با نگاه کارشناسان؛
بررسی عملکرد رشته بسکتبال در اینچئون/ مدال نقره ای که مساوی ناکامی بود
رشته بسکتبال در بازی های آسیایی اینچئون برای اولین بار موفق به کسب مدال نقره شد هر چند این مدال را هیچ کس موفقیت نخواند.
به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران؛ با گذشت نزدیک به یک هفته از بازی های آسیایی اینچئون بسیاری از کارشناسان و بازیکنان تیم ملی نظرات خود را در مورد شکست تیم در دیدار فینال گفتند. بیشتر اعضای تیم باخت را بیشتر به روز بد در بازی فینال و نداشتن انسجام تیمی مربوط دانستند در حالی که نظر کارشناسان روی خوب نبودن مجموع عملکرد تیم در بازی ها بود.
از 2008 تا به حال
در جریان صحبت های بعد از فینال یکی از کارشناسان در مورد عملکرد تیم ملی یادآور شد که روند کار را باید از سال 2008 به بعد بررسی کرد. زمانی که تیم ملی به المپیک رفت.
این کارشناس سوال می کند که بعد از المپیک چه کار ریشه ای در بسکتبال انجام شد؟ ضعف های کار به خصوص بعد از جام ملت های 2011 چگونه دیده شد و چه برخوردی غیر از مقصر کردن ماتیچ و سایر مربیان صرب انجام شد؟ از همه مهمتر چه کار پایه ای برای تیم های ملی نوجوانان، جوانان و در کل بسکتبال انجام شده است؟
به این ترتیب از رسانه ها خواسته می شود که نگاه های ریشه ای تری به شکست تیم ملی و شرایط فعلی بسکتبال داشته باشند.
توپ دست صمد و حدادی
در بازی فینال میان ایران و کره جنوبی بیشتر از همیشه یک نکته به چشم آمد. این که تمام برنامه حمله تیم به صمد نیکخواه و حامد حدادی ختم می شود. موضوعی که در فینال لیگ هم برای تیم مهرام به آن اشاره شده بود.
اتفاقا دو توپ آخر نیز دست این بازیکنان به عنوان شاخص ترین چهره های تیم بود. جایی که پرتاب 3 امتیازی صمد وارد سبد نشد و پس از آن تلاش حدادی زیر سبد فایده ای نداشت تا با سوت پایان بازی مدال طلا از دست ایران برود.
مهران حاتمی سرمربی تیم پتروشیمی بندرامام در این مورد می گوید:" از نقطه نظر فنی فشار حمله ی تیم روی صمد نیکخواه و حامد حدادی بالا بود و به بازیکنان دیگر منتقل نشده بود. شاید همین موضوع باعث شد که در دقیقه آخر کم بیاوریم و نتیجه خوب نشد. اگر تقسیم کار روی همه صورت می گرفت، شرایط بهتری داشتیم. از طرفی همه ما می دانیم که در لحظات حساس توپ دست با تجربه های تیم قرار می گیرد اما در طول 40 دقیقه قبلی تقسیم کار اتفاق نیفتاده بود."
صمد نیکخواه نیز بعد از بازی فینال در مصاحبه های خود گفت که حامد حدادی در 10 سال گذشته به این شکل بازی نکرده بود و حدادی هم در مصاحبه ای تایید کرده بود که "انگار به پاهایم وزنه بسته بودند."
در هر حال اگر باخت تیم به خاطر فشار حمله روی حدادی و نیکخواه بود و یا اینکه بازی بد حدادی در یک شب تنها دلیل باخت تیم بود، نتیجه ای جز فردی بودن کار تیم از آن گرفته نمی شود.
اینکه برنامه تیم ملی غیر از دادن توپ دست صمد نیکخواه و حامد حدادی چه بوده است؟ سوال بزرگ بعد از بازی های آسیایی است.
البته عنایت آتشی کارشناس بسکتبال اعتقاد دارد که تیم ملی براساس نیاز بازی با کره جنوبی روی حدادی تکیه داشته است: "کره جنوبی در پست 5 ضعف زیادی دارد و تصور ما این بود که با پست 5 قوی و مطابقت بازیکنان پیرامونی با نفرات روبرو به پیروزی می رسیم. یعنی به دنبال برد براساس قدرت پست 5 خود بودیم."
