رکاب هایی اسیر فقر و چرخ هایی که با انگیزه می چرخد

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان،امسال برای رکابزنان ملی پوش اهمیت بسیاری دارد و آنها می توانند با شرکت در مسابقات مختلف آسیایی ، سهمیه کاپ های جهانی را بدست آورند اما در حال حاضر برای بدست آوردن این مهم نیاز به امکاناتی دارند که در کشور محدود است و در برخی موارد وجود ندارد.

ابتدای سال 96 فدراسیون دوچرخه سواری کشورمان برنامه ای برای برپایی اردوهای مختلف ارائه داد.در اولین گام تیم ملی دوچرخه سواری سرعت اولین اردوی خود را در پیست مجموعه ورزشی آزادی برپا کرد؛ اردویی که نشان داد کمبود امکانات برای رکابزنان تا چه حدی است.سرمربی و ورزشکاران تیم ملی دوچرخه سواری سرعت کشور همگی به کمبود امکانات اذعان داشتند.

ابوحیدری: پیست دوچرخه سواری را می‌توان با قرارداد یک فوتبالیست ساخت

محمد ابوحیدری سرمربی تیم ملی دوچرخه سواری سرعت کشورمان گفت: این نتیجه‌ای که تا اینجا بدست آوردیم با تلاش و غیرت بچه‌ها است و در مقابل امکاناتی که داریم بهترین نتیجه را کسب کردیم. مهمترین نیاز ما پیست چوبی است که متاسفانه در کشورمان نداریم و در حال حاضر در پیست بتنی ۳۳۳ متری تمرین می‌کنیم در حالی که باید در مسابقات در پیست ۲۵۰ متری چوبی مسابقه دهیم. تکنیک و آمادگی در پیست‌های بتنی و چوبی تفاوت فاحشی با هم دارد و یکی از معضلات اصلی برای ورزشکاران کشورمان است.

سرمربی تیم ملی دوچرخه سواری خاطر نشان کرد: ما در فصل زمستان هم مشکل محل تمرین داریم، کل دنیا برنامه ریزی می‌کنند که مسابقات پیست در فصل زمستان حتما در داخل سالن برگزار شود و ما می‌خواهیم در مسابقات بین المللی شرکت کنیم و محل تمرین مناسب نداریم و باید به اهواز برویم و تمرین کنیم که متاسفانه از لحاظ آلودگی شرایط مناسبی را ندارد.

محمد ابوحیدری تصریح کرد: یکی از بزرگترین معضلات برای رکابزنان و حتی ورزشکاران سایر رشته‌های ورزشی به جز فوتبال در کشور ما این است که امنیت شغلی ندارند و اگر روزی مصدوم شدند و یا به هر دلیلی مجبور شدند ورزش را کنار بگذارند منبع درآمد دیگری ندارند و از همین الان مجبور هستند که در کنار ورزش حرفه‌ای شغلی دیگر داشته باشند که بتوانند هزینه‌های خود را تامین کنند. در رشته دوچرخه سواری حتی ورزشکاران ملی پوش قراردادشان با باشگاه آن قدر نا چیز است که هزینه‌های مکمل‌ها هم پوشش نمی‌دهد و حتما باید حمایت‌های لازم صورت بگیرد.

محمد ابو حیدری در پایان خاطر نشان کرد: مسئولان ورزش کشور به فکر دوچرخه سواری و زیرساخت‌ها هم باشند. من کرمانی هستم و از ۱۵ سالگی دوچرخه سواری را شروع کردم، در آن زمان مسئولان وقت ورزش اعلام کردند که پیست استانداردی را در کرمان ۲ ساله می‌سازند، در حال حاضر حدود بیست سال از کلنگ زنی پیست کرمان می‌گذرد و بنده به عنوان مربی فعالیت می‌کنم، اما هنوز پیست کرمان آماده بهره برداری نشده است. با قرارداد یک فوتبالیست می‌توان پیست و امکانات استانداردی را برای دوچرخه سواری کشورمان فراهم کرد، این که نمی‌توان امکانات را بصورت مساوی بین رشته‌های ورزشی تقسیم کرد اصلا در شان ورزش کشورمان نیست.

