هر شب با قرآن/ تجلی کلام وحی در قیام امام حسین(ع)
قرآن به عنوان کتاب آسمانی دین اسلام سرچشمۀ تمام آبشخورهای فکری است. تجلی این کتاب بزرگ در سرتاسر زندگی معصومین(ع) به روشنی دریافتنی است. آنچه از نظرتان می گذرد تجلی آن در کلام اباعبدالله در جریان نهضت عاشورا است.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
قرآن بار‌ها می‌فرماید: به منطق و حقّ فکر کنید، نه به تعداد نفرات و تعبیراتی از قبیل: «اکثرهم لا یعملون» (۹۷)، «اکثرهم فاسقون» (۹۸)، «اکثرهم کاذبون» (۹۹) را به کار برده است.
قرآن می‌فرماید: هر گامی و کلامی باید بر اساس بصیرت باشد «ادعوا الی اللَّه علی بصیرة اَنا و مَن اتّبعنی» (۱۰۰) امام حسین‌علیه السلام و حضرت ابوالفضل و اصحاب‌علیهم السلام روز عاشورا ده سخنرانی کوتاه برای موعظه و ارشاد مردم داشتند.
قرآن، از ایثارگران تجلیل می‌کند؛ «و یؤثرون علی انفسهم» (۱۰۱)، در کربلا جلوه‌های بسیاری از ایثار به چشم می‌خورد که نمونهٔ بارز آن ایثار حضرت ابوالفضل العباس‌علیه السلام است.
قرآن به عفو کردن و پذیرش عذر مردم سفارش می‌کند که نمونهٔ بارز آن در کربلا عفو و بخشش حرّبن یزید ریاحی است.
قرآن می‌فرماید: «و العاقبة للمتّقین» (۱۰۲) و «و العاقبة للتقوی» (۱۰۳) نام نیکی از ده‌ها هزار جنایتکار در کربلا نیست، امّا نام ۷۲ تن سرباز امام حسین‌علیه السلام همچنان زنده است.
قرآن می‌فرماید:ای پیامبر! ما نامت را بلند داشتیم؛ «و رفعنا لک ذکرک» (۱۰۴)، در کربلا نام حسین‌علیه السلام برای همیشه بلند آوازه ماند.
قرآن می‌فرماید: «واُمرت لان اکون اوّل المسلمین» (۱۰۵) یعنی رهبر باید پیشگام باشد و در کربلا امام حسین‌علیه السلام فرزندش علی اکبرعلیه السلام را قبل از جوانان بنی‌هاشمی به میدان نبرد فرستاد.
قرآن می‌فرماید: «فاستقم کما اُمرتَ و مَن تابَ مَعَک» (۱۰۶)ای پیامبر! تو و یارانت استقامت بورزید، در کربلا بهترین جلوه‌های استقامت را در امام حسین ویارانش‌علیهم السلام می‌بینیم.
قرآن به جای نام‌بردن از افراد، ملاک‌ها و معیار‌ها را بیان می‌کند. مثلاً می‌فرماید: مولای شما کسی است که در رکوع نمازش انگش‌تر خود را به فقیر داد و در یک لحظه بین نماز و زکات را جمع کرد، و این مردمند که باید جستجو کرده مصداق آیه را پیدا کنند، در کربلا امام حسین‌علیه السلام نفرمود: من با یزید بیعت نمی‌کنم، بلکه فرمود: «مثلی لایبایع مثله» یعنی خطِ ستیز حقّ و باطل در طول تاریخ بوده، هست و خواهد بود. قرآن می‌فرماید: بدی‌های مردم را با خوبی جواب دهید؛ «ویدرؤن بالحسنة السیئة» (۱۰۷)، در کربلا حُرّ راه را بر امام می‌بندد، ولی امام حسین‌علیه السلام به تشنگان لشکر حُر و حتّی به اسب‌های آن‌ها آب می‌دهد.
قرآن پیروی از خدا و اولیای الهی و وفاداری را سفارش می‌کند، برخی یاران امام حسین علیه السلام که جان خود را برای نماز ظهر عاشورا سپر کرده و تیر‌ها را به جان خریدند هنگامی که امام بعد از نماز و در لحظه آخر عمر آنان بالای سرشان آمد آن‌ها پرسیدند: آیا وفا کردیم؟ گویا تا آن لحظه نسبت به وفاداری خود شک داشتند!
قرآن در بسیاری از آیات سفارش به توحید می‌کند، جمله‌ای که امام حسین علیه السلام فرمود: «لا معبود سواک» بهترین جلوهٔ این آیات است.
قرآن به نهی از منکر و غیرت دینی و دفاع از حریم سفارش می‌کند، در کربلا آخرین جمله امام حسین علیه السلام در گودی قتلگاه به لشکر یزید این بود که به خیمه‌های من حمله نکنید و ناموس مرا پاس دارید و اگر دین ندارید لا اقل در دنیا آزاد مرد باشید!
قرآن به تسلیم و رضا در پیشگاه خدا سفارش می‌کند، امام حسین علیه السلام نیز که روزی بر دوش پیامبراسلام‌صلی الله علیه وآله و روزی زیر سُم اسبان بود، در هر حال راضی و تسلیم خداوند است.
________________________________________
۹۷) انفال، ۳۴.
۹۸) توبه، ۸.
۹۹) شعراء، ۲۲۳.
۱۰۰) یوسف، ۱۰۸.
۱۰۱) حشر، ۹.
۱۰۲) اعراف، ۱۲۸.
