باشگاه خبرنگاران- دوره ای دیگر از جشنواره مقاومت نیز به پایان رسید ، جشنواره ای که  تمامی تلاش خود را به کار گرفته تا مفهوم مقاومت را با فیلم ،عکس و یا نوشته ای هرچند کوتاه برای مخاطبانش به تصویر بکشد.
با خود فکر می کنم آیا برپایی چند روزه جشنواره می تواند مفهوم مقاومت را برایم بیان کند ...
به راستی آیا مقاومتی که از آن دم می زنیم فقط به جبهه و جنگ ختم می شود ؟ آیا فیلمسازی که گوشه ای از 8سال  دوران مقاومت و جنگ را در فیلمی 90 دقیقه ای به تصویر کشیده، می خواهد به من یاد آوری کند که آرامشی که این روزها دارم را مدیون چه کسانی هستم .
وقتی دوازدهمین دوره جشنواره "فيلم مقاومت"، در استان کرمان کلید خورد، با خود گفتم مثل تمامی جشنواره ها با کمی و کاستی هاو همچنین حاشیه هایش تمام می شود و بعد ها وقتی یاد این دوره از جشنواره می افتم یادی هم از کرمان می کنم اما داستان به همین جا ختم نشد .
برگزاری جشنواره در گوشه ای دیگر از سرزمینم که شاید خیلی از مهمانان جشنواره فرصت نکرده بودند به آنجا بروند فرصتی فراهم کرد تا مقاومت مردم این شهر را از نزدیک نظاره گر باشم .
وقتی قرارشد کاروان هنرمندان راهی بم شوند با خود فکر کردم ارگ تاریخی بم دیدنی است و نباید فرصت تماشای آن را از دست بدهم. وارد بم شدیم حس غریبی داشتم خانه های آباد شده از ویرانه های زلزله، مردمانی که هر لحظه احساس می کنند شاید دوباره زلزله بیاید و خود را برای هر نوع حادثه ای آماده کرده اند .
چهره ی پیرمردی غمگین که زیر سایه درخت خرما خلوت گزیده بود، نشان می‌داد که بر او چه گذشته است؛ وقتی از او خواستم از بم برایم بگوید بی اختیار اشک از چشمانش سرازیر شد. پس از گذشت 9سال از زلزله هنوز هم خاطرات تلخ آن حادثه را فراموش نکرده و با صدایی بغض آلود می گوید که من تنها بازمانده خانواده ای 8 نفره هستم. اونیز مقاومت کرده، اونیز برای کمک به همنوعان خود روزهای بسیار سختی را پشت سر گذاشته است.
این مقاومت برايم هیچ تفاوتی باکسانی که  8سال بی هیچ چشم داشتی برای حفظ سرزمین شان جنگیدند نداشت.

جشنواره را با موضوع مقاومت برگزار کردند اما زخم های دل پیرمرد روستایی و شهدایی که فقط امروز نامی از آنها باقی مانده است هردو یکی است هرکدام در شرایطی خاص از سرزمین دفاع کردند.
از پشت شیشه اتوبوس به شهر نگاه می کنم، شهری که مردمانش سختی بسیار کشیده و هیچگاه دم نزدند. شاید با گفتن چند جمله نتوانم تمای آنچه در این چند ساعت در بم دیدم، بازگو کنم .
دوباره به محل برگزاری جشنواره برگشتم از یکی از بومیان کرمان، شهرکریمان پرسیدم"  فکر می کنی برگزاری جشنواره در کرمان اثر گزار خواهد بود؟" قبل از اینکه جمله من به پایان برسد، می گوید "قطعا ،جشنواره شورو حالی غریب با خود برای مردمان این شهر آورده است و خوشحالیم از این بالاخره کسی حواسش به ما بود ."
استانی  که چراغ سالن های سینمایی خالی از مخاطبش به یمن برگزاری دوازدهمین دوره از جشنواره مقاومت روشن شدند و سینماداران آن خوشحالند از اینکه پس از برگزاری جشنواره سینماهای آن شاهد رونق و استقبال مخاطب خواهد بود .
رسیدگی به فضاهای شهری که همزمان با برپایی جشنواره "فيلم مقاومت" صورت گرفت از برکات دوازدهمین دوره جشنواره مقاومت برای شهر کرمان بود. حالا آنها منتظرند تا شاید جشنواره ای دیگر در شهرشان برپا شود .
نقد کردن جشنواره را می گذارم برعهده ی منتقدین اما احساس خوبی دارم حالا با دیدی دیگری به مفهوم مقاومت نگاه می کنم. نمی دانم شاید برگزاری جشنواره در این شهر باعث شد تا جوری دیگر به مفهوم این کلمه توجه کنم .
يادداشت از :مهديس مستعد