نقش خواص در نجات تاریخ

به گزارش تکیه حسینی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ببینید! از هر طرف حرکت می‌کنیم به خواص می‌رسیم؛ تصمیم‌گیری خواص در وقت لازم، تشخیص خواص در وقت لازم، گذشت خواص از دنیا در لحظه لازم، اقدام خواص برای خدا در لحظه لازم. اینهاست که تاریخ و ارزش‌ها را نجات می‌دهد و حفظ می‌کند! در لحظه لازم، باید حرکت لازم را انجام داد اگر تامل کردید و وقت گذشت، دیگر فایده ندارد.

در الجزایر ،جبهه اسلامی آن کشور برنده انتخابات شده بود؛ ولی با تحریک آمریکا و دیگران، حکومت نظامی بر سر کار آمد. روز اولی که حکومت نظامی در انجا شکل گرفت، از قدرتی برخوردار نبود. اگر آن روز –بنده، پیغام هم برایشان فرستاده بودم- و در آن ساعات اولیه حکومت نظامی مسئولین جبهه اسلامی، مردم را به خیابان‌ها کشانده بودند، قدرت نظامی کاری نمی‌توانست بکند و از بین می‌رفت. نتیجه اینکه امروز در الجزایر حکومت اسلامی بر سر کار بود. اما اقدامی نکردند. در وقت خودش بایستی تصمیم می‌گرفتند، نگرفتند. عده‌ای ترسیدند؛ عده‌ای ضعف پیدا کردند عده‌ای اختلال کردند و عده‌ای بر سر کسب ریاست با هم نزاع کردند.

در عصر روز بیست و یکم بهمن ماه سال 57 در تهران حکومت نظامی اعلام شد. امام به مردم فرمود: به خیابان‌ها بریزید. اگر امام در آن لحظه چنین تصمیمی نمی‌گرفت، امروز محمدرضا در این مملکت بر سر کار بود. یعنی اگر با حکومت نظامی ظاهر می‌شدند و مردم در خانه‌هایشان می‌ماندند اول امام و ساکنان مدرسه رفاه و بعد اهالی بقیه مناطق را قتل عام و نابود می‌کردند. پانصدهزار نفر را در تهران می‌کشتند و تمام شد. امروز هم آن آقا بر سر کار است و شخصیت خیلی هم آبرومند و محترمی است! آب هم از آب تکان نخورد اما امام در آن لحظه لازم تصمیم لازم  را گرفت.

اگر خواص امری را که تشخیص دادند به موقع و بدون فوت وقت عمل کنند، تاریخ نجات پیدا می‌کند و دیگر حسین بن علی‌ها به کربلاها کشانده نمی‌شوند اگر خواص بد فهمیدند، دیر فهمیدند، فهمیدند اما با هم اختلاف کردند، کربلاها در تاریخ تکرار خواهد شد.

به افغان‌ها نگاه کنید! در راس کار،‌آدم‌های حسابی بودند؛ اما طبقه خواص منتشر در جامعه جواب ندادند، یکی گفت: «ما امروز دیگر کار داریم» یکی گفت: «دیگر جنگ تمام شد رهایمان کنید، بگذارید سراغ کارمان برویم؛ برویم کاسبی کنیم؛ چند سال، همه آلاف و الوف جمع کردند، ولی ما در جبهه‌ها گشتیم و از این جبهه به آن جبهه رفتیم؛ گاهی غرب، گاهی جنوب، گاهی شمال. بس است دیگر» خب؛ اگر این گونه عمل کردند همان کربلاها در تاریخ تکرار خواهد شد!