موتور ملی گوی سبقت را از فرانسه می‌رباید؟
همزمان با تولید روزانه ۲۰۰ دستگاه رنو در پارس خودرو به واسطه ترخیص قطعات باقی مانده در گمرکات، این پرسش مطرح می‌شود که آیا می‌توان به تولید دوباره رنو در کشور با تکیه بر جایگزینی موتور EF۷ امیدوار بود؟
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، هم اکنون گروه خودروسازی سایپا بیش از ۴۰ هزار تعهد در محصولات رنو دارد که طرح‌های جایگزین و همچنین آغاز دوباره و محدود رنو نیز نمی‌تواند این تعهدات را پوشش دهد بر این اساس تولید ال ۹۰ با موتور EF۷ در دستور کار قرار گرفت که هرچند زمان زیادی تا اجرایی شدن آن نیاز است، اما می‌تواند تا اندازه‌ای از عطش بازار کاسته و منجر به تعدیل قیمت این خودروی پرطرفدار در بازار شود.
هرچند انتقاد‌های زیادی به این اقدام وارد بود، اما نگاهی کلی نشان می‌دهد که نه تنها نفع مشتریان در این تغییرات است بلکه این امر می‌تواند تااندازه زیادی در افزایش توان داخلی سازی و تقویت اعتماد به نفس سازندگان داخلی تاثیرگذار باشد.
امیرحسن کاکایی، عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران در گفتگو با خبرنگار خودروکار با اشاره به طراحی موتور EF۷ با همکاری آلمانی ها، می‌گوید: هم اکنون بر روی این موتور چند ویرایش مختلف از جمله ویرایش دیزلی با حجم مختلف طراحی شده و ایران در این زمینه حرفه‌ای بوده و این‌مزیت را داریم که موتور را طراحی کرده و بسازیم.
وی می‌افزاید: آن چه اکنون در ال ۹۰ در حال انجام است، اعمال تغییراتی برای جاگذاری موتور است تا مکانیزم‌ها با یکدیگر همخوانی داشته باشند.
این کارشناس صنعت خودرو با بیان این که پس از خروج رنو از ایران و عدم ارایه فناوری تولید موتور، تلاش برای انجام تغییرلت آغاز شده است، تصریح می‌کند: پلتفرم ال ۹۰ قابلیت خوبی دارد و به لحاظ ابعاد، توان و گشتاور نزدیک به خودرویی است که موتور EF۷ برروی آن سوار می‌شود بنابراین می‌تواند جایگزین خوبی باشد.
کاکایی با تاکید بر این که در زمان تحریم‌ها باید از آن چه در دسترس است به درستی استفاده کرد، اظهار می‌کند: نگاهی به تجربه خودروسازان بزرگ نیز نشان می‌دهد که آن‌ها با در اختیار داشتن چند مدل پلتفرم و موتور و سوار کردن این‌ها در حالت‌های مختلف نسبت به تولید خودروی جدید اقدام می‌کنند بنابراین از آن جا که این موتور پایه خوبی به شمار می‌رود، منطقی است که از داشته‌های آن در شکل‌های مختلف استفاده کنیم.
وی موتور EF۷ را موتور به روزی می‌داند و می‌گوید: در حال حاضر خودرو‌های تولیدی ایران خودرو با این موتور، موفق به کسب استاندارد یورو ۵ شده اند و بدون شک در ارتقای آن و استفاده از این موتور در ال ۹۰، به استاندارد یورو ۵ نیز تجهیز می‌شود.
استادیار دانشکده مهندسی خودرو در خصوص امکان استفاده از این موتور در سایر خودرو‌های رنو از جمله ساندرو و استپ وی نیز اظهار می‌کند: مساله‌ای به نام مالکیت معنوی در صنعت خودرو موضوع مهمی به شمار می‌رود چرا که اجازه تغییرات در خودروی تولیدی یک برند تنها در صورت کسب مجوز امکانپذیر است هرچند که در حال حاضر از نظر قانونی، مدیریتی و اقتصادی این موضوع امکانپذیر است، اما نیاز به بررسی بیشتر دارد.
او ادامه می‌دهد: موتور EF۷ پلاس نمونه ارتقا یافته این موتور است که توانایی بالایی دارد و تولید موتور‌هایی از این دست می‌تواند باعث افزایش تیراژ تولید موتور و کاهش هزینه‌های تولید شود که در درازمدت این تغییرات به صرفه خواهد بود.
وی در عین حال این اقدام را به نفع مشتریان می‌داند و می‌افزاید: در سال‌های گذشته بر روی ال ۹۰ سرمایه گذاری و قطعات بدنه و داخلی آن در ایران تولید شده که با خروج رنو این امکانات غیرقابل استفاده باقی ماند که اجرای این کار به نفع مشتریانی که خودرو را ثبت نام کرده، اما به خودروی خود نرسیده اند.
کاکایی یادآور می‌شود: این اقدام از نظر عملکردی نیاز به تغییراتی دارد و کار پیچیده‌ای بوده و نصب یک موتور بر روی خودروی جدید همراه با هزینه کالیبراسیون است تا مشتری احساس راحتی با خودرو داشته و مصرف سوخت و آلایندگی نیز استاندارد باشد
که حداقل از مرحله عملیات کالیبراسیون تا تولید، یک سال زمان نیاز است، زیرا با تعویض موتور باید گیربکس خودرو هم تعویض شود که بر این اساس نیاز به یک بازطراحی در بخش نیرو محرکه خودرو وجود خواهد داشت.
این‌کارشناس صنعت خودرو تاکید می‌کند که این تغییرات به لحاظ عملکردی قابل حس نیست و حتی می‌توان امیدوار بود که به دلیل به روز بودن موتور، شاهد شتاب گیری بهتر نیز باشیم.
منبع: خودروکار
انتهای پیام/
و چرا نمیگذارند متخصصان داخلی پیشرفت در ساخت یک اتومبیل صد در صد ملی داشته باشند
کاری که کره انجام داد وبمدت جهل سال ورود اتومبیل خارجی را ممنوع کرد و سازندگی در این زمینه را شروع ، نتیجه امروز کره از بزرگ‌ترین و بهترین سازندگان اتومبیل در جهان است