بهبود نارسايي قلبي مزمن با ورزش
بيماراني كه دچار نارسايي قلبي مزمن هستند مي توانند با انجام تمرينات بدني كيفيت زندگيشان را بهبود بخشند.
به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران، نارسايي قلبي مزمن داراي علائمي نظير تنگي نفس، خستگي، ورم زانو و شواهد عيني اختلال در عملكرد قلبي در حالت استراحت مي باشد.
انجام تمرينات بدني توسط بيمار موجب افزايش سطح تحمل بيمار نسبت به خستگي، كاهش بروز تنگي نفس و بهتر شدن استقامت و تحمل فعاليت بدني مي شود.
اين شرايط آنها را قادر مي سازد تا بيشتر تكاليف و كارهاي شخصي روزانه شان را خودشان انجام دهند.
همچنين تمرينات بدني افسردگي بيماران را كاهش مي دهد و سلامتي عمومي آنها را بهبود مي بخشد.
تمرينات هوازي كه به شكل راه رفتن، دوچرخه سواري، دوي نرم و آرام و به ويژه تمرينات خانگي بر روي دوچرخه هاي كارسنج صورت مي گيرد آمادگي بدني بيمار را افزايش مي دهد.
انجام تمرينات قدرتي توسط بيمار نه تنها باعث بهبود قدرت و توده عضلاني مي شود بلكه استقامت عضلاني را نيز افزايش مي دهد.
قابل توجه است كه 5 ماه تمرين قدرتي، بر قدرت عضلاني و آستانه بي هوازي اثر مثبت مي گذارد.
و اما تمرينات عضلاني موضعي كه تنها گروه كوچكي از عضلات به تمرين كردن مي پردازد به جاي تمرين با گروه عضلات بزرگ اثرات سودمندتري بر بيماران قلبي دارند.
لازم بذكر است كه، تمرين زنجيره اي گروه هاي عضلاني باعث بهبود قدرت و استقامت عضلاني و نيز افزايش اكسيژن مصرفي پيشينه و كيفيت زندگي بيماران مي شود.
فعاليت بدني روي عملكرد عضله قلب و اشباع پذيري عروقي و حجم ضربه اي نيز اثر مثبت مي گذرد.
البته شايان ذكر است كه بيماران در مواردي نيز بايد از انجام فعاليت بدني خودداري كنند كه به شرح ذيل به پاره اي از اين موارد اشاره شده.
تنگي نفس در حالت استراحت
التهاب بخش قدامي(بالايي قلب)، التهاب عضله قلب و التهام دروني عضله قلبي، مشاهده علائم تنگي آئورت، پرفشاري خون شديد، ابتلا به بيماري هاي غيرقلبي حاد، بيماري عروق كرونر، البته بيماران كه دچار نارسايي قلبي مزمن هستند بايد برنامه توانبخشي را به محض اينكه از مراكز درماني ترخيص شدند براي اطمينان و جلوگيري از بستري شدن دوباره در بيمارستان شروع كنند.
فعاليت هوازي كه در آن شدت و مدت جلسات فعاليت بدني به تدريج افزايش مي يابد ترجيح داده مي شود.
همچنين مي توان به جاي آن از تمرينات تناوبي يا تمرينات قدرتي با گروه هاي عضلاني كوچك را به كار گرفت.
فعاليت بدني بيماران بايد تحت نظارت پزشك مربوطه انجام شود.
نمونه هايي از برنامه تمرينات هوازي فزاينده براي بيماران مبتلا به نارسايي قلبي مزمن:
درطول 4 هفته اول جلسات با 10 دقيقه گرم كردن درشدت كم به صورت راه رفتن و يا دوچرخه سواري شروع مي شود.
پس از آن شدت فعاليت بدني تا شدت متوسط به مدت 10 دقيقه افزايش و در ادامه به مدت 5 دقيقه در شدت كم ادامه پيدا مي كند.
اين برنامه به صورت متوالي 2 بار در هفته اول، 3بار در هفته دوم، 4بار در هفته سوم تكرار مي شود.
لازم است برنامه تمريني، 2 جلسه تمرين در هفته اول و 3 جلسه تمرين در هفته هاي دوم و سوم باشد.
برنامه تمريني در هفته هاي 8-4تكرار برنامه هفته سوم مي باشد.
نمونه اي از تمرينات موضعي و متوالي گروه هاي عضلاني كوچك:
هرجلسه با 10 دقيقه حركت مداوم، نرم و سبك دست ها و پاها شروع مي شود.
پس از آن 25 تكرار بدنبال هم مي آيد: در ابتدا بازوي راست، سپس بازوي چپ، بعد از آن پاي راست و چپ و سرانجام عضلات پشت و شكم تعداد تكرارها بايد 70بار در هر دقيقه باشد.
همچنين مي توان از نوارهاي ارتجاعي براي ايجاد مقاومت استفاده كرد. ضخامت نوارهاي ارتجاعي بايد به صورتي انتخاب شود كه كار با آنها مقاومت كم تا متوسط ايجاد كند.
در انتها جلسه تمريني را با 10 دقيقه حركت مداوم و آرام پاها و دست ها تمام كنيد.
بهتر است، برنامه تمريني 3بار در هفته انجام شود.
