معرفی ۳۳۳ پژوهشگر پر استناد در حوزه‌های علوم انسانی، هنر و علوم اجتماعی

سید احمد فاضل زاده رئیس ISC گفت: حوزه­‌ علوم انسانی در دهه­‌های گذشته بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است، به طوری که مقام معظم رهبری بار‌ها از ضرورت تحول در حوزۀ علوم انسانی سخن گفته‌اند و با بیان اینکه ما باید در علوم انسانی اجتهاد کنیم؛ نباید مقلد باشیم، افق روشنی را در برابر جامعۀ علمی ترسیم کرده است.

فاضل زاده اظهار داشت: مؤسسه استنادی و پایش علم و فناوری جهان اسلام (ISC)، به طور سالانه با اتکاء به منابع اطلاعاتی و پایگاه‌های داده خود اقدام به شناسایی پژوهشگران پر استناد علوم انسانی، علوم اجتماعی و هنر می­ نماید که در این گزارش، پژوهشگران پر استناد در بازه زمانی ۱۰ ساله (۱۳۹۹-۱۳۹۰) معرفی شده­ اند.

وی ادامه داد: این تحلیل با شناسایی فهرستی از پراستنادترین نویسندگان در هر حوزه با استفاده از روش­های نرم افزاری آغاز می شود. در مرحله بعد، ابهام زدایی و یکدست‌سازی این فهرست که منجر به شناسایی افراد متعدد با نام یکسان یا افراد یکسان با نام‌های متنوع می‌شود انجام می ­پذیرد. پژوهشگران در هر حوزه بر حسب تعداد استناد‌هایی که دریافت کرده­اند مرتب­ سازی و سپس پژوهشگران پر استناد بر اساس حدود آستانه استنادی (Threshold) به عنوان نخبگان علمی گستره علوم انسانی و اجتماعی و هنر در نظر گرفته می­ شوند. معیار انتخاب پژوهشگران در این فهرست، تعداد استناد­های صورت گرفته به تولیدات علمی آن­ها است.

وی افزود: تعداد ۳۳۳ نفر پژوهشگر برتر در گستره علوم انسانی و اجتماعی و هنر توسط موسسه استنادی و پایش علم و فناوری جهان اسلام (ISC) شناسایی و در ۱۶ حوزه­ موضوعی علوم انسانی و اجتماعی و هنر دسته بندی شده‌اند.

قابل ذکر است، برخی از پژوهشگران در چندین حوزه­ی موضوعی امتیاز لازم را کسب می‌کنند که به صورت جداگانه در حوزه­ی چند رشته‌­ای قرار داده شده اند.

رئیس مؤسسه ISC گفت: بر این اساس، حدود ۱۶درصد این پژوهشگران متعلق به حوزه چند رشته­ای هستند. بعد از حوزه چند رشته ای، پژوهشگران حوزه کسب و کار، مدیریت و حسابداری قرار دارند. حوزه‌های موضوعی علوم اجتماعی و علوم تربیتی هر کدام حدود ۷درصد از پژوهشگران را به خود اختصاص داده­اند و در رتبه سوم قرار دارند. مابقی پژوهشگران مربوط به ۱۳ حوزه موضوعی سایر، جامعه شناسی و علوم سیاسی، روان شناسی، علوم اقتصادی، زبان و زبانشناسی، الهیات و معارف اسلامی، علوم تاریخی، زبان و ادبیات ها، حقوق، فلسفه، علوم جغرافیایی، علم اطلاعات و دانش شناسی و هنر و معماری هستند.