چین جزایر خود در دریای جنوبی را به پایگاه‌های نظامی تبدیل کرده است

جان سی آکیلینو، دریاسالار نیروی دریایی آمریکا در اظهاراتی مدعی شد: پکن حداقل سه جزیره مصنوعی خود را در دریای جنوبی این کشور کاملاً نظامی کرده و سیستم‌های موشکی ضد کشتی و ضد هوایی، تجهیزات لیزری، دستگاه‌های ایجاد پارازیت و جت‌های جنگنده را در آنجا مستقر کرده است.

به گفته این مقام دفاعی آمریکا، اقدامات چین در این زمینه با اظهارات قبلی شی جین پینگ، رئیس جمهور این کشور که گفته بود چین به دنبال تبدیل جزایر به پایگاه‌های نظامی نیست، در تضاد است. آکیلینو ضمن ابراز نگرانی از افزایش قدرت نظامی پکن گفت: «من فکر می‌کنم در ۲۰ سال گذشته شاهد بزرگ‌ترین افزایش قدرت نظامی چین بوده‌ایم. آن‌ها تمام توانایی‌های خود را ارتقا داده اند و این افزایش تسلیحات برای منطقه بی‌ثبات کننده است.»

دریاسالار نیروی دریایی آمریکا مدعی شد که چین نظامی‌سازی جزایر را راهی برای گسترش قابلیت تهاجمی خود «فراتر از سواحل قاره‌ای» می‌داند. کارشناسان دفاعی آمریکا معتقدند که هر هواپیمای نظامی یا غیرنظامی که بر فراز آب‌های مورد مناقشه پرواز کند، به راحتی می‌تواند در برد سامانه موشکی جزایر چین قرار گیرد.

آب‌های وسیع دریای جنوبی چین از جمله مجمع‌الجزایر اسپراتلی و جزایر پاراسل مدت‌هاست که محل اختلاف در آسیا و اقیانوسیه بوده است. این منطقه به دلیل منابع زیستی غنی، موقعیت استراتژیک در تقاطع مسیر‌های دریایی به اقیانوس‌های هند و اقیانوس آرام  و ذخایر بالقوه نفت و مواد معدنی ارزشمند است.

اختلافات در دریای جنوبی چین بیشتر مربوط به چندین گروه جزایر است که چین، ویتنام، فیلیپین، برونئی، مالزی و تایوان ادعای مالکیت آن‌ها را دارند. پکن با استناد به اسناد قدیمی ۹۰ درصد از دریای جنوبی چین را به چین نسبت می‌دهد. با افزایش قابلیت‌های کشتی‌های جنگی نظامی چین، پکن در سال ۲۰۰۹ تقریباً ۸۰ درصد از کل منطقه آبی این دریا را به عنوان قلمرو مستقل خود اعلام کرد.

ذخایر بزرگ هیدروکربنی که در این منطقه یافت می‌شود، به ویژه در نزدیکی جزایر اسپراتلی، اهمیت بیشتری به این قلمرو می‌بخشد. در سال‌های اخیر با نظامی شدن منطقه از جمله تبدیل صخره‌ها به جزایر مصنوعی و ایجاد زیرساخت‌های نظامی، تنش‌ها در منطقه افزایش یافته است.

از دهه ۲۰۱۰، واشنگتن فعالانه تلاش کرده تا حضور رو به رشد چین در دریای جنوبی این کشور را به بهانه «دفاع از آزادی دریانوردی» به چالش بکشد؛ دولت فعلی آمریکا نیز با اتخاد تصمیماتی، جلوگیری از افزایش قدرت پکن در منطقه را در دستور کار خود قرار داده است.