تنبیه وحشتناک یک دانش آموز توسط معلم در اسلامشهر! + عکس
تعطیلی مدارس تهران بر اثر آلودگی هوا هم نتوانست سریال تنبیه بدنی دانشآموزان به دست مدیران و معلمان را قطع کند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در تنها روز غیر تعطیل هفته پیش، «امیرحسین جاهدشیران» با سیلی معلم دچار تشنج و راهی بیمارستان شد. در همین روزها اخباری از چوب و سیلی معلمان بر بدن دانشآموزان در دیگر مناطق ایران هم منتشر شد تا چاره‌جویی برای این موضوع تکراری، به یک دغدغه جدی تبدیل شود.
ماجرای تنبیه دانش آموز ۱۴ساله در اسلامشهر، این‌بار بی‌سروصدا اتفاق افتاده و آن‌طور که پدر «امیرحسین» می‌گوید، ابتدا تمام شواهد حکایت از بیماری ناگهانی فرزندش داشت.
جابر جاهدشیران در توضیح این موضوع می‌گوید: «ما ساکن اسلامشهر، شهرک محمدیه هستیم و فرزندم دانش‌آموز کلاس هفتم مدرسه موسی بن جعفر (ع) است. شنبه هفته پیش ساعت ۱۱صبح از مدرسه با من تماس گرفتند. به مدرسه که رسیدم، دیدم اورژانس جلوی درِ مدرسه است.»
وقتی پدر این دانش‌آموز به مدرسه می‌رسد، مدرسه تعطیل شده بود و تنها معلمان و چندنفر از اورژانس در مدرسه حضور داشتند: «داخل مدرسه که رفتم، دانشآموزان نبودند. دیدم بچه‌ام روی میز بی‌حال نشسته و پرستار اورژانس هم می‌گفت که امیرحسین دچار تشنج است. از پسرم که پرسیدم، گفت زمین خوردم و بقیه مسئولان هم می‌گفتند زمین خورده است. من از آنها تشکر کردم و حتی به اورژانس گفتم که اگر هزینه‌ای نیاز است، پرداخت کنم. پسرم صورتش کبود شده بود.»
ماجرا اما به همین‌جا ختم نشد و آن‌طور که جاهدشیران می‌گوید، همکلاسی‌های امیرحسین نگران وضع جسمی او بودند: «آمدم بیرون و چند نفر از همکلاسی‌هایش پشت در خانه ما منتظر و نگران بودند. سلام کردند و پرسیدند چه شده است که من گفتم صبحانه نخورده و حالش بد شده است. یکی از بچه‌ها گفت عمو این بحث‌ها نیست، معلم فرهنگ و هنر امیرحسین را کتک زد. چنان زد که سکوت کلاس را فراگرفت.»
بعد از توضیحات همکلاسی‌های امیرحسین، پدر او به مدرسه برمی‌گردد و پیگیر موضوع میشود: «از ناظم پرسیدم که بچه من چه کاری انجام داده که او را کتک زدید. ناظم قبول نمی‌کرد و می‌گفت کسی بچه شما را کتک نزده است. من دیدم قبول نکردند، رفتم آموزش و پرورش اسلامشهر و توضیح دادم. تماس گرفتند با رئیس و باز هم رئیس نمی‌پذیرفت. می‌گفت امیرحسین کنار سطل آشغال رفته و همان جا غش کرده است. من به رئیس گفتم که اگر زده من همین‌جا رضایت می‌دهم فقط حقیقت را بگوید. مدیر مدرسه می‌گفت که معلم کنار من است و هزارتا قسم می‌خورد و قبول نمی‌کرد. من دیدم بچه‌ام مریض است و فایده‌ای ندارد این بحث. برگشتم و بچه‌ام را به بیمارستان علی‌اصغر بردم. دکتر معاینه کرد و گفت چرا الان آوردی؟ گفت بچه باید بستری شود.»
امیرحسین سه روز در بیمارستان حضرت علی‌اصغر تهران بستری و روز سه‌شنبه از این بیمارستان مرخص شد، اما در روزهای بعد و با بررسی آموزش و پرورش اسلامشهر مشخص شد امیرحسین پس از سیلی معلم فرهنگ و هنر مدرسه، دچار تشنج شده است. آن‌طور که پدر این دانش‌آموز می‌گوید، امیرحسین پیش از این هم سابقه تشنج داشته، اما از ۷سال پیش تاکنون این مشکل رفع شده بود: «امیرحسین ۷سال پیش سابقه تشنج داشت و دیگر مشکلش حل شده بود.
