چگونه کودکانی با اعتماد به نفس بالا تربیت کنیم؟
کارشناس ارشد روانشناسی شخصیت گفت: اعتماد به نفس باور به توانایی‌ها و مهارت‌هایی است که ریشه شکل گیری آن از کودکی و از سوی والدین پی ریزی می‌شود.
مریم مسکین کارشناس ارشد روانشناسی شخصیت در گفت‌وگو با خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، با بیان اینکه اعتماد به نفس باور به توانایی‌ها و مهارت‌هایی است که ریشه شکل گیری آن از کودکی و از سوی والدین پی ریزی می‌شود، گفت: والدی موفق است که نسبت به آهنگ رشدی کودک خود آگاهی داشته باشد و بداند که نیاز‌های رشدی در سنین مختلف چیست و نمود بیرونی آن‌ها به صورت چه رفتار‌هایی بروز می‌کند و بر سیگنال‌های بیان کننده نیاز رشدی و معنای صحیح آن‌ها واقف بوده و در کنار این آگاهی، توانایی عملی کردن آنان را نیز داشته باشد.
او افزود: حساس‌ترین دوره رشدی کودکان یک و نیم تا ۳ سالگی است و اگر در این سن گریه یا لجبازی می‌کنند، حس تملک گرایی و استقلال نمایی دارند و برای نشان دادن هویت خود از واژه من زیاد استفاده می‌کنند و این موارد نشانه گرایش‌های استقلال طلبانه کودک بوده که اصلی‌ترین نیاز در این دوره سنی است و والدی که آگاه باشد این سیگنال‌ها را درست می‌بیند و می‌داند که این رفتار‌ها طبیعی هستند و از آن‌ها به عنوان رفتار‌های منفی یاد نمی‌کند.
مسکین تصریح کرد: والدینی که آگاهانه و توانا به گرایش‌های استقلال طلبانه کودک توجه کرده و به این آهنگ رشدی آگاهی دارند و به او در نشان دادن این گرایش‌ها و رفتار‌های متناسب با آن کمک می‌کنند، در واقع تسهیلگر هستند که در نتیجه آن تجربه تسلط بر موقعیت در کودکان شکل می‌گیرد.
کارشناس ارشد روانشناسی شخصیت ادامه داد: این اقدام والدین در بزرگسالی باعث تقویت روحیه چالش گری شده و کودک یاد می‌گیرد که در چنین موقعیت هایی، به جای تسلیم شدن، با آن شرایط کنار بیاید چرا که این توانایی را در خود می‌بیند و ترس کمتری دارد هرچقدر که بیشتر به او اجازه دهیم در این سن رفتار‌های استقلال طلبانه بیشتری را نشان دهد و همراهش در مسیر درست باشیم، مهارت کودک بالاتر رفته و اعتماد به نفس در این سن که دوره رشدی حساسی است به بهترین نحو شکل می‌گیرد.
مسکین اذعان داشت: چالش گری، بسط و گسترش اعتماد به نفس در کودکی بوده و از علائم آن می‌توان به شروع کردن کاری که ترس از شکست ندارد، چون واکنش درست والدین را در کودکی خود دیده است، اشاره کرد.
او با بیان اینکه کودک چالشگر، کنجکاو و امیدواربه آینده است، اظهار کرد: او در بزرگسالی خوش بین بوده و همیشه انتظار پیامد مثبت داردئو می‌داند که کیفیت هر چیزی نتیجه تلاش خودش است، اما والدینی که ناآگاهانه رفتارمی کنند، این سیگنال‌ها را نمی‌بینند و آن‌ها را مشکل تلقی کرده و گرایش‌ها و رفتار‌های کودک را سرکوب می‌کنند معمولاً والدینی که مضطرب یا کمال گرا هستند، کودک را از گرایش‌های استقلال طلبانه باز می‌دارند و یا از تنبیه کلامی یا بدنی استفاده می‌کنند.
کارشناس ارشد روانشناسی شخصیت با اشاره به اینکه این احساس بی کفایتی‌هایی که در کودک شکل می‌گیرد به سایر موقعیت‌ها در بزرگسالی تعمیم پیدا می‌کند، گفت: احساس می‌کند که توانایی انجام کار‌ها را ندارد و یا با واکنش‌های منفی اطرافیان مواجه و درواقع چالش گریز می‌شود.
مسکین ترس از شروع کار، اشتباه و شکست در آن را از از علائم چالش گریزی دانست و افزود: افراط در محافظ کاری، ناامیدی، بدبینی و انتظار پیامد منفی که در کودکی شکل می‌گیرد تا بزرگسالی ادامه دارد.
او گفت: برای داشتن کودکی با اعتماد به نفس بالا در ابتدا باید والدین به مسائل رشدی و توانایی به کارگیری آن‌ها آگاهی داشته و سعی کنند به جای اینکه او را از موقعیت‌هایی که خود والدین از آن‌ها ترس یا تجربه شکست دارند و فرزندشان را از آن‌ها دور می‌کند، دیدگاه خود را عوض کرده تا بتوانند به جای چالش گریزی مسیر چالش گری را پیشروی کودک قرار دهند تا در آینده فرزندی با اعتماد به نفس قوی داشته باشند.
انتهای پیام/ی
