خشن در رزمگاه، نرم خو در وقت فراغت
ورزش بوکس از آن رشته های ورزشی است که تاب لطافت نداشته و در نگاه اول خشونت یک بوکسور را به رخ می کشاند.
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، بوکس یا مشت زنی یکی از رشته‌های ورزش رزمی است که در آن 2 نفر با ضربات مشت در 2 نوع آماتور و حرفه ای، با یکدیگر مبارزه می‌کنند و معروف است که هوارد باسکرویل از آمریکا که به عنوان مدرس دانشگاه آمریکایی در تبریز منصوب شده بود، نخستین کسی است که ورزش بوکس را به ایران آورد.
دوره‌ای که نفت در ایران کشف شد و مهندسان و کارگران اروپایی وارد ایران شدند، با برگزاری مسابقه بوکس باعث آشنایی بیش تر مردم با این ورزش شدند و همان سال هایی که صنعت سینمای ایران نیز ترقی کرد، جوانان روی پرده سینما این ورزش را دیدند و با خود تمرین می‌کردند.
موی تای یکی از سبک‌های آزاد ورزش های رزمی و شبیه به بوکس است که مبارزات آن به صورت فول کنتاکت و در رینگ برگزار می‌شود و به همین دلیل از موی‌تای به عنوان یک رشته خشن و سخت رزمی در دنیا یاد می‌شود.
تکنیک‌های مشت در موی تای شباهت زیادی به بوکس دارند و وجود فنون گلاویزی این رشته را به کیک بوکسینگ و ساندا نزدیک ساخته است و به دلیل این شباهت‌ها، بسیاری از ورزشکاران موی تای در مسابقات کیک بوکسینگ و هنرهای رزمی ترکیبی و ساندا نیز شرکت می‌کنند.
بسیاری از افراد فکر می کنند موی تای یک رشته خطرناک است که ممکن است جان ورزشکار را به خطر بیندازد، اما این رشته قوانینی به مراتب محکم دارد و همه چیز تحت کنترل داوران است.
درسال ۱۳۶۸ موی تای توسط محمد توحیدی، کاپیتان اسبق تیم ملی کاراته ایران به کشور وارد شد و وی دوره آموزش ورزش را در کشور هلند به پایان رساند و به ایران برگشت. این ورزش از سال ۱٣٧٣ به صورت رسمی از سوی فدراسیون ورزش های رزمی به رسمیت شناخته شد و تیم ملی موی تای زیر پوشش وزارت ورزش به مسابقات گوناگون برون مرزی اعزام می‌شود.
در خصوص ورزش رزمی موی تای با علی چرغندی، جوان اهل شهرستان امیدیه که توانسته در این رشته موفقیت هایی کسب کند گفتگو داشتیم.
از چه سنی و چگونه این رشته ورزشی وارد این رشته ورزشی شدی و چه مراحلی را طی کرده ای؟
از سن ۱۰ یا ۱۱ سالگی فعالیتم را در رشته کیک بوکسینگ شروع کردم و کم کم تاکتیک هایی را به آن افزودم، بعد با دیدن فیلم های مربوط به رشته موی تای به آن علاقه مند شدم و به تایلند رفته و آنجا فعالیت هایم را بروز کردم.
چه مدال هایی در این زمینه کسب کرده ای؟
در رشته کیک بوکسینگ، ٣ دوره قهرمان کشوری شدم، قهرمانی رده جوانان بهبهان در سال ٨٩، دریافت کمربند در مسابقات قهرمان قهرمانان اندیمشک و مسابقات بازی های جنوب غرب کشور در یاسوج با وزن ٨۰ کیلو.
در طول روز چند ساعت را به ورزش کردن و تمرین اختصاص می دهی؟
روزانه تقریبا ۵ و نیم ساعت را صرف ورزش می کنم، به این صورت که هر روز صبح قبل از طلوع آفتاب تا بعد از طلوع آفتاب با پیاده روی و دویدن شروع می کنم و ظهر در باشگاه تمرینات سنگین و سخت انجام می دهم.
ورزش بوکس چه بخش هایی از زندگی شما را تحت الشعاع قرار داده است؟
تاثیرات فراوانی در زندگی ام داشته، فروتنی، سربه زیری و ضربه خوردن را از ورزش آموخته ام، یاد گرفته ام که گذشت داشته باشم و بسیاری مسائل را نادیده بگیرم. من آموختم که ورزشکار نباید زورش را در خیابان نمایش دهد اگر غیر از این است اخلاق ورزشی زیر سوال می رود. مهم ترین بخشی که می تواند مورد توجه باشد موقعیت اجتماعی است که برای من فراهم شده از جمله احترام و اعتماد است و البته اعتماد بسیار ارزشمند تر است.
