سیره و روش نیکوکاران چگونه است؟ +صوت

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَلَا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا ۚ إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِیبٌ مِنَ الْمُحْسِنِینَ

و هرگز در زمین پس از آنکه کار آن (به امر حق و شرع رسول حق) نظم و صلاح یافت به فساد و تباهکاری برنخیزید، و خدا را هم از راه ترس و هم از روی امید بخوانید، که البته رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است.

فایل صوتی تلاوت آیه ۵۶ سوره اعراف

تفسیر آیه ۵۶ سوره اعراف

این آیه رابطه انسان با مردم را بیان می‌کند، امام باقر (ع) در روایتی فرمودند: «خداوند به واسطه پیامبر (ص) و قرآن، زمین را اصلاح کرد و فرمود:بعد از اصلاح فساد نکنید». آری، آمدن هریک از انبیا، یک اصلاح بزرگ اجتماعی را بدنبال دارد و انحراف از آیین و دستورات آنان، عامل فساد و تباهی در جامعه است.

بیشتر بخوانید

• در قیامت از اعضاء و جوارح درباره چه اعمالی سوال می‌شود؟ +صوت

بین دو فرمان «ادْعُوا» در آیه قبل و این آیه، جمله «لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ» آمده تا اشاره کند که دعای زبانی باید همراه با تلاش اصلاح طلبانه اجتماعی باشد، نه با زبان دعا کردن و در عمل فساد کردن. این آیه و آیه قبل، شرایط کمال دعا و آداب آن و زمینه‌های استجابت را مطرح کرده است، که عبارتند از:

الف:دعا، همراه با تضرّع. «تَضَرُّعاً»
ب:دعا، پنهانی و دور از ریا. «تَضَرُّعاً وَ خُفْیَهً»
ج:دعا، بدون تجاوز از مرز حقّ. «إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ»
د:دعا، همراه بیم و امید. «خَوْفاً وَ طَمَعاً»
ه:دعا، بدون تبهکاری. «لا تُفْسِدُوا»
و:دعا، همراه با نیکوکاری. «الْمُحْسِنِینَ»

لقمان حکیم به فرزندش فرمود: «فرزندم! اگر دل مؤمن را بشکافند در آن دو نور خواهند یافت؛ یکی نور ترس الهی و دیگری نور امید و رحمت که هر دو با هم یکسانند».

پیام‌های آیه ۵۶ سوره اعراف

۱-جامعه اصلاح شده نیز در معرض خطر است. «وَ لا تُفْسِدُوا ... بَعْدَ إِصْلاحِها»

۲-انقلابیون اصلاحگر، بی نیاز از دعا و مناجات نیستند. «وَ ادْعُوهُ خَوْفاً»

۳-آبادی‌های زمین را تخریب نکنید. «وَ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها»

۴-انسان باید میان خوف و رجا باشد. این اعتدال را خداوند، «احسان» نامیده است. «قَرِیبٌ مِنَ الْمُحْسِنِینَ»

۵-سیره و روش نیکوکاران، دوری از فساد است. «لا تُفْسِدُوا ... قَرِیبٌ مِنَ الْمُحْسِنِینَ»

۶-احسان، زمینه ساز دریافت رحمت الهی است و بدون آن، انتظار رحمت بی جاست. «قَرِیبٌ مِنَ الْمُحْسِنِینَ» آری، دعای مستجاب همراه بانیکوکاری است.

۷-دست نیاز به جانب حقّ دراز کردن و دوری از فساد، احسان است. «وَ لا تُفْسِدُوا ... وَ ادْعُوهُ ... قَرِیبٌ مِنَ الْمُحْسِنِینَ»

انتهای پیام/