به گزارش خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، موضوع گزارش‌های هوادارانه گزارشگر‌های شهرستانی فوتبال کشورمان این روز‌ها دوباره داغ شده است و همچنان شاهد این اتفاق در بازی‌های لیگ برتر و جام حذفی هستیم.

این اتفاق زمانی بیشتر به چشم می‌آید که ۲ تیم پرسپولیس و استقلال تهران در شهر دیگری بازی دارند. بعضی از این گزارشگران شهرستانی به شکل مستقیم در گزارش هایشان هواداری تیم شهر خود را می‌کنند و این موضوع قطعا به مذاق طرفداران تهرانی خوش نمی‌آید و دیدن آن بازی برایشان سخت می‌شود.

موضوعات مختلفی را می‌توان در رابطه با این اتفاق مورد بحث قرار داد. یک گزارشگر مثل هر شهروند دیگری حق این را دارد هوادار تیم شهرش یا هر تیم دیگری باشد. اما اینکه آیا حق دارد این هواداری را در گزارش هایش نشان دهد و به شکل مستقیم با بیننده در میان بگذارد یا خیر موضوع دیگر است.

این بحث مطرح می‌شود که گزارشگران شهرستانی به دنبال این هستند که با نشان دادن طرفداری شان از تیم شهرشان به تبعیضی که بین تیم‌های تهرانی و شهرسستانی (در تصور آنها) وجود دارد اعتراض کنند.

در این میان وقتی به گزارشگر‌های شهر تهران توجه می‌کنیم آن‌ها هیچگاه حق ندارند طرفداری از تیم خاصی از خود نشان دهند، چون می‌دانند مورد حمله هواداران تیم مقابل قرار خواهند گفت. در تهران گزارشگران باید مراقب تک تک کلماتی که در حین بازی استفاده می‌کنند باشند، اما این موضوع چندان برای گزراشگران شهرستانی صدق نمی‌کند.

اگر حتی این موضوع را قبول کنیم که گزارشگران شهرستانی طرفدار تیم شهرشان باشند، اما از جملات یک طرفه آن‌ها در مورد تیم حریف و اتفاقات بازی نمی‌توان به راحتی گذشت. آن‌ها به راحتی می‌توانند موقعیت‌های تیم رقیب را ببینند و بگویند که تیم شهرشان حملات بیشتری انجام می‌دهد.

به عنوان مثال بازی ماشین سازی تبریز مقابل پرسپولیس که در تبریز برگزار شد و گزارشگر این بازی از جملاتی به مانند: "مهاجم ماشین، از صحنه بازی محوش کرد" و "یک تکل در کلاس جهانی از مدافع ماشین"، "پرسپولیس به یک امتیاز هم قانع است". این شکل گزارش این شخص تا آخر بازی ادامه داشت و اعصاب هواداران پرسپولیس را به هم ریخت.

برای بررسی دقیق‌تر این مسئله با گزارشگران فوتبال به گفتگو پرداختیم و نظرات آن‌ها را در مورد این موضوع جویا شدیم:

علیرضا علیفر گزارشگر فوتبال، در مورد جانبداری گزارشگران شهرستانی در مقابل تیم‌های تهرانی گفت: در تهران به علت گستردگی مساحت و جمعیت مرم شاید خیلی از آدم‌ها تا آخر عمرشان من یا فردوسی پور، خیابانی و ... را نبینند. اما در محیط شهرستان‌ آشنایی آدم‌ها با یکدیگر بیشتر است و این افراد تعصب قومی و محلی بیشتری نسبت به تهرانی‌ها دارند و این شرایط گزارشگر را مجبور می‌کند که جانب تیم شهرش را بگیرد.

او ادامه داد: گزارشگران شهرستانی که جانبدارانه یک بازی فوتبال را گزارش می‌کنند به نظر من ۸۰ درصد تحت تاثیر محیطی قرار می‌گیرند که در آنجا هستند و حتی اگر خود او هم دلش نخواهد این کا را بکند محیط این شرایط را ایجاب می‌کند.

علیفر در مورد طرفداری گزارشگران از تیم‌ها گفت: به طور مثال شاید زمانی که یک گزارشگر تبریزی در حال گزارش بازی تیم فوتبال ماشین سازی است و جانب این تیم را در گزارشش می‌گیرد اصلا طرفدار تیم تراکتور باشد، اما به خاطر شرایط محیط مجبور می‌شود که اینگونه بازی را گزارش کند.

او ادامه داد: اعتقاد دارم ۸۰ درصد این گزارشگران از روی اجبار چنین کاری را انجام می‌دهند. به خاطر اینکه شغل و موقعیت خودشان به خطر نیافتد، به جهت اینکه محبوبیتی که بدست آوردند از بین نرود.