با این حال می گویند تیم ملی در سال های دیگر هم همین شرایط را داشته و بعد از بردها هیچکس ایرادی نمی گرفته است.
نداشتن انسجام تیمی
نکته ای که بیشتر ملی پوشان بعد از بازی های آسیایی به آن اشاره داشتند، تیمی نبودن کار ایران در اینچئون بود.
حامد آفاق گارد تیم ملی هم بحث تیمی نبودن کار ایران را قبول کرده و می گوید:" من این را قبول دارم که خیلی تیمی کار نکردیم. اگر کمی بیشتر تیمی بازی می کردیم امکان بردمان بود. البته در زمان هایی که می بردیم هیچ کس نمی گفت که چنین شرایطی هست در حالی که شاید در گذشته هم مسابقاتی را برده بودیم و شرایط همین بود."
توقع بالا بود
حامد آفاق بعد از بازگشت به ایران اشاره کرد که تیم های دیگر آسیایی هم در این مدت کار کرده اند و منتظر ننشسته اند که ایران به قهرمانی های خود ادامه دهد.
عنایت آتشی هم با صحبت مشابهی می گوید:" نباید فکر کرد که بازیکنان تلاش خود را انجام ندادند و زحمتی نکشیدند. البته شرایط بازی فینال در دیدارهای مقابل فیلیپین و قزاقستان هم تا حدودی پیش آمد. ای کاش از همان ابتدا پیش بینی قاطعانه قهرمانی نمی شد تا توقع جامعه بسکتبال را بالا نمی بردیم. "
البته توقعی که از آن صحبت می شود هم با صحبت های مسئولان فدراسیون و اعضای تیم ملی در جریان جام جهانی پیش آمد. زمانی که همه چیز به قهرمانی در بازی های آسیایی موکول می شد.
فرزاد کوهیان سرمربی تیم ذوب آهن اصفهان در این مورد می گوید:" هیچ کس حتی یک درصد هم پیش بینی این را نمی کرد که مدال طلای بازی های آسیایی را نگیریم و این نکته بسیار مهمی است. حتی در مورد جام جهانی هم مطرح شد که به دنبال اول شدن در بازی های آسیایی هستیم. البته این موضوع هم جای سوال داشت چون اصولا رقابت های بین المللی را به صورت پله پله می رویم و اینکه جام جهانی را به عنوان مرحله ای برای آماده سازی بازی های آسیایی قرار دهند قبلا ندیده بودیم. ما روی کاغذ و داخل زمین باید قهرمان می شدیم. حالا هم باید به مسائل واقعی برگردیم که جلوی قهرمانی را گرفت. "
احساس قهرمانی تا قهرمان شدن
محسن صادق زاده سرمربی تیم فولاد ماهان اصفهان یک روز قبل از دیدار فینال بازی های آسیایی نکته جالبی را مطرح کرد، آن هم زمانی که هنوز شکست در فینال اتفاق نیفتاده بود. وی گفت:" بازی با قزاقستان درس بزرگی برای ما بود و تلنگر بسیار سفت و سختی که احساس قهرمان شدن تا قهرمان شدن متفاوت است. باید به قدری قدرتمند ظاهر شویم که قضاوت هم نتواند تاثیری در برد تیم داشته باشد."
یک روز بعد از این صحبت تیم ملی ایران در فینال شکست خورد تا نشان دهد تیمی که با احساس قهرمانی وارد مسابقات شده بود با قهرمانی فاصله ای داشت.
از طرفی بحث قضاوت داوران هم که پیش بینی می شد تا حدودی به سود تیم میزبان باشد از سوی بازیکنان و مسئولان فدراسیون به عنوان یکی از عوامل باخت مطرح شد و تیم به قدری قوی ظاهر نشد که قضاوت هم روی کار بازیکنان تاثیر نگذارد.
