رژیم صهیونیستی و فلسطین؛ اختلاف ایدئولوژیک یا استعمار نو؟

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، نشریه میدل ایست مانیتور در مقاله جدیدی به بررسی زمینه‌های پیدایش رژیم صهیونیستی و اشغال فلسطین پرداخته است.

نویسنده مقاله در مورد ظهور صهیونیسم می‌نویسد: پیش‌تر در کتاب خود به نام «فلسطین: از افسانه سرزمین موعود تا سرزمین مقاومت» توضیح داه شده که منازعه صد ساله بین رژیم صهیونیستی و فلسطین تنها ناشی از اختلافات سیاسی-مذهبی بین یهودیان و فلسطینیان نیست.

نویسنده مقاله در ادامه می‌افزاید: «من در این کتاب نشان داده‌ام که این درگیری بخشی از زمینه جهانی است که از ظهور صهیونیسم بین‌المللی شکل گرفته است. صهیونیسم در واقع یک جنبش ناسیونالیستی جناح راست‌گرا و یهودی است که در اروپای قرن نوزدهم ایجاد شد و ادعا کرد که فلسطین سرزمینی برای تاسیس کشوری یهودی است. این انحراف در ماه مه سال ۱۹۴۸ تحقق یافت.

صهیونیست‌ها از تمام منابع رسانه‌ای و اینترنت برای عینیت بخشیدن به روایت خود استفاده می‌کنند.

«خانه ملی یهودیان» پروژه‌ای است که در سال ۱۸۹۷ توسط جنبش صهیونیسم در راستای گسترش شهرک‌های یهودی نشین و در نتیجه پاکسازی قومیتی ایجاد شده است. این جنبش در واقع سال ۱۹۴۸ و پس از اینکه سازمان ملل، فلسطین سکولار را به دو قسمت تقسیم کرد، ایجاد شد. این سازمان کمی بعدتر شرایطی را ایجاد کرد که منطقه‌ای اشغالی بدون مرز، قانون اساسی، دولت و ملت ایجاد شود و «اسرائیل» نام بگیرد.

سازمان ملل؛ حامی پروژه استعماری تسلط صهیونیسم بر خاورمیانه

سازمان ملل مسئول ابزار‌های سیاسی و حمایت بین‌المللی از پروژه استعماری صهیونیستی است و شرایطی برای ظهور این «هیولا» فراهم کرده است که همه اشکال نقض قانون، نژادپرستی و نسل‌کشی را در فلسطین و سراسر خاورمیانه اتخاذ می‌کند. کمی بعدتر، قطعنامه ۱۸۱/۱۹۴۷ که برای در نظر گرفتن فلسطین به عنوان یک کشور تنظیم شده بود، توسط سران رژیم صهیونیستی رد شد و مورد پذیرش قرار نگرفت.

پس از تاسیس رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸، نظامیان صهیونیست با اخراج و حذف فیزیکی صاحبان زمین‌ها، خانه‌های فلسطینیان و زمین‌های آن‌ها را اشغال کردند. این رویداد در زبان عربی به عنوان «نکبة» معروف است و برای بیان تراژدی تجاوز تروریستی نیرو‌های نظامی صهیونیست که بین ۵ تا ۱۰ ژوئن ۱۹۶۷ رخ داد استفاده می‌شود. در این تاریخ، نیرو‌های نظامی صهیونیستی نوار غزه، کوه سینا در مصر و بلندی‌های جولان در سوریه را اشغال کردند.

هدف اصلی پروژه استعماری صهیونیسم نابودی و ریشه‌کن کردن فلسطین به نفع یهودیان است.

نویسنده مقاله در ادامه نوشته است: «این پروژه در نظر دارد تا اسرائیل را به عنوان «کشوری» که درون حریم فلسطین شکل گرفته، مرز‌های مشخصی ندارد و در گسترش دائمی است به رسمیت بشناسد. این پروژه می‌خواهد فلسطین را به تکه‌های زمین کوچک که از هر طرف در محاصره رژیم صهیونیستی قرار گرفته تبدیل کند».

کاری که رژیم صهیونیستی در ۷۳ سال گذشته انجام داده است، نقض و تجاوز به قوانین بین‌المللی با به کار بردن سیاست نظامی و استعماری در حریم فلسطین و کشور‌های همسایه آن است. در همین حال، فلسطین برای احقاق حقوق، کرامت و هستی خود می‌جنگد.

رویگردانی اقبال عمومی از رژیم صهیونیستی

این روزها، رشد آشکاری از عدم محبوبیت رژیم صهیونیستی در سراسر جهان وجود دارد. خیابان‌های چندین کشور صحنه تظاهرات مکرر مردم برای حمایت از آرمان فلسطین و نفی آشکار اقدامات آپارتاید صهیونیستی است. در عین حال، اقدامات نهاد‌های بین‌المللی مانند دیوان کیفری بین‌الملی که تحقیقاتی را برای بررسی جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت آغاز کرده، قدم‌های مثبتی در راستای احیای آرمان فلسطین هستند.

این‌ها اقدامات مهمی به نفع حقوق مشروع فلسطینیان است. با این حال، همه نیرو‌های مدافع عدالت و احترام به قوانین بین‌المللی باید از کشور‌های خود و به‌ویژه سازمان ملل بخواهند که به حمایت از اشغال استعماری رژیم صهیونیستی پایان دهند تا فلسطینی‌ها بتوانند با عزت در سرزمین اجدادی خود زندگی کنند.

برای مردم فلسطین که دهه‌ها علیه اشغالگری مبارزه کرده‌اند، فرقی نمی‌کند که آپارتاید برتری طلب یهودی تا چه زمانی در سرزمین آن‌ها باقی بماند، زیرا در نهایت، با وجود تمام دستگاه‌های نظامی و حمایت آمریکا، صهیونیست‌ها شکست خواهند خورد.

انتهای پیام/