شرح دعاي روز بیست وششم ماه مبارک رمضان

گروه فرهنگي باشگاه خبرنگاران-

«اللهمّ اجْعَل سَعْیی فیهِ مَشْكوراً وذَنْبی فیهِ مَغْفوراً وعَملی فیهِ مَقْبولاً وعَیْبی فیهِ مَسْتوراً یا أسْمَعِ السّامعین. »

«خدایا در این روزسعیم را در راه (طاعت ) بپذیر (و جزای خیر عطا فرما)و گناهم را در این روز ببخش و عملم را در این روز قبول نما و عیبم را در این روز مستور گردان ای بهترین شنوای دعای خلق. »

شرح دعا (1)« اللهمّ اجْعَل سَعْیی فیهِ مَشْكوراً»

«خدایا در این روزسعیم را در راه (طاعت ) بپذیر (و جزای خیر عطا فرما)».

سعی فی طاعه الله

خداوند در قرآن کریم می فرماید:

« لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى»

«برای انسان (ثمره ای )نیست مگر به مقدار سعی و تلاشی که نموده است.»

و اگر این سعی و تلاش در راه طاعت و عبادت الهی باشد،زهی سعادت است. چرا که خداوند اعمالی را که خالصا برای او انجام می گیرد،به یقین می پذیرد و اجر وپاداشی مضاعف برای آن عمل در نظر می گیرد و اگر سعی و تلاش در راه معصیت و نافرمانی خداوند باشد ،شقاوت و بدبختی گریبان گیر صاحب عمل می گردد و در این روز نیز در این دعا از خداوند خواستاریم که اعمال ما را مورد توجه و عنایتش قرار دهد. یعنی خداوند اعمال ما را به لطف و کرمش بپذیرد و ما را از بندگان واقعی خود قرار دهد و به قول معروف:

خدایا چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار

شرح دعا (2)« وذَنْبی فیهِ مَغْفوراً»

« و گناهم را در این روز ببخش».

یا غفار الذنوب

بعضی ها در این فکرند که آیا خداوند (عزوجل)گناهان آنان را که از حدش فزونی یافته (در صورتی که گناه نمودن اصلا جایز نمی باشد)می بخشد و توبه آنان را می پذیرد یا نه؟که در جواب باید گفته شود که خداوند خالق و مالک همه موجودات عالم است:

« وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ»(1)

«و برای خداوند است ملک آسمان و زمین.»

و تمام امور به فرمان خداوند است:

« إِنَّ الْأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ»(2)

«به درستی که تمام امور به فرمان خداوند است.»

و خداوند از هر چیزی بی نیاز است:

« اللَّهُ الصَّمَدُ»(3)

«خداوند بی نیاز است.»

و به ذات و اندرون بندگان خویش آگاهی دارد:

« إِنَّ الله عَلِيمٌ بِذَاتِ الصدور»(4)

«به درستی که خداوند به درون و باطن (بندگان )آگاهی دارد.»

و این ذات اقدس پروردگار است که فرموده است:

« قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا»(5)

«بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم نموده اید از رحمت خداوند نومید نشوید که خداوند همه گناهان را می بخشد.»

و چه کسی را راستگو تر از خداوند در گفتار می توان یافت:

« وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلًا»(6)

«و چه کسی صادق تر و راستگو تر از خداوند در گفتار؟»

لذا در این روز از خداوند خواستاریم که به فضل و کرمش جمیع گناهان ما را بیامرزد.

شرح دعا (3)« وعَملی فیهِ مَقْبولاً»

« و عملم را در این روز قبول نما».

اخلاص لازمه هر عمل

همانطور که قبل از این هم بیان داشتیم،عمل مقبول درگاه خداوند ،آن عملی است که با اخلاص انجام شده و قصد و هدف در انجام آن عمل فقط رضایت خداوند باشد،زیرا بعضی از انسان ها عمل صالح و نیکی را انجام می دهند ،ولی نیت غیر خدا را در انجام آن عمل دارند که به حتم این عمل مقبول درگاه خداوند نمی گردد. چرا که آن عمل برای خداوند انجام نشده است. لذا در این روز از خداوند خواستاریم که نیتی در انجام عمل به ما عطا فرماید تا تمام اعمال خود را در راه رضای او انجام داده که انشاءالله مقبول درگاهش واقع گردد.

شرح دعا (4)« وعَیْبی فیهِ مَسْتوراً یا أسْمَعِ السّامعین. »

« و عیبم را در این روز مستور گردان ای بهترین شنوای دعای خلق. »

منظور از « وعَیْبی فیهِ مَسْتوراً»چه می باشد؟

همانطور که در دعای روزهای قبل اشاره شد،هر گناهی که انسان در طول عمر خویش انجام می دهد ،از آن گناه به عیب تعبیر می گردد،چرا که عیب سرچشمه از کارهای زشت و ناپسند انسان دارد که ناشی از تعدی از حدود الهی است،حال می خواهیم بدانیم که منظور از «وعَیْبی فیهِ مَسْتوراً»« و عیبم را در این روز بپوشان» چه می باشد؟که در جواب باید گفته شود که منظور از آن این است که خداوند عیب بزرگ ما را که سرپیچی و نافرمانی از دستورات ذات اقدس اوست،مستور داشته و از دیگران بپوشاند. چرا که تنها او از باطن ما با خبر است و ریز ریز اعمال ما را می داند و چنانچه از این عیب بزرگ ما یعنی (انجام معصیت الهی) دیگران نیز با خبر شوند،آنگاه است که دیگر کسی به اندازه لحظه ای با ما معاشرت نخواهد نمود . لذا در این روز از خداوند خواستاریم که با ستر عیوب ما آبروی ما را در دنیا و آخرت حفظ نموده و قلم عفو بر جرایم ما بکشد.

نکته ها

1-عمل مقبول درگاه خداوند ،آن عملی است که با اخلاص انجام شده و قصد و هدف در انجام آن عمل فقط رضایت خداوند باشد.

2-عیب سرچشمه از کارهای زشت و ناپسند انسان دارد که ناشی از تعدی از حدود الهی است.

3-عیب بزرگ انسان ها سرپیچی و نافرمانی از ذات اقدس پروردگار است.

پی نوشتها

آل عمران/189

آل عمران/154

اخلاص/2

انعام/7

زمر/53

نساء/122