بندر طرطوس زیر قدم‌های سوخو 33 روس + تصاویر

در مرحله تست این هواپیما بیش از 400 بار عملیات فرود و برخاست از روی عرشه شبیه‌سازی شده ناو انجام شد تا این اطمینان حاصل شود که در هنگام فرود یا برخاست از روی عرشه ناو واقعی مشکلی پیش نخواهد آمد. در این 400 بار تنها یک مورد تصادف با خسارت جزیی گزارش شد که به علت وزش باد شدید و عدم تعادل در هنگام فرود رخ داد و به جنگنده نیز آسیب چندانی وارد نشد. پرواز این جنگنده توسط خلبانان MiG-29K انجام می‌شد. این خلبانان در مجموع Su-33 را بهتر از MiG-29K می‌دانستند و تنها عیب آن را در سیستم تثبیت‌کننده آن عنوان می‌کردند که هنگام فرود وظیفه ایجاد تعادل را بر عهده داشت که این مشکل نیز بعدها مرتفع شد.

البته با شروع پروازهای عملیاتی نیروی دریایی متوجه شد که این هواپیما آنقدرها هم که در آزمایش‌ها نشان میداد بی‌عیب و نقص نیست و علی‌رغم کاهش طول آن نسبت به Su-27 هنوز هم نمی‌توانست به خوبی وارد آشیانه شده و در آنجا ثابت شود که این مورد با به کار بردن گیره‌های مخصوص و فشرده کردن ارابه‌های فرود در هنگام ورود به آشیانه برطرف شد. مشکل دیگر در سیستم خنک‌کننده نازل‌ها بود که چون در تمام آزمایشات در هنگام پرواز اگزوز نازل در زاویه 60 درجه تنظیم می‌شد؛ اما به وجود آمدن یک اشکال باعث شد که زاویه اگزوزها به 45 درجه تغییر یابد که لوله‌های انتقال آب در این زاویه تحت فشاز زیادی قرار می‌گرفتند که رفع این مشکلات نیز زمانی در حدود چند روز را به خود مشغول کرد.

سوخو 33 به موشک‌های‌ هدایت‌شونده Kh-25MP, Kh-31 و Kh-41 مجهز شده است همچنین موشک‌های R-27EM هم به این جنگنده قابلیت نبردهای ضدکشتی را داده است. سوخو 33 به همان خوبی که در نبردهای روزانه حاضر می‌شود در نبردهای شبانه نیز از پس انجام ماموریت‌ها بر می‌آید و می‌تواند با کمک مرکز فرماندهی ناو عملیات خود را انجام دهد. علاوه بر نبردهای هوایی ماموریت این جنگنده به شناسایی و انهدام سیستم‌های ضدزیردریایی، آواکس، هواپیماهای ترابری، سایت‌های موشکی ضدکشتی، وسایل دوزیست آبی خاکی و قایق‌های شناسایی و مین‌ریز دشمن نیز گسترش می‌یابد.

شرکت روسی Rosoboronexport با عقد قراردادی با چین فروش حداکثر 50 فروند از این هواپیما را به ارزش 5.2 میلیارد دلار نهایی کرده است و برای این منظور دو فروند Su-33 را به چین تحویل داده تا با انجام آزمایش‌های مربوط تقاضای نهایی برای خرید بین 12 تا 48 فروند باقی مانده را تسلیم مقامات روسی کند و بدین ترتیب مشکل هواپیماهای ناوپرواز خود را مرتفع گرداند. این قرارداد در سال 2006 و در جریان نمایشگاه هوایی زوهای بسته شد و قرار بود از سال 2007 تحویل تحویل این جنگنده ها به چین آغاز شود، اما نگرانی از کپی‌کاری چینی‌ها از این هواپیما و صادر کردن آن روس‌ها را از این تصمیم منصرف کرد مضاف بر اینکه چینی‌ها سابقه این کار را نیز داشتند و سابق بر این جنگنده MIG 21 را تحت عنوان J-7 و اخیرا Su-27 را تحت عنوانJ-11 تولید کرده اند.

از آنجا که چینی‌ها به این جنگنده‌ها نیاز داشتند راضی شدند تا هواپیما های J-11 خود را تحت لیسانس روسیه و با نام Su-27 تولید کنند و بدین ترتیب روسیه از آغاز سال 2009 تحویل این هواپیماها را به چین آغاز کرد. همچنین باید به این نکته اشاره کرد که علاوه بر روسیه و چین کشور اوکراین نیز تعدادی از این جنگنده را در اختیار دارد.

در سوخو 33 بر خلاف نمونه‌های آمریکایی مثل F-14 از سکوی پرش موسوم به سکوی اسکی به جای سیستم‌های پرتاب فنری در هنگام برخاست هواپیما استفاده می‌شود. این کار دو حسن دارد یکی اینکه از فشار زیادی که پرتاب‌کننده‌های فنری به هواپیما وارد می‌کنند جلوگیری می‌شود و دیگر اینکه هواپیما از نرخ اوج گیری بیشتری برخوردار خواهد شد، اما در این حالت Su-33 نمی‌تواند با حداکثر ظرفیت بارگیری خود پرواز کند.

باله‌های کانارد این هواپیما برای تطبیق با پرواز از باندهای کوتاه و همچنین افزایش قابلیت مانورپذیری بهینه سازی شده‌اند اما برای رسیدن به حداکثر کارایی طراحان مجبور شدند بخش‌هایی از دماغه را نیز مجددا طراحی کنند تا جریان هوا بهتر عبور کند. این کاناردهای پیشرفته سرعت فرود بر روی عرشه را 50 درصد کاهش می‌دهند و بدین ترتیب جنگنده فرود امن‌تری خواهد داشت؛ همچنین در هنگام شکستن دیوار صوتی باعث پایداری بیشتر هواپیما خواهند شد.

سطح بال‌های هواپیما نیز افزایش یافته است هرچند که طول آنها تغییری نکرده، سطح این بال‌ها با لایه‌ای پوشانده شده تا مقاومت آن در مقابل فشار بیشتر شود. دم عمودی جنگنده نیز کاهش طول داشته است تا بتواند به راحتی وارد آشیانه‌های تنگ ناو هواپیمابر شود. همینطور برای این منظور آنتن رادار عقب هواپیما در فاصله بین دم‌های عمودی نیز کوتاه تر شده است. سیستم شناسایی و رهگیری مادون قرمز Su-33 نیز مجددا طراحی شده و با تغییر مکان توانسته محدوده بیشتری را پوشش دهد. همچنین لوله L شکل برای سوخت‌گیری هوایی نیز در این جنگنده نصب شده است تا برد آن افزایش یابد.