مشکل در عُرضه ماست، نه آمریکا +عکس نوشته

 به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، اعتماد به آمریکا همواره بحث مورد توجه و چالش برانگیز در چند سال اخیر بوده است؛ چالشی که بین سیاستمداران مطرح بوده و هر کدام دلایل اعتماد یا عدم اعتماد به آمریکا را عنوان می‌کنند. اما با نگاهی به سابقه مذاکرات انجام شده و همچنین رفتار آمریکا در سال های بعد از انقلاب با ایران می‌توانیم به  قابل اعتماد نبودن آنها پی ببریم. آنها همواره در رفتارهای خود عدم صداقت و دخالت در امور داخلی  را نشان داده‌اند.

صفحه منتسب به رهبر معظم انقلاب  به بررسی  ابعاد و دلایل لزوم قطع رابطه با آمریکا  پرداخته است. طرح پرسش و پاسخ این پست را در ادامه می‌بینید که به خوبی این دلایل را بیان می‌کند.

«مشکل در عُرضه ماست، نه آمریکا!‌
‌
(۱) چرا از همان ابتدای انقلاب، چنگال به صورت آمریکا انداختیم؟‌
«بعد از پیروزی انقلاب، رابطه ما با آمریکا، از طرف ما قطع نشد. یعنی ملت ایران در حال اقتدار، مظلومیتهای گذشته خودش را ندیده گرفت و دولت آمریکا را عفو کرد. دیگر از این بزرگواری بالاتر!؟»‌
‌
(۲) اما چرا سفارت آمریکا تسخیر شد؟ چرا آمریکا، روابطش با ایران را قطع کرد؟‌
«دولت آمریکا این بزرگواریهای ملت ایران و انقلاب را ندیده گرفت. از همان روزهای اوّل که خیالشان آسوده شد، محلّ سفارت را محلّ توطئه علیه نظام جمهوری اسلامی کردند. در خود آمریکا، علیه ایران شروع به اقدامات کردند. دشمنان جمهوری اسلامی را دیدند و آنها را به کارهایی وادار کردند؛ مقدمات کودتایی را فراهم آوردند؛ یعنی از گذشته درس نگرفتند! نتیجه قهرىِ این کارها هم این بود که دانشجویان مسلمان پیرو خطّ امام ریختند سفارت را تصرّف کردند و اعضای سفارت را گروگان گرفتند. این حرکت، در واقع مجازاتی نسبت به آمریکاییها بود.»‌
‌
(۳) حالا تکلیف چیست؟ آیا به این همه مشکل اقتصادی می‌ارزید؟ اگر با آمریکا دوست بودیم، همه مشکلاتمان حل نمی‌شد؟‌
«این‌طور نیست که رابطه‌برای کشور ما فایده‌ای داشته باشد؛ که اگر رابطه نباشد یا مذاکره نباشد، این مشکلات به وجود خواهد آمد و اگر این مذاکره و رابطه انجام شد، مشکلات از بین خواهد رفت؛ نه. نه آمریکا برای ایجاد مشکلات آن‌چنان دستش باز است و نه رابطه و مذاکره این چنین معجزه‌گری‌ای برای رفع مشکلات دارد. هیچکدام از اینها نیست؛ بسته به #توان_ملت است، بسته به عُرضه یک حکومت است، بسته به اقتدار و عزّت‌خواهی ماست.»
۱۳۷۶/۱۰/۲۶

انتهای پیام/