به گزارش باشگاه خبرنگاران، شهرستان مرزی "سرخس"، با پهنهای بیش از ۵ هزار کیلومتر مربع، در شمال خاوری
استان خراسان، در کنار مرز ایران و جمهوری ترکمنستان ، افغانستان در۱۸۰
کیلومتری شرق مشهد قرار دارد.
این شهر تقریباً بین دو نصفالنهار ۳۰ تا ۶۰ و ۱۵ تا ۶۱ درجه شرقی و بین دو
مدار ۳۶ و ۳۶ تا ۴۰ درجه شمالی قرار گرفته است.
حد طبیعی منطقه را در جنوب،
رودخانه کشف رود و حد شرقی را رود تجن (از پیوستن رودخانه هریرود و کشف
رود) و حدود طبیعی غربی و جنوبغربی را آخرین امتدادهای ارتفاعات کپه داغ
مشخص میکند.
این شهرستان از سوی شمال و خاور به جمهوری ترکمنستان، از
باختر به شهرستان مشهد و از جنوب به شهرستان تربت جام محدود است و در حد
فاصل حاشیه خارجی صحرای قره قروم با لبه فلات ایران قرار گرفته است.
هوای
سرخس معتدل و خشک بوده، بیش ترین درجه حرارت در تابستانها، ۳۸ درجه بالای
صفر و کم ترین آن در زمستانها، ۱۰ درجه زیر صفر است. میانگین باران
سالیانه سرخس به ۱۸۰ میلیمتر میرسد.
رود هریرود در ۲ کیلومتری خاور
سرخس مرز مشترک ایران و ترکمنستان را تشکیل داده است. شهر سرخس در دشت قرار
گرفته و از بلندی مهمی برخوردار نیست.
جمعیت این شهرستان براساس آمار سال
۱۳۷۵ برابر با ۷۳۶۰۴ نفر است که از این تعداد ۲۸۵۴۷ نفر در مرکز شهرستان
زندگی میکردند، در حال حاضر ۸۷٬۴۴۲ نفر جمعیت دارد و با وسعتی معادل ۵٬۴۷۲کیلومتر مربع دارای دو شهر سرخس و مزداوند، دو بخش مرکزی و مرزداران و شش دهستان است.
تاریخچه
نام باستانی سرخس ساریکا بوده و بر سر راه مرو به نیشابور و عراق
عجم قرار گرفته، این شهر روزگاری از کانونهای علم و دانش بوده و
بواسطه داشتن مدارس و کتابخانههای زیاد شهرت داشتهاست، در سالهای اخیر
نیز به دلیل فراهم آوردن موقعیتهای تجاری، این محل دارای اهمیت است.
سرخس
از دیرباز به نامهای "ساریگو"، "ساریکا"، "سرخس نو"، "سرخس ناصری" و "سرخس افراسیابی" خوانده شده ، حکیم ابوالقاسم فردوسی درشاهنامه،
در داستان جنگ هفت گردان، از سرخس یاد کرده است.
کهنترین متن فارسی که از
سرخس سخن گفته، «حدودالعالم» (۳۷۲ هـ. ق) است، که میگوید: «سرخس شهری است
بر راه و اندر میان بیابان نهاده … جایی با کشت و برز بسیار و مردمانی
قوی ترکیباند و جنگی و خواسته ایشان شتر است».
سرخس در سده نخست
هجری قمری، به دست مسلمانان افتاد. این شهر در روزگار آلب ارسلان گسترش و
اعتبار بسیار یافت، به طوری که وی آن جا را مقر خود قرار داد.
سرخس در
سدههای نخستین اسلامی و حتی تا زمان ابن بطوطه از شهرهای بزرگ خراسان به
شمار میرفته است. وی میگوید: «… طغاتیمور با ۵۰ هزار سپاهی به نبرد
سربداران رفت. لیکن شکست خورد و شهرهای سرخس، الزاوه و توس که از بزرگ ترین
شهرهای خراسان بودند به دست سربداران افتاد…».
امروزه شهر سرخس، مرز بین
ایران و ترکمنستان است، سرخس پیشین که در سوی راست هریررود قرار داد، در
دست ترکمنستان میباشد و سرخس نو در دست ایران است. در ۱۸۸۴ م، روسها سرخس
کهنه ایران را همراه مرو و عشق آباد، اشغال کردند و بدین ترتیب در مرز
ایران و افغانستان از دریای مازندران تا ترکستان چین، استقرار یافتند.
سرخس از نظر ژئوپلتیک ،محل اتصال شرق به غرب وشمال به جنوب جهان است
سرخس از نظر استراتژیک و ژئوپلتیک در خراسان رضوی و بلکه کشور بسیار مهم بوده و به نوعی مهمترین نقطه بزرگراه ابریشم، محل اتصال شرق به غرب و شمال به جنوب جهان، است.
یکی از سه گمرک بزرگ ترانزیتی ایران و راهآهن بینالمللی مشهد-سرخس-تجن (محور طلایی) در سرخس واقع است.