به ما گفته بودند که نباید به این پسر استرس و فشار وارد شود. روزهای بعد که تنبیه بدنی مشخص شد، از مدرسه با من و همسرم تماس می‌گرفتند و خواهان رضایت بودند ولی حتی یک‌بار هم به بیمارستان مراجعه نکردند. یک‌بار ناظم و مدیر تلفنی زنگ زدند و بدون احوالپرسی از ما می‌خواستند که بیایید رضایت بدهید. پسرم سه روز در بیمارستان بستری بود و الان چشمش تار می‌بیند و مدام سردرد دارد. روز سه‌شنبه هم مدیر و دو ناظم آمدند که رضایت بدهید که من حاضر به رضایت نشدم. چون اول به ما دروغ گفتند و بعد هم آن برخورد را داشتند. اگر همکلاسی‌هایش حق را نمی‌گفتند، ما فکر می‌کردیم که واقعا تشنج معمولی کرده است.»
مدیر مدرسه: شانتاژ خبری شده و چنین نیست
ناظم و مدیر مدرسه موسی بن جعفر (ع) اما می‌گویند که تلاشی برای پنهان‌کردن این تنبیه بدنی نداشته‌اند و حتی خود آنها پیگیر این موضوع بوده‌اند. «ربیع محمدی» مدیر مدرسه در این‌باره به «شهروند» می‌گوید: «یک‌سری مشکلات وجود داشته و احتمالا این دانش‌آموز مشکلاتی از پیش داشته است. الان شانتاژ خبری شده و چنین نیست. بخش ارزیابی عملکرد آموزش و پرورش در جریان و پیگیر این موضوع است. مدرسه زندان گوانتانامو نیست که دانش‌آموز تنبیه بدنی شود. این دانش‌آموز زمینه قبلی بیماری داشته و الان پدر او از معلم شکایت کرده است. دیروز هم گویا با معلم به کلانتری رفتند و معلم آن‌جا توضیحاتی را بیان کرده است.»
تنبیه بدنی دانشآموزان در ایران داستان مفصلی دارد که هر هفته هم اخبار تازه‌ای به آن اضافه میشود. در روزهای گذشته همچنین برخی پایگاه‌های خبری محلی در استان لرستان تصاویری از بدن سرخ و سیاه‌شده یک دانش‌آموز منتشر کردند و از تنبیه این دانش‌آموز توسط مدیر مدرسه خبر دادند.
پایگاه خبری «سفیر افلاک» که اخبار استان لرستان را پوشش میدهد در این‌باره نوشت: «تنبیه بدنی دانش‌آموز مدرسه ابتدایی شهید انوشیروان رضایی روستای کهریز خرم‌آباد توسط مدیر مدرسه درحالی در فضای مجازی منتشر شد که مسئولان آموزش و پرورش لرستان برای تبرئه خود از این ماجرا اقدام به اعتراف‌گیری اجباری از والدین دانش‌آموز کردند تا در ظاهر قضیه را فیصله دهند.» خانواده این دانش‌آموز روزهای گذشته در گفت‌و‌گو با رسانه‌ها از تنبیه بدنی فرزند خود توسط معلم سخن گفتند، اما درنهایت و در ویدیویی این موضوع را رد کردند.
در ماه‌های گذشته و در استان‌های کهگیلویه و بویراحمد، زنجان، تهران، سیستان و بلوچستان، گلستان و کرمان هم دانشآموزان کتک‌خوردن از معلمان را تجربه کردند و حتی در شهر بمپور سیستان و بلوچستان چشم یک دانش‌آموز تا آستانه نابینایی پیش رفته است. پیش از این مدیرکل ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات آموزش و پرورش درباره آمار تنبیه بدنی دانشآموزان به «شهروند» گفته بود که «در سال ۹۴ و ۹۵ هم به روال قبل شکایت‌هایی داشتیم. در سال ۹۳ جمع شکایات در ارتباط با تنبیه بدنی ۱۲۴۹ بوده است و آنچه در سال ۹۴ گزارش شده، ۶۷۵مورد بوده که از جمع ۱۹۲۴ مورد، ۱۲۷۴ شکایت بحق و ۶۵۰ مورد از آنها ناحق بوده است.»
ضرب‌و‌شتم دانشآموزان درحالی صورت می‌گیرد که قوانین موجود، هرگونه برخورد فیزیکی یا حتی تنبیه رفتاری دانشآموزان را ممنوع اعلام کرده است. براساس ماده ۷۷آیین‌نامه انضباطی مدارس «اعمال هرگونه تنبیه از قبیل اهانت، تنبیه بدنی و تعیین تکالیف درسی جهت تنبیه ممنوع است». علاوه بر این و براساس ماده ۷۴ این آیین‌نامه «قصور و سهل‌انگاری دانشآموزان نسبت به انجام وظایف خود تخلف محسوب میشود. مدیر، شورای مدرسه، معاونان و مربیان موظفند قبل از اعمال هرگونه تنبیه از وضع و موقعیت محصل آگاهی یابند و در جست‌وجوی انگیزه و علت تخلف برآیند و نسبت به رفع آن اقدام کنند». اما پس از طی این مراحل و در صورتی که روش‌های تربیتی در دانش‌آموز موثر نباشد، در این صورت ماده ۷۶ آیین‌نامه انضباطی انواع تنبیه برای دانشآموزان را تعیین کرده است.