حواشی آسیب رسان
بحث حاشیه حتما نباید به دعوای میان چند نفر ارتباط داشته باشد، مسائل قبلی تیم هم در جریان کار تاثیرگذار است.
فرزاد کوهیان بعد از دیدار فینال با اشاره به مسائلی مانند خط خوردن نساج پور و کاظمی گفت:" برای فهمیدن دلیل شکست ایران باید سراغ تمام مسائل کوچک و جزئی رفت که به راحتی از آن عبور می کنیم. برای مثال داستان عرفان نساج پور در زمان جام جهانی و مسائلی از این دست که چندان در مورد آن شفاف سازی نشد. اگر بررسی کنیم قطعا حاشیه های دیگری هم وجود داشته که به تیم آسیب می رساند. روند تیم ما مناسب نبوده و در این میان آسیب دیده ایم. اگر می خواهیم بسکتبال آسیب بیشتری نبیند، این مسائل را باید شفاف و راحت توضیح داد."
سکوت در مورد بچیروویچ
اکثر کارشناسان بعد از بازی های آسیایی حاضر به صحبت در مورد کادرفنی نشدند و بررسی این موضوع را به فدراسیون بسکتبال پاس دادند. صمد نیکخواه کاپیتان تیم ملی بیشتر از همه مشکل تیم ملی را فنی می داند.
رویکرد رسانه ها نیز بیشتر از هر چیز به بحث های مدیریتی بسکتبال کشیده شد.
هشداری برای آینده
بعد از شکست در بازی های آسیایی، آینده بسکتبال ایران با قدرت گرفتن تیم های دیگر مطرح می شود. مهران حاتمی هشدار می دهد:" با شرایط فعلی تیم های آسیایی با سرعت رو به جلو هستند و در سال های بعد با استفاده از بازیکنان خارجی فشار زیادی به تیم می آورند. فیلیپینی ها بازیکن پست پنجی آورده اند که با ارزشترین بازیکن جام جهانی و یکی از 3 بازیکن برتر مسابقات شد. کره ای ها نیز همین موضوع را یاد گرفته اند، تایوان نیز به دنبال یک یا دو بازیکن برای سال بعد است و قطر در استفاده از بازیکنان خارجی در آسیا سرآمد است. اگر می خواهیم در سال های بعد حرفی برای گفتن داشته باشیم باید برای آینده کار کنیم. قهرمانی در آسیا سخت است اما در آینده نزدیک از این هم سختتر می شود. پشتوانه سازی چینی ها بالاتر از ما است. ما هم برای گرفتن تیجه درخور بسکتبال خود باید حتما روی جوانان کار کنیم."
بیشتر کارشناسان نیز خواستار بررسی دقیق عملکرد تیم ملی در چند ماه گذشته هستند تا در آینده از آن استفاده شود. اتفاقی که معمولا بعد از تورنمنت های بزرگ نمی افتد. در صورت باخت بحث توجیه و مقصریابی پر رنگ می شود و در صورت برد نیز مدتی با خوشحالی از پیروزی صحبت می شود اما خبری از بررسی دقیق و گزارش آن به مردم نیست.
انتهای پیام/
از 2008 تا به حال
در جریان صحبت های بعد از فینال یکی از کارشناسان در مورد عملکرد تیم ملی یادآور شد که روند کار را باید از سال 2008 به بعد بررسی کرد. زمانی که تیم ملی به المپیک رفت.
این کارشناس سوال می کند که بعد از المپیک چه کار ریشه ای در بسکتبال انجام شد؟ ضعف های کار به خصوص بعد از جام ملت های 2011 چگونه دیده شد و چه برخوردی غیر از مقصر کردن ماتیچ و سایر مربیان صرب انجام شد؟ از همه مهمتر چه کار پایه ای برای تیم های ملی نوجوانان، جوانان و در کل بسکتبال انجام شده است؟
به این ترتیب از رسانه ها خواسته می شود که نگاه های ریشه ای تری به شکست تیم ملی و شرایط فعلی بسکتبال داشته باشند.
