امروز معنی آن بغض جانگدازت را با همه وجودم دریافتم!

به گزارش خبرنگار حوزه سیاسیون  گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، سعید نمکی وزیر بهداشت دلنوشته‌ای خواندنی و سوزناک را برای سپهبد شهید قاسم سلیمانی در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد و از شرایط بحرانی جامعه در این روزهای کرونایی نوشت.

بیشتر بخوانید

• دلنوشته رئیس قوه قضائیه برای سردار سلیمانی به مناسبت تاسوعای حسینی

سعید نمکی در اینستاگرام خود نوشت:

"دل نوشته‌ای به سردار دل‌ها

در چهلمین سالروز دفاع مقدس همه بودند، چشمهایم دنبالت می‌گشت. عکست همه جا بود یادت در همه ذهن‌ها و قلب‌ها جریان داشت، تو نبودی، ولی چشمهائی برایت می‌گریست سردار ...
وقتی رفتی ویروس منحوس گرفتارمان کرد. به شیوه روز‌های دفاع مقدس سنگر آرائی کردیم، گردهم آمدیم مدافع حریم و حرم و سلامت همه باهم بر آن تاختیم. بعضی از آن‌ها که در کنارت بودند را صدا کردیم، ولی جایت خالی بود، می‌دانستم که اگر بودی حمایت هایت درون و بیرون از مرز‌ها چقدر بکار می‌آمد! با آنکه دنیا ناجوانمردانه راه‌ها را بر ما بسته بود مدافعین سلامت افتخار آفریدند تن بر آتش زدند، بیمار و ناتوان شدند، به شهادت رسیدند، ولی از پا ننشستند. یک بار دیگر جهان باور کرد که قهرمانان این سرزمین در فشار و تحریم و بحران نمی‌مانند، آن‌ها در روز‌های سخت دفاع مقدس آموخته اند که با تمسک به شیوه جهادی و بسیجی در مقابل هیچ دشمنی زانو نزنند. اما امروز دلم گرفته بود، بعنوان سربازی که فرماندهی این جنگ نفس گیر را بعهده دارم، احساس تنهائی عجیبی کردم. امروز معنی آن بغض جانگدازت را در خلوت سازمان برنامه با همه وجودم دریافتم.
حدود ۸ ماه خودم و یارانم در سراسر کشور یک روز آرام نداریم. هرچه می‌گوئیم همه گیری را نمی‌شود با التماس و تمنا متوقف کرد بی فایده است هرچه التماس و تمنا و فریاد می‌کنیم که کرونا را نمی‌شود بدون کمک‌های ویژه مهار کرد کسی باور نمی‌کند. ولی یادت هست گفتی اگر نتوانی پشتیبانی نیروهایت را فراهم کنی می‌مانیم؟ من امروز از سربازانم در جبهه سلامت شرمسارم. مطالباتشان معوق مانده، انبارهایم از سلاح خالی می‌شود. پائیز سنگینی فرا می‌رسد. موج حمله جدیدی شکل گرفته، یک میلیارد دلاری که رهبری از صندوق توسعه موافقت کردند ماههاست به جز سهم کوچکی نگرفته ام. نمی‌دانم برای کدام کار مهمتر گذاشته اند؟
شب‌های زیادیست با دل نگرانی نخوابیده ام و برای آنکه مردم مشوش نشوند روزه سکوت گرفته ام، ولی تاب آوری من کجا؟ صبوری و اخلاص حاج قاسم کجا؟
نگرانم سردار! نه برای خودم که آمده ام تا فنا شوم، برای کشورم که حفظ آبرویش در عرصه جهانی و در مقابل دشمنانش برایم رسالتی مقدسست و برای مردمم که برای سلامتی شان به هر آب و آتشی می‌زنم.
سردار می‌دانی که بی سلاحی و بی سپاهی ملال آورترین رنج فرماندهی است خوشا به سعادتت، ندیدن بعضی از رنج‌ها و نامردی‌ها پاداش دل شکسته ات بود که با وصال حق و فیض شهادت نصیبت شد، گوارایت باد، اما امروز دلم خیلی برایت تنگ شده حاج قاسم"

انتهای پیام/