علیفر در مورد فشاری که روی گزارشگران شهرستانی وجود دارد گفت: فشار روی گزارشگر شهرستانی زیاد است و حال ممکن است این موضوع به شکل مستقیم از طرف مسئول باشگاه باشد و در موارد بیشتر این موضوع مستقیم نیست و گزارشگر احساس می‌کند اگر جانب تیم شهرش را نگیرد شغل خودش را از دست می‌دهد.

مجتبی صالح احمدی گزارشگر فوتبال مرکز بوشهر در مورد گزارش جانبدارانه گزارشگران شهرستانی در مقابل تیم‌های تهرانی گفت: گزارش یک بازی فوتبال باید کاملا بی طرافانه باشد. در بازی پارس جنوبی و استقلال حتی به گونه‌ای بود که به من گفته شد بیش از حد متعارف جانب استقلال گرفته شده است. در این بازی تمام تلاشم را کردم تا احترام هواداران میلیونی استقلال را نگه دارم.

او در مورد این موضوع و اینکه چرا گاهی گزارشگران شهرستانی به شکل جانبدارانه یک بازی را گزارش می‌کنند ادامه داد: اینکه به تیم‌های پرسپولیس و استقلال تهران نگاه متفاوتی وجود دارد بر کسی پوشیده نیست و این موضوع می‌تواند به دلیل هواداران میلیونی این ۲ تیم باشد که چندان غیر منطقی هم نیست. در این بین گزارشگران تیم‌های شهرستانی وقتی می‌بینند شهرشان از یکسری امکانات محروم است و توجه رسانه‌ای به تیمشان وجود ندارد در زمان گزارش بازی، آن ۹۰ دقیقه را فرصتی می‌بینند تا بتوانند شهر و تیم شهرشان را بیشتر معرفی کنند. چنین گزارشی شاید این برداشت را در پی داشته باشد که این گزارشگر به دنبال تخریب تیم حریف است.

صالح احمدی در مورد رعایت اصل بی طرف بودن در گزارشگری گفت: مطمئن هستم همکارانم استاندارد اولیه گزارشگری که همان اصل بی طرف بودن است را مد نظر دارند. اما بعضی اوقات امکان دارد گزارشگری به سمت جانبداری از تیم شهر و استانش برود و یا اینطور برداشت شود که جانبداری زیادی در حال اتفاق افتادن است. نباید از تیم شهرمان به گونه‌ای تمجید کنیم که این برداشت به وجود آید که در حال تخریب تیم حریف هستیم.

او در مورد گزارشگران شهرستان‌های دیگر که بازی تیم شهرشان را مقابل تیم پارس جنوبی جم گزارش کرده اند گفت: من خودم از دیدن چند بازی تیم فوتبال پارس جنوبی جم مقابل دیگر تیم‌های شهرستانی شدیدا اذیت شدم. هر چند بعضی از این افراد به تازگی وارد این حرفه شده اند، اما به گونه‌ای بازی را گزارش می‌کردند که انگار یک تیم ایرانی مقابل یک تیم رژیم اشغالگر قدس قرار گرفته است.

گزارشگر مرکز بوشهر در مورد انتقاد مردم این شهر به گزارش‌های او گفت: گا‌ها ما از طرف طرفداران تیم شهرمان مورد انتقاد قرار می‌گیریم که چرا بیش از حد معقول مراعات تیم حریف را می‌کنیم. به طور مثال در بازی پارس جنوبی مقابل صنعت نفت آبادان این اتفاق افتاد، اما به هر حال تیم نفت، یکی از تیم‌های ریشه دار فوتبال کشورمان است و من وظیفه خود می‌دانم از خوبی‌ها و تاریخ این باشگاه صحبت کنم.

صالح احمدی در مورد این موضوع که وقتی گزارشگران تیم شهرشان گل می‌زند با صدای بلندتری نسبت به گلزنی تیم میهمان واکنش نشان می‌دهند توضیح داد: موضوعی مطرح می‌شود که چرا وقتی تیم شما گل می‌زند با صدای بالاتری نسبت به گلزنی حریف به این اتفاق واکنش نشان می‌دهید. من برای این موضوع دلیل دارم. زمانی شما در استادیومی حضور دارید که پر از هواداران به طور مثال پارس جنوبی جم است، در چنین شرایطی وقتی تیم پارس گل بزند کل استادیوم به خوشحالی می‌پردازند و برای اینکه صدا به شنوندگان و بینندگان برسد می‌طلبد که با صدای بالاتری این اتفاق را گزارش کنیم، اما زمانی که تیم مهمان گل زنی کند استادیوم در سکوت فرو می‌رود و دیگر نیازی نیست که شما با صدای بالا نسبت به این موضوع واکنش نشان دهید.