توپ دست صمد و حدادی
در بازی فینال میان ایران و کره جنوبی بیشتر از همیشه یک نکته به چشم آمد. این که تمام برنامه حمله تیم به صمد نیکخواه و حامد حدادی ختم می شود. موضوعی که در فینال لیگ هم برای تیم مهرام به آن اشاره شده بود.
اتفاقا دو توپ آخر نیز دست این بازیکنان به عنوان شاخص ترین چهره های تیم بود. جایی که پرتاب 3 امتیازی صمد وارد سبد نشد و پس از آن تلاش حدادی زیر سبد فایده ای نداشت تا با سوت پایان بازی مدال طلا از دست ایران برود.
مهران حاتمی سرمربی تیم پتروشیمی بندرامام در این مورد می گوید:" از نقطه نظر فنی فشار حمله ی تیم روی صمد نیکخواه و حامد حدادی بالا بود و به بازیکنان دیگر منتقل نشده بود. شاید همین موضوع باعث شد که در دقیقه آخر کم بیاوریم و نتیجه خوب نشد. اگر تقسیم کار روی همه صورت می گرفت، شرایط بهتری داشتیم. از طرفی همه ما می دانیم که در لحظات حساس توپ دست با تجربه های تیم قرار می گیرد اما در طول 40 دقیقه قبلی تقسیم کار اتفاق نیفتاده بود."
صمد نیکخواه نیز بعد از بازی فینال در مصاحبه های خود گفت که حامد حدادی در 10 سال گذشته به این شکل بازی نکرده بود و حدادی هم در مصاحبه ای تایید کرده بود که "انگار به پاهایم وزنه بسته بودند."
در هر حال اگر باخت تیم به خاطر فشار حمله روی حدادی و نیکخواه بود و یا اینکه بازی بد حدادی در یک شب تنها دلیل باخت تیم بود، نتیجه ای جز فردی بودن کار تیم از آن گرفته نمی شود.
اینکه برنامه تیم ملی غیر از دادن توپ دست صمد نیکخواه و حامد حدادی چه بوده است؟ سوال بزرگ بعد از بازی های آسیایی است.
البته عنایت آتشی کارشناس بسکتبال اعتقاد دارد که تیم ملی براساس نیاز بازی با کره جنوبی روی حدادی تکیه داشته است: "کره جنوبی در پست 5 ضعف زیادی دارد و تصور ما این بود که با پست 5 قوی و مطابقت بازیکنان پیرامونی با نفرات روبرو به پیروزی می رسیم. یعنی به دنبال برد براساس قدرت پست 5 خود بودیم."
با این حال می گویند تیم ملی در سال های دیگر هم همین شرایط را داشته و بعد از بردها هیچکس ایرادی نمی گرفته است.
نداشتن انسجام تیمی
نکته ای که بیشتر ملی پوشان بعد از بازی های آسیایی به آن اشاره داشتند، تیمی نبودن کار ایران در اینچئون بود.
حامد آفاق گارد تیم ملی هم بحث تیمی نبودن کار ایران را قبول کرده و می گوید:" من این را قبول دارم که خیلی تیمی کار نکردیم. اگر کمی بیشتر تیمی بازی می کردیم امکان بردمان بود. البته در زمان هایی که می بردیم هیچ کس نمی گفت که چنین شرایطی هست در حالی که شاید در گذشته هم مسابقاتی را برده بودیم و شرایط همین بود."
توقع بالا بود
حامد آفاق بعد از بازگشت به ایران اشاره کرد که تیم های دیگر آسیایی هم در این مدت کار کرده اند و منتظر ننشسته اند که ایران به قهرمانی های خود ادامه دهد.
عنایت آتشی هم با صحبت مشابهی می گوید:" نباید فکر کرد که بازیکنان تلاش خود را انجام ندادند و زحمتی نکشیدند. البته شرایط بازی فینال در دیدارهای مقابل فیلیپین و قزاقستان هم تا حدودی پیش آمد. ای کاش از همان ابتدا پیش بینی قاطعانه قهرمانی نمی شد تا توقع جامعه بسکتبال را بالا نمی بردیم. "
البته توقعی که از آن صحبت می شود هم با صحبت های مسئولان فدراسیون و اعضای تیم ملی در جریان جام جهانی پیش آمد. زمانی که همه چیز به قهرمانی در بازی های آسیایی موکول می شد.
