مراکز ماساژ تايلندی در ايران، قانونی يا غير قانونی؟

به گزارش خبرنگار گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان؛  همه چیز از وقتی شروع شد که پای ایرانی ها به تایلند باز شد. زمانی که تبلیغات گسترده چشم بادامی ها، مرفهان ایرانی را به آنجا کشاند تا یک پای صنعت گردشگری سرزمین هزار معبد را تشکیل دهند و پول هایشان را خرج توسعه آنجا کنند. از آنجا بود که ایرانی ها با برخی از راه های درآمدزایی این کشور آشنا شدند و خواستند آن را در ایران پیاده کنند، بدون در نظر گرفتن تفاوت های فرهنگی و دینی.

یکی از این راه های درآمدزایی که علاقه مندان زیادی در کشورهای خارجی به خصوص شرقی ها دارد ، ماساژ است. البته خود ما هم در کشورمان از گذشته با این کار آشنا بودیم اما نه به عنوان یک شغل پردرآمد و علمی. قدیمی ترها به خوبی آن را در حمام های عمومی به یاد می آورند. حمام هایی داغ با نوشابه ای تگری و البته دلاک های قوی هیکل که چنان استخوان هایشان را نرم می کردند که خستگی کار به کلی از بدنشان خارج می شد.

اما این ماساژهای وارداتی و ماساژورهای آن، از زمین تا آسمان با آن مشت و مال های نوستالژیک و دلاک های آن تفاوت دارند. ماساژها کاملا علمی شده و ماساژورها دیگر لازم نیست درشت هیکل با دستانی نیرومند باشند. البته علمی شدن این ماساژ ها اتفاق بدی نیست اما موضوعی که آزار دهنده است، وارد شدن این ماساژها با همان سبک و فرهنگ تایلندی است که هم با فرهنگ و هم دین ما مغایرت دارد.

بسیاری از این مراکز ماساژ در کشور ما قانونی هستند و مجوز کار دارند و هیچ مشکلی نیز از لحاظ رعایت موازین دینی و عرفی ندارند اما بسیاری دیگر از این مراکز هستند که به صورت غیرقانونی فعالیت می کنند. این شد که فارغ از مراکز مجاز و رسمی ارائه دهنده ماساژ که بدون منع قانونی و مشکل خاصی کارشان را در فضاهای رسمی تبلیغ می کنند، مراکز غیر مجاز و زیر زمینی بسیاری هم به وجود آمد که به دور از چشم نهادهای نظارتی، ارائه انواع ماساژ آن هم به جنس مخالف را تبلیغ می کنند.

استفاده از شبکه های اجتماعی هم به این تب دامن زد و راحت ترین راه برای رسیدن به این گروه ها و به قول خودشان سالن های ماساژ، صفحات خاص تبلیغات این مراکز مخفی شد. کافی است چند کلمه کلیدی را در این شبکه اجتماعی جستجو کنید تا به نتایج جالبی برسید؛ از سالن های ماساژ رسمی و مجاز تا سالن های زیر زمینی و ارائه دهنده خدمات خاص ماساژ.