او در مورد اینکه آیا مسئولان باشگاه‌ها در انتخاب گزارشگر نقشی دارند و اینکه گزارشگران را تحت فشار قرار می‌دهند تا جانب تیمشان را بگیرند یا خیر گفت: مسئولان باشگاه‌ها هیچ نقشی در انتخاب گزارشگر بازی‌ها ندارند و این اتفاق زیر نظر مرکز صدا و سیما صورت می‌گیرد. در استان ما شاید به شکل دوستانه این صحبت مطرح شود که فلان شخص بهتر است، اما همانطور که ما در انتخاب ترکیب تیم‌ها نقشی نداریم، باشگاه‌ها نیز نمی‌توانند تعیین کنند چه کسی باشد و چه کسی نباشد. البته شنیده ام که در بعضی از استان‌ها چنین اتفاقی رخ می‌دهد، اما در مرکز استان بوشهر چنین چیزی وجود ندارد و منطقی هم نیست.

مجتبی ساعی گزارشگر فوتبال مرکز تبریز در مورد جانبدارانه گزارش کردن گزارشگران تیم‌های شهرستانی در مقابل تیم‌های تهرانی گفت: اولین اصل گزارشگری بی طرف بودن است، اما همه باید بی طرف باشند. ما چندین بار خواستیم بی طرف گزارش کنیم، اما بودن افرادی که این اصل را رعایت نکردند ما هم از طرف شهر خودمان تحت فشار هستیم. ما در شهری زندگی می‌کنیم که با مردم رو به رو می‌شویم و آن‌ها از ما انتظار دارند که به مانند کسانی که جانبدارانه برای تیمشان گزارش می‌کنند همانگونه برای تیم شهر خودمان گزارش کنیم.

او ادامه داد: با این حال سعی کرده ایم در بیشتر گزارش هایمان بی طرف باشیم. گاهی اوقات بازی یک طرفه است و گزارش ما هم بالطبع یک طرفه خواهد شد. اینکه نسبت به گزارشگران شهرستانی مطالب مقرضانه‌ای نوشته و گفته می‌شود درست نیست و هستند افرادی که در انتظار این هستند تا یک بازی از تبریز گزارش شود و به دنبال آن خصومت‌های شخصی شان را تسویه کنند.

ساعی در مورد این موضوع که مسئولان باشگاه‌ها در انتخاب گزارشگران دخالت می‌کنند و اینکه از آن‌ها می‌خواهند جانب تیم شهرشان را بگیرند گفت: من ۱۰ سال گزارشگر هستم و تا به حال چنین اتفاقی نیافتاده است. مردم شهر از ما انتظاراتی دارند و انتقاداتی هم دارند که چرا طرف تیم شهرمان را نمی‌گیریم. با این حل ما سعی می‌کنیم اصل بی طرف بودن را رعایت کنیم.

علی عرب زاده گزارشگر فوتبال مرکز آبادان در مورد جانبدارانه گزارش کردن گزارشگران تیم‌های شهرستانی در مقابل تیم‌های تهرانی گفت: تا به حال چنین چیزی وجود نداشته که بخواهیم جانب تیم شهر خودمان را بگیریم، اما خوب کمی کفه ترازو به این طرف است و این اتفاق طبیعی است. شرایط شهر روی این موضوع تاثیر گذار است، اما درست این است که گزارشگر بی طرف بازی را گزارش کند. در آبادان هم این موضوع کمی وجود دارد، اما به اندازه شهر‌هایی به مانند تبریز این اتفاق نمی‌افتد.

عرب زاده در مورد انتظار مردم آبادان از او گفت: گاهی اوقات در شهر آبادان مردم به من می‌گویند تو طرفدار تیم صنعت نفت نیستی. در شهر تهران که ۱۵ میلیون نفر جمعیت دارد احتمال اینکه گزارشگران با مردم برخورد نزدیک داشته باشند کم است، اما در شهرستان‌ها مردم ما را در کوچه و بازار می‌بینند و انتظار دارند که گزارشگر شهرشان کمی جانب تیم شهر را بگیرد، اما قانونی و منطقی این است چنین اتفاقی نیافتد.

او در مورد این موضوع که مسئولان باشگاه‌ها در انتخاب گزارشگران دخالت می‌کنند و اینکه از آن‌ها می‌خواهند جانب تیم شهرشان را بگیرند گفت: در این ۱۹ سالی که کار گزارشگری کردم تا به حال سمت هیچ مسئول باشگاهی نرفته ام و این موضوع را همه می‌دانند. حتی گاهی شده است که مسئولان از صحبت‌ها و انتقادات ما شاکی شده اند.

بیشتر بخوانید:

گزارشگر مطرح انگلیسی:تیم های شرق آسیایی در اوج دچار نزول می شوند

پیام های ورزشکاران و جامعه ورزشی در پی درگذشت بهرام شفیع

واکنش خیابانی به اظهارات برانکو

انتهای پیام/