۱۰۳) طه، ۱۳۲.
۱۰۴) انشراح، ۴.
۱۰۵) زمر، ۱۲.
۱۰۶) هود، ۱۱۲.
۱۰۷) رعد، ۲۲.
قرآن بار‌ها می‌فرماید: به منطق و حقّ فکر کنید، نه به تعداد نفرات و تعبیراتی از قبیل: «اکثرهم لا یعملون» (۹۷)، «اکثرهم فاسقون» (۹۸)، «اکثرهم کاذبون» (۹۹) را به کار برده است.
قرآن می‌فرماید: هر گامی و کلامی باید بر اساس بصیرت باشد «ادعوا الی اللَّه علی بصیرة اَنا و مَن اتّبعنی» (۱۰۰) امام حسین‌علیه السلام و حضرت ابوالفضل و اصحاب‌علیهم السلام روز عاشورا ده سخنرانی کوتاه برای موعظه و ارشاد مردم داشتند.
قرآن، از ایثارگران تجلیل می‌کند؛ «و یؤثرون علی انفسهم» (۱۰۱)، در کربلا جلوه‌های بسیاری از ایثار به چشم می‌خورد که نمونهٔ بارز آن ایثار حضرت ابوالفضل العباس‌علیه السلام است.
قرآن به عفو کردن و پذیرش عذر مردم سفارش می‌کند که نمونهٔ بارز آن در کربلا عفو و بخشش حرّبن یزید ریاحی است.
قرآن می‌فرماید: «و العاقبة للمتّقین» (۱۰۲) و «و العاقبة للتقوی» (۱۰۳) نام نیکی از ده‌ها هزار جنایتکار در کربلا نیست، امّا نام ۷۲ تن سرباز امام حسین‌علیه السلام همچنان زنده است.
قرآن می‌فرماید:ای پیامبر! ما نامت را بلند داشتیم؛ «و رفعنا لک ذکرک» (۱۰۴)، در کربلا نام حسین‌علیه السلام برای همیشه بلند آوازه ماند.
قرآن می‌فرماید: «واُمرت لان اکون اوّل المسلمین» (۱۰۵) یعنی رهبر باید پیشگام باشد و در کربلا امام حسین‌علیه السلام فرزندش علی اکبرعلیه السلام را قبل از جوانان بنی‌هاشمی به میدان نبرد فرستاد.
قرآن می‌فرماید: «فاستقم کما اُمرتَ و مَن تابَ مَعَک» (۱۰۶)ای پیامبر! تو و یارانت استقامت بورزید، در کربلا بهترین جلوه‌های استقامت را در امام حسین ویارانش‌علیهم السلام می‌بینیم.
قرآن به جای نام‌بردن از افراد، ملاک‌ها و معیار‌ها را بیان می‌کند. مثلاً می‌فرماید: مولای شما کسی است که در رکوع نمازش انگش‌تر خود را به فقیر داد و در یک لحظه بین نماز و زکات را جمع کرد، و این مردمند که باید جستجو کرده مصداق آیه را پیدا کنند، در کربلا امام حسین‌علیه السلام نفرمود: من با یزید بیعت نمی‌کنم، بلکه فرمود: «مثلی لایبایع مثله» یعنی خطِ ستیز حقّ و باطل در طول تاریخ بوده، هست و خواهد بود. قرآن می‌فرماید: بدی‌های مردم را با خوبی جواب دهید؛ «ویدرؤن بالحسنة السیئة» (۱۰۷)، در کربلا حُرّ راه را بر امام می‌بندد، ولی امام حسین‌علیه السلام به تشنگان لشکر حُر و حتّی به اسب‌های آن‌ها آب می‌دهد.
قرآن پیروی از خدا و اولیای الهی و وفاداری را سفارش می‌کند، برخی یاران امام حسین علیه السلام که جان خود را برای نماز ظهر عاشورا سپر کرده و تیر‌ها را به جان خریدند هنگامی که امام بعد از نماز و در لحظه آخر عمر آنان بالای سرشان آمد آن‌ها پرسیدند: آیا وفا کردیم؟ گویا تا آن لحظه نسبت به وفاداری خود شک داشتند!
قرآن در بسیاری از آیات سفارش به توحید می‌کند، جمله‌ای که امام حسین علیه السلام فرمود: «لا معبود سواک» بهترین جلوهٔ این آیات است.
قرآن به نهی از منکر و غیرت دینی و دفاع از حریم سفارش می‌کند، در کربلا آخرین جمله امام حسین علیه السلام در گودی قتلگاه به لشکر یزید این بود که به خیمه‌های من حمله نکنید و ناموس مرا پاس دارید و اگر دین ندارید لا اقل در دنیا آزاد مرد باشید!
قرآن به تسلیم و رضا در پیشگاه خدا سفارش می‌کند، امام حسین علیه السلام نیز که روزی بر دوش پیامبراسلام‌صلی الله علیه وآله و روزی زیر سُم اسبان بود، در هر حال راضی و تسلیم خداوند است.
________________________________________
۹۷) انفال، ۳۴.
۹۸) توبه، ۸.
۹۹) شعراء، ۲۲۳.
۱۰۰) یوسف، ۱۰۸.
۱۰۱) حشر، ۹.
۱۰۲) اعراف، ۱۲۸.
۱۰۳) طه، ۱۳۲.
۱۰۴) انشراح، ۴.
۱۰۵) زمر، ۱۲.
۱۰۶) هود، ۱۱۲.
۱۰۷) رعد، ۲۲.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
