به گزارش باشگاه خبرنگاران ؛ يادتان هست به خصوص هنگامي که در اتوبوس هاي مسافربري احساس خطر مي کردند و يا با بالا رفتن از يک گدار صلوات مي فرستادند و یک نفر از افراد به عنوان نماینده اشعاری همچون اي شيعه اگر مي طلبي راه نجات / پيوسته بگو که بر محمد صلوات ، و يا: بار الها نشود لال به هنگام ممات/ هر زباني که فرستند به محمد صلوات و... می خواند که آخرش باید صلوات می فرستادند يا اين که به محض به راه افتادن قافله زيارتي عده اي خوش صدا، چاووشي مي خواندند و در مسافرت به مشهد مقدس با رسيدن به محدوده شهر و ديدن گلدسته هاي طلا چه قدر ذوق زده مي شدند و شور و شعف و هيجان سراپاي وجودمان را در بر مي گرفت و بي صبرانه حتي از روي صندلي بلند مي شدند و صلوات مي فرستادند.
برپایه این گزارش ؛ همچنين هنگام بلند شدن از زمين، دست به زانو مي گذاشتند و يا علي (ع) مي گفتند و بعد از نوشيدن آب بر لب تشنه امام حسين (ع) سلام مي فرستادند .
هميشه رعايت ادب و احترام نسبت به بزرگ ترها و مخصوصا پدر و مادر، سرلوحه کارشان بود و حتي جلوي آن ها پاي خود را دراز نمي کردند در مجالس خيلي از افراد از روحاني محل مشکلات شرعي خود را مي پرسيدند و خود را مقيد به رعايت دادن خمس و زکات و ساير وجوهات شرعي مي کردند.
يادتان هست که با خريدن موتور يا ماشين و يا هر وسيله ديگر اول گوسفند ذبح مي کردند و گوشت آن را به فقرا مي دادند تا براي آنها خوش يمن و خوش رکاب باشد.
اول صبح جلوي در خانه را آب پاش ، و دود اسپند فضاي خانه و حياط را معطر مي کردند.
همين که از قبرستان بر مي گشتند ته کفش خود را نگاه مي کردند تا مبادا ريگ يا سنگي در شيارهاي آن گير کرده باشد و مال وقف به خانه خود آورده باشند و خانه آنها آتش بگيرد، اما آيا امروز به وقفيات بها و ارزش لازم داده مي شود و رعايت آن را مي کنند؟
چه شده که امروز کمتر به اين سنت هاي پسنديده حسنه توجه مي شود.
اگر عده اي نيز خود را موظف به رعايت اين موارد مي کنند، آن ها را جزو و عوامل طايفه قديمي و ... مي خوانند!
چرا بعضي از باورهاي ديني ما کم رنگ شده است؟
اگر چه امروزه علم و صنعت و تکنولوژي خيلي از امور را آسان کرده ولي هيچ ارسال يک پيام کوتاه جاي يک کارت تبريک و يا يک نامه دوستانه را نمي گيرد.
بر اساس این گزارش ؛ هرگز حضور در مجالس عزا و شادي دوستان را نمي توان با يک آگهي ترحيم و تسليت و يا شادباش جبران کرد.
هرگز جاي يک شب نشيني و گفتگوي حضوري را نمي توان با تماس تلفني خشک و بي روح پر کرد.
بنابر این تهاجم فرهنگي يعني دور شدن از اصالت ها، اعتقادات و باورهاي ديني و آداب و رسوم پسنديده قديم و بي تفاوتي در مسائل مهم زندگي و ... است./س