به منظور برآورد ميزان پيشرفت بهتر است قبل از شروع تمرين و 2 ماه پس از انجام تمرينات و پس از آن به طور ساليانه آزمون ارزيابي آمادگي جسماني اجرا شود./با
گزارش از مرجانه مرزباني
انجام تمرينات بدني توسط بيمار موجب افزايش سطح تحمل بيمار نسبت به خستگي، كاهش بروز تنگي نفس و بهتر شدن استقامت و تحمل فعاليت بدني مي شود.
اين شرايط آنها را قادر مي سازد تا بيشتر تكاليف و كارهاي شخصي روزانه شان را خودشان انجام دهند.
همچنين تمرينات بدني افسردگي بيماران را كاهش مي دهد و سلامتي عمومي آنها را بهبود مي بخشد.
تمرينات هوازي كه به شكل راه رفتن، دوچرخه سواري، دوي نرم و آرام و به ويژه تمرينات خانگي بر روي دوچرخه هاي كارسنج صورت مي گيرد آمادگي بدني بيمار را افزايش مي دهد.
انجام تمرينات قدرتي توسط بيمار نه تنها باعث بهبود قدرت و توده عضلاني مي شود بلكه استقامت عضلاني را نيز افزايش مي دهد.
قابل توجه است كه 5 ماه تمرين قدرتي، بر قدرت عضلاني و آستانه بي هوازي اثر مثبت مي گذارد.
و اما تمرينات عضلاني موضعي كه تنها گروه كوچكي از عضلات به تمرين كردن مي پردازد به جاي تمرين با گروه عضلات بزرگ اثرات سودمندتري بر بيماران قلبي دارند.
لازم بذكر است كه، تمرين زنجيره اي گروه هاي عضلاني باعث بهبود قدرت و استقامت عضلاني و نيز افزايش اكسيژن مصرفي پيشينه و كيفيت زندگي بيماران مي شود.
فعاليت بدني روي عملكرد عضله قلب و اشباع پذيري عروقي و حجم ضربه اي نيز اثر مثبت مي گذرد.
البته شايان ذكر است كه بيماران در مواردي نيز بايد از انجام فعاليت بدني خودداري كنند كه به شرح ذيل به پاره اي از اين موارد اشاره شده.
تنگي نفس در حالت استراحت
التهاب بخش قدامي(بالايي قلب)، التهاب عضله قلب و التهام دروني عضله قلبي، مشاهده علائم تنگي آئورت، پرفشاري خون شديد، ابتلا به بيماري هاي غيرقلبي حاد، بيماري عروق كرونر، البته بيماران كه دچار نارسايي قلبي مزمن هستند بايد برنامه توانبخشي را به محض اينكه از مراكز درماني ترخيص شدند براي اطمينان و جلوگيري از بستري شدن دوباره در بيمارستان شروع كنند.
فعاليت هوازي كه در آن شدت و مدت جلسات فعاليت بدني به تدريج افزايش مي يابد ترجيح داده مي شود.
همچنين مي توان به جاي آن از تمرينات تناوبي يا تمرينات قدرتي با گروه هاي عضلاني كوچك را به كار گرفت.
فعاليت بدني بيماران بايد تحت نظارت پزشك مربوطه انجام شود.
نمونه هايي از برنامه تمرينات هوازي فزاينده براي بيماران مبتلا به نارسايي قلبي مزمن:
درطول 4 هفته اول جلسات با 10 دقيقه گرم كردن درشدت كم به صورت راه رفتن و يا دوچرخه سواري شروع مي شود.
پس از آن شدت فعاليت بدني تا شدت متوسط به مدت 10 دقيقه افزايش و در ادامه به مدت 5 دقيقه در شدت كم ادامه پيدا مي كند.
اين برنامه به صورت متوالي 2 بار در هفته اول، 3بار در هفته دوم، 4بار در هفته سوم تكرار مي شود.
لازم است برنامه تمريني، 2 جلسه تمرين در هفته اول و 3 جلسه تمرين در هفته هاي دوم و سوم باشد.
برنامه تمريني در هفته هاي 8-4تكرار برنامه هفته سوم مي باشد.
نمونه اي از تمرينات موضعي و متوالي گروه هاي عضلاني كوچك:
هرجلسه با 10 دقيقه حركت مداوم، نرم و سبك دست ها و پاها شروع مي شود.
پس از آن 25 تكرار بدنبال هم مي آيد: در ابتدا بازوي راست، سپس بازوي چپ، بعد از آن پاي راست و چپ و سرانجام عضلات پشت و شكم تعداد تكرارها بايد 70بار در هر دقيقه باشد.
همچنين مي توان از نوارهاي ارتجاعي براي ايجاد مقاومت استفاده كرد. ضخامت نوارهاي ارتجاعي بايد به صورتي انتخاب شود كه كار با آنها مقاومت كم تا متوسط ايجاد كند.
در انتها جلسه تمريني را با 10 دقيقه حركت مداوم و آرام پاها و دست ها تمام كنيد.
بهتر است، برنامه تمريني 3بار در هفته انجام شود.
به منظور برآورد ميزان پيشرفت بهتر است قبل از شروع تمرين و 2 ماه پس از انجام تمرينات و پس از آن به طور ساليانه آزمون ارزيابي آمادگي جسماني اجرا شود./با
گزارش از مرجانه مرزباني
