ایران در مقایسه با عربستان شبیه نروژ است

به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، نوآم چامسکی، نظریه‌پرداز معروف آمریکایی و استاد دانشگاه ام‌آی‌تی در مصاحبه‌ای که وبسایت تروث اوت (truthout.org) آن را منتشر کرده، با انتقاد از روابط آمریکا با حکومت‌های سرکوبگر خاورمیانه، ایران را در مقایسه با عربستان به نروژ تشبیه کرد.

وی در ابتدای این مصاحبه در پاسخ به این سوال که آیا این امید وجود دارد که [با توجه به رفتار دولت فعلی آمریکا] دموکرات‌ها در انتخابات ۲۰۲۰ موضع کمتر خصمانه‌ای نسبت به ایران اتخاذ کنند، گفت: «پیش‌بینی این مساله واقعا دشوار است. نفرت از ایران آنچنان در فرهنگ مدرن آمریکا ریشه دوانده که به این آسانی قابل ریشه‌کنی نیست.»

چامسکی ادامه داد: «به عنوان مثال، به مقاله امروز روزنامه نیویورک‌تایمز نگاه کنید. موضوع آن درباره بازگردانده شدن تحریم‌های هسته‌ای ایران است و می‌گوید ترامپ فکر می‌کند که بازگرداندن تحریم‌ها علیه ایران باعث کاهش تولید سلاح در این کشور، کاهش سرکوب و توقف مداخله این کشور در خاورمیانه خواهد شد.»

وی سپس تصریح کرد: «اما آیا اصلا چنین چیزی صحت دارد و ترامپ چنین فکری می‌کند؟ واقعیت این است که حتی رگه‌ای از حقیقت نیز در هیچ یک از این ادعاها وجود ندارد.»

استاد دانشگاه ام‌آی‌تی در ادامه مصاحبه تاکید کرد: «سرکوبگرترین کشورها در خاورمیانه متحدان آمریکا هستند، یعنی همانهایی که ما از آنها حمایت می‌کنیم. [ولی] ایران از این لحاظ در مقایسه با عربستان سعودی شبیه نروژ است. تا آنجا که به خشونت در منطقه خاورمیانه مربوط می‌شود هم اقدامات عربستان سعودی و امارات در یمن که ما از آنها حمایت می‌کنیم از هر چیز دیگری بدتر هستند.»

در بخش دیگری از این مصاحبه، چامسکی در پاسخ به این سوال که "شما دلیل نفرت و کینه‌توزی آمریکا علیه ایران را چه می‌دانید؟" گفت: «دلیل این نفرت خیلی ساده است. پس از انقلاب ۱۹۷۹ (۱۳۵۷)، ایران به سمت استقلال حرکت کرد و بدتر از آن اینکه آنها (ایرانی‌ها) دیکتاتور دست‌نشانده‌ای که حافظ منافع آمریکا بود را سرنگون کردند. آمریکایی‌ها این را فراموش نمی‌کنند. درست به همین خاطر بود که آنها بلافاصله پس از پیروزی انقلاب از تجاوز عراق به ایران حمایت کردند.

وی اضافه کرد: «عراق از تسلیحات شیمیایی استفاده می‌کرد و صدها هزار نفر را کشت اما همچنان از جانب آمریکا از اول تا آخر جنگ حمایت می‌شد.»

چامسکی، ۹۰ ساله، که استاد بازنشسته دانشگاه‌های ام‌‌آی‌تی و آریزونا است به «پدر علم زبان‌شناسی مدرن» معروف است و یکی از بزرگترین دانشمندانِ در قید حیات در دوران معاصر به شمار می‌رود. 

انتهای پیام/