با درون‌گرایان چه باید کرد؟
به درون‌گرایان صفاتی مثل مردم‌گریزی یا غیراجتماعی‌بودن را نسبت ندهید. درونگرایی ضعف این افراد نیست، ویژگی آنهاست و این افراد به خوبی توانایی برقراری ارتباط صمیمانه با دیگران را دارند، البته اگر و هر وقت که بخواهند.
روزنامه همشهری نوشت: «برای اطرافیان افراد درونگرا، برقراری ارتباط صمیمانه، وقت‌گذراندن مشترک و نزدیک‌شدن به این افراد ممکن است با چالش‌هایی همراه باشد، به‌خصوص اگر فرد خودش برون‌گرا باشد. اما دانستن بعضی نکات و انجام بعضی کار‌ها می‌تواند بروز اختلافات و تنش‌ها را کاهش دهد.
۱- در قدم اول، تلاش کنید همه رفتار‌ها و تصمیم‌های طرف مقابل را به درون‌گرابودن او نسبت ندهید و درباره دلایل تصمیماتش از او سؤال بپرسید. در واقع تلاش کنید همه‌چیز را با یک برچسب درونگرایی تحلیل نکنید، چون در این صورت فرصت شناخت از شما گرفته خواهد شد.
۲- موقع مکالمه با افراد درونگرا، سکوت آن‌ها را نشانه گوش‌ندادن و بی‌توجهی به حرف‌هایتان نشمارید. اتفاقا آن‌ها با دقت و تمرکز مشغول شنیدن حرف‌هایتان هستند، اما بروز واکنش‌های هیجانی و سریع در توانشان نیست. در مقابل شما هم باید سعی کنید با اشتیاق و توجه حرف‌های درون‌گرا‌ها را بشنوید و به آن‌ها این احساس را منتقل کنید که برای دغدغه‌ها و حرف‌هایشان ارزش قائل هستید.
۳- به درون‌گرایان صفاتی مثل مردم‌گریزی یا غیراجتماعی‌بودن را نسبت ندهید. درونگرایی ضعف این افراد نیست، ویژگی آنهاست و این افراد به خوبی توانایی برقراری ارتباط صمیمانه با دیگران را دارند، البته اگر و هر وقت که بخواهند.
۴- اصرار به شکستن حریم خصوصی و فضای امن درون‌گرا‌ها نداشته باشید. آن‌ها را با پیشنهاد‌های متعدد دورهمی، مهمانی و قرارگرفتن در جمع‌های شلوغ کلافه نکنید و زمان مورد نیازشان را در اختیار آن‌ها قرار دهید تا با تنهایی و خلوت، انرژی کسب کنند.
۵- در گروه‌های دوستانه یا کاری، مسئولیت‌هایی را به فرد درونگرا بسپارید که با ویژگی‌های شخصیتی او هماهنگی بیشتری دارد. مثلا بهتر است ارتباط با مشتریان یا دعوت از مهمانان را به آن‌ها محول نکنید، در عوض کار‌های فنی یا تدارکات مهمانی را به آن‌ها بسپارید.»