کمک مربی تیم ملی دوچرخه سواری کشورمان: امکانات ما قابل مقایسه با سایر کشورها نیست

ریحانه طالبی کمک مربی تیم ملی دوچرخه سواری کشورمان گفت: امکانات و زیرساخت‌های دوچرخه سواری کشورمان اصلا قابل مقایسه با سایر کشور‌ها نیست حتی پیست چوبی هم نداریم و از لحاظ سخت افزاری شرایط مساعدی نداریم. اما بچه‌ها با همدلی و تلاش سعی می‌کنند بهترین نتیجه را کسب کنند.

فارسی‌نژاد: فدراسیون دوچرخه سواری با کمبود بودجه مواجه است

رکابزن تیم ملی سرعت دوچرخه سواری گفت: اکثر رکابزنان ملی پوش ما شغل دیگری دارند تا بتوانند هزینه‌های وسایل ورزشی و زندگی شخصی خود را تامین کنند. همین امر باعث می‌شود نتوانند آن طور که باید و شاید تمرکز خود را روی ورزش حرفه‌ای قرار دهند و افت رکابزنان را می‌توان در این مورد مشاهده کرد. تعداد زیادی از دوستان ملی پوشم به شغل‌هایی از جمله جوشکاری، دامداری و ... مشغول هستند و می‌توانم به جرات بگویم اگر همین دوستان تمرکز کامل خود را روی دوچرخه سواری بگذارند می‌توانند به راحتی مدال‌های جهانی را بدست آورند. 

فرشید فارسی‌نژاد رکابزن ملی پوش کشورمان ادامه داد: فدراسیون با کمبود بودجه مواجه است که این مورد شرایط را کمی سخت می‌کند و ممکن است کسی از لحاظ کیفی سطح رکابزنان پایین بیاید.

ملی پوش دوچرخه سواری:از مسئولان می خواهیم به دوچرخه سواری اهمیت بدهند

فاطمه هداوند ملی پوش تیم ملی دوچرخه سواری سرعت کشورمان گفت: در حال حاضر منبع درآمدی ندارم و این وضعیت  فقط مختص من نیست و اکثر بانوان رکابزن با این موضوع مواجه هستند و از طریق خانواده‌های خود از لحاظ مالی تامین می‌شوند. در رشته دوچرخه سواری بانوان کمتر حامی مالی پیدا می‌شود که ما را حمایت کند و حتی مبلغ قرارداد یک سال ما در لیگ بسیار ناچیز است و تمام هزینه‌های خرید لباس، دوچرخه، کفش مخصوص و ... را خانواده پرداخت می‌کند.

فاطمه هداوند خاطر نشان کرد: از مسئولان می‌خواهیم به دوچرخه سواری بانوان بیشتر اهمیت بدهند و با تبلیغ بتوانیم ما هم از حامیان مالی استفاده کنیم و تنها نکته‌ای که باقی می‌ماند این است که در کشورمان متاسفانه دوچرخه سایز مخصوص بانوان کم است.

سلگی: اعزام به کاپ تایوان لغو می شود

محسن سلگی مدیر تیم های ملی دوچرخه سواری درباره ی اعزام رکابزنان ملی پوش به کاپ های آسیایی تایوان و ژاپن بیان کرد: حضور رکابزنان سرعتی و نیمه استقامتی در کاپ ژاپن قطعی شده است اما به احتمال زیاد اعزام به کاپ تایوان لغو خواهد شد. چرا که اگر به کاپ تایوان برویم و بعد بخواهیم به ژاپن برویم باید 15 روز در تایوان بمانیم که در این صورت هزینه هایمان زیاد می شود.

این کمبود امکانات در حالی است که رکابزنان ما شهریور ماه باید در مسابقات آسیایی داخل سالن ترکمنستان شرکت کنند؛ مسابقاتی که بسیار مهم است و ورزشکاران کشورمان می توانند  در آن کسب سهمیه کاپ جهانی کنند.

با وجود تمامی موارد ذکر شده به نظر می رسد کسب نتیجه در رویدادهای بین المللی پیش رو برای رکابزنان ایران کار چندان راحتی نباشد و ما همچنان بجای کسب مدال باید به گذشتن آنها از خط پایان دل خوش کنیم.انتظار می رود که فدراسیون برای جمع آوری منابع مالی برای برگزاری اردوهای تدارکاتی تلاش بیشتری کند تا بتوانیم انتظارات بالاتری از این رشته ورزشی پرطرفدار داشته باشیم تا عده بیشتری جذب دوچرخه سواری شوند.

انتهای پیام/ 

مشکلات تمام نشدنی تیم های ملی دوچرخه سواری ایران