از نظر خودت بهترین رقابتی که انجام دادی کی و کجا بوده است؟
بهترین رزم من مسابقات حرفه ای تایلند بود که در ٣ راند ٣ دقیقه ای انجام شد و موفق شدم به مقام قهرمانی برسم.
به غیر از بوکس به کار دیگری مشغول هستی و اطرافیان همکاری لازم را دارند؟
بله در کنار ورزش، کار هم میکنم و مسئول کار نیز در این زمینه به دلیل آگاهی از فعالیتم با من همکاری می کند.
آیا موی تای به عنوان شغل اصلی و تامین کننده نیازهای شماست؟
موی تای شغل اصلی و واقعی من است، اما به هیچ عنوان نه تنها تامین کننده نیازهای من نیست، بلکه در بسیاری موارد من برای مسابقات از جیب خودم هزینه می کنم.
آیا مسئولان و مدیران مربوطه در این زمینه کمک و همکاری دارند؟
متاسفانه خیر، در حالی که حکم ها و کمربندهای قهرمانی ام را نیز به آن ها نشان دادم، اما آن ها هیچ همکاری و مساعدتی نکردند.
مسئولان امیدیه یا خوزستان از موفقیت های شما قدردانی کرده اند؟
خیر، در حالی که ورزش های دیگر حمایت های گسترده می شوند، از رشته ما حمایت نمی شود و تنها در سال ٨٨ مبلغ ۱۵ هزار تومان به من هدیه دادند و در سال ٩٧ نیز در حالیکه برای شرکت پالایش گاز بید بلند ۴ قهرمانی به دست آوردم تنها مبلغ ناچیز ٣۰۰ هزار تومان دریافت کردم.
مهم ترین مشکل رشته موی تای چیست؟
نبود بودجه، نبود پخش تلویزیونی و نداشتن حامی مالی است، وقتی این‌ها نباشد، بازی تدارکاتی نیز نخواهد بود و وقتی ورزشکار حقوق نگیرد، دیگر به آن صورت تبعیت نمی‌کند.
آیا خانواده با وجود این سختی ها از شما حمایت می کنند؟
من هر چه که دارم از خانواده ام است و تمام موفقیت ها و دستاوردهایم را نیز مدیون خانواده هستم و البته برادرم با کمک های مالی در این زمینه مرا حمایت می کند.
اگر به گذشته برگردی باز هم همین رشته را انتخاب می کنی؟
بله، زیرا سیستم زندگی من ورزشی است و جایگاه شایسته ای برای من دارد.
انتظار شما از مسئولان چیست؟
من از مسئولان درخواست مساعدت های مالی دارم، زیرا اراده و موقعیت فراهم است و فقط منابع مالی تامین شود و پشتیبانی باشد، چون ما می توانیم پرچم ایران را در جهان بالا ببریم و نباید بی توجهی شود، تا مجبور به گزینش کشور دیگری باشیم.
چه توصیه ای داری برای علاقمندان به رشته ورزشی موی تای داری؟
رشته خوبی است، در صورتی که از قدرت بدنی خوبی برخوردار باشند و البته قادر به تحملِ صدای شکسته شدن ها باشد، کسی که می خواهد وارد این رشته شود اول از همه باید بداند رشته بسیار دشواری است و سختی های فراوانی دارد.
رمز موفقیتت چیست؟
علاقه شدید و تمرین های سخت و البته هیجان فوق العاده این بازی است، ضمن اینکه علاقه شدیدی به ریسک و کارهای هیجانی دارم، البته تشویق اطرافیان هم نقش موثری در این زمینه داشته که در نتیجه باعث شد من سختی را با صبر و تلاش پشت سر بگذارم.
برای آینده چه برنامه ها و اهدافی داری؟
هدف من راهیابی به بهترین سازمان های جهانی در زمینه رشته موی تای است و دوست دارم با آن ها همکاری کنم و بتوانم موفق بشوم، من تا زمانی که هستم و جان دارم از تلاش دست بر نخواهم داشت تا به اهدافم برسم.
گزارش از ساسان ناصری زاده
انتهای پیام/ی