براساس این ماده «دانشآموزان متخلفی که راهنمایی‌ها و چاره‌جویی‌های تربیتی در آنها مفید و موثر نمی‌افتد، با رعایت تناسب به یکی از روش‌های زیر مورد تنبیه قرار می‌گیرند:
۱- تذکر و اخطار شفاهی به‌طور خصوصی؛
۲- تذکر و اخطار شفاهی در حضور دانشآموزان کلاس مربوط؛
٣- تغییر کلاس، در صورت وجود کلاس‌های متعدد در یک پایه با اطلاع ولی دانش‌آموز؛
٤- اخطار کتبی و اطلاع به ولی دانش‌آموز؛
۵- اخراج موقت از مدرسه با اطلاع قبلی ولی دانش‌آموز، حداکثر برای مدت سه‌روز؛
۶- انتقال به مدرسه دیگر.»
با این همه و با وجود صراحت قانون مبنی بر ممنوعیت هرگونه تنبیه فیزیکی یا روحی دانشآموزان، به‌طور مداوم اخباری در این زمینه منتشر میشود که شاید از ضرورت بازنگری در قوانین یا شیوه پرورش و استخدام معلمان حکایت داشته باشد؛ موضوعی که به نظر می‌آید بیش از این نیازمند پژوهش‌های کارشناسانه و دقیق است.
منبع:روزنامه شهروند
مطلب فوق کتک خوردن دانش اموز توسط معلم به اندازه کافی دردناک هست ولی چرا دراین میان چون انسانهایی که از رنج وضربه زدن به دیگران لذت می برن دنبال مقصر هستید اتفاق دردناکی است به خصوص برای سیستم اموزشی اولین نیست اخری هم نخواهد بود تاالان فکر کردید چرااین طورشده ماکه ادعای تمدن وروابط انسانی بالاداریم برای یک موضوع کوچک این اندازه خشن برخورد می کنیم من دوست ندارم قضاوت کنم ویا کسی رامقصر کنم لطفا دقت کنید وقتی معلمین حداقل شرایط رفاهی ودرامدلازم برای زندگی اسوده راندارن واکثرا مجبوربه کارهای هستندکه درخورشان فرهنگی نیست ونمی توان انهاراافرادتامین شده قلمدادکرد حال درحین انجام کارهای متفرقه علاوه برناراحتیهای که دارن مشغله منش برخوردبادانش اموزان رااضافه کنید متاسفانه بعضی دانش اموزان به هردلیل رفتارجالبی ندارن وازسوی خانوادها نیز به صورت بی قیدوشرط حمایت می شن دقت کنید وظیفه پدرومادر تربیت بچه ها وفراهم کردن شرایط تربیتی خوب می باشد حال پذرومادری که فقط به فکر حمایت وفراهم کردن امکانات مالی هستند جای واسه یاددادن فرایند احترام متقابل به بچه ها نیستن وحال این وسط بچه از محیطی حمایت گر وحامی واردمحیطی میشود که باید رقابت کند وخودی نشان دهد الان چی مشود همواره توقع دارد همه چی اونطوری که دوست دارد باشد بدون تلاش پس بحث میکند توهین می کند اما تلاش نه حالا این وسط کاسه صبر معلم یادانش اموز لبریز شده و اتفاق بدی می افتد ناگفته نماند همه دانش اموزان این طور نیستن ومتاسفانه عدم حمایت ازمعلمان وتنها بودنشان درمقابل مصائب حتی قبل از وقوع مشکل خودعاملی برای کم شدن حرمت می باشد دیگر خدانکنه اتفاقی بیافتد دقت کنید چندمورداز تنبیهات معلمان رسانه ای شد وبلعکس چقدر تازمانی که خانواده نقش حامی را دارد ونمی گذاردبچه باواقعیات زندگی اشناشود ویا دربعضی مواردخودخواهی راامورش میدهد ومعلمان ازجایگاه اجتماعی که درخور شان انهاست برخوردارنیستند ازاین نوع اتفاقات شنیده میشود ای کاش بعضی ازخانوادها به فرزندانشان کمی درک متقابل وقضاوت نکردن رااموزش میدادند واقعا اینده خیلی ترسناکه
فقط یه سری نیان بگن، باید با چند تا بچه سر و کله بزنه. خوب یعنی دیگه اینکارم نکنه، باید چیکار کنه خب ؟
برید کارگرایی رو ببینین که از ۷ صبح تا ۷ شب کار میکنن و تا برسن خونه شده ۸،۹ شب. تازه تعطیلات هم ندارن. پس اونا باید چی بگن؟