سعید صادقی، عکاس جنگ تحمیلی می‌گوید: سال‌ها بعد از پایان جنگ و در سال ۱۳۸۱ با عکاسی عراقی دوست شدم و او را از بغداد به مسجدجامع خرمشهر آوردم و حسش را پرسیدم. می‌گفت: «نفس رزمنده‌ها و شهدای ایرانی را حس می‌کردیم و از آن خوف داشتیم، به همین دلیل مقرّمان را دو خیابان پایین‌تر برپا کردیم.»