فرزاد کوهیان سرمربی تیم ذوب آهن اصفهان در این مورد می گوید:" هیچ کس حتی یک درصد هم پیش بینی این را نمی کرد که مدال طلای بازی های آسیایی را نگیریم و این نکته بسیار مهمی است. حتی در مورد جام جهانی هم مطرح شد که به دنبال اول شدن در بازی های آسیایی هستیم. البته این موضوع هم جای سوال داشت چون اصولا رقابت های بین المللی را به صورت پله پله می رویم و اینکه جام جهانی را به عنوان مرحله ای برای آماده سازی بازی های آسیایی قرار دهند قبلا ندیده بودیم. ما روی کاغذ و داخل زمین باید قهرمان می شدیم. حالا هم باید به مسائل واقعی برگردیم که جلوی قهرمانی را گرفت. "
احساس قهرمانی تا قهرمان شدن
محسن صادق زاده سرمربی تیم فولاد ماهان اصفهان یک روز قبل از دیدار فینال بازی های آسیایی نکته جالبی را مطرح کرد، آن هم زمانی که هنوز شکست در فینال اتفاق نیفتاده بود. وی گفت:" بازی با قزاقستان درس بزرگی برای ما بود و تلنگر بسیار سفت و سختی که احساس قهرمان شدن تا قهرمان شدن متفاوت است. باید به قدری قدرتمند ظاهر شویم که قضاوت هم نتواند تاثیری در برد تیم داشته باشد."
یک روز بعد از این صحبت تیم ملی ایران در فینال شکست خورد تا نشان دهد تیمی که با احساس قهرمانی وارد مسابقات شده بود با قهرمانی فاصله ای داشت.
از طرفی بحث قضاوت داوران هم که پیش بینی می شد تا حدودی به سود تیم میزبان باشد از سوی بازیکنان و مسئولان فدراسیون به عنوان یکی از عوامل باخت مطرح شد و تیم به قدری قوی ظاهر نشد که قضاوت هم روی کار بازیکنان تاثیر نگذارد.
حواشی آسیب رسان
بحث حاشیه حتما نباید به دعوای میان چند نفر ارتباط داشته باشد، مسائل قبلی تیم هم در جریان کار تاثیرگذار است.
فرزاد کوهیان بعد از دیدار فینال با اشاره به مسائلی مانند خط خوردن نساج پور و کاظمی گفت:" برای فهمیدن دلیل شکست ایران باید سراغ تمام مسائل کوچک و جزئی رفت که به راحتی از آن عبور می کنیم. برای مثال داستان عرفان نساج پور در زمان جام جهانی و مسائلی از این دست که چندان در مورد آن شفاف سازی نشد. اگر بررسی کنیم قطعا حاشیه های دیگری هم وجود داشته که به تیم آسیب می رساند. روند تیم ما مناسب نبوده و در این میان آسیب دیده ایم. اگر می خواهیم بسکتبال آسیب بیشتری نبیند، این مسائل را باید شفاف و راحت توضیح داد."
سکوت در مورد بچیروویچ
اکثر کارشناسان بعد از بازی های آسیایی حاضر به صحبت در مورد کادرفنی نشدند و بررسی این موضوع را به فدراسیون بسکتبال پاس دادند. صمد نیکخواه کاپیتان تیم ملی بیشتر از همه مشکل تیم ملی را فنی می داند.
رویکرد رسانه ها نیز بیشتر از هر چیز به بحث های مدیریتی بسکتبال کشیده شد.
هشداری برای آینده
بعد از شکست در بازی های آسیایی، آینده بسکتبال ایران با قدرت گرفتن تیم های دیگر مطرح می شود. مهران حاتمی هشدار می دهد:" با شرایط فعلی تیم های آسیایی با سرعت رو به جلو هستند و در سال های بعد با استفاده از بازیکنان خارجی فشار زیادی به تیم می آورند. فیلیپینی ها بازیکن پست پنجی آورده اند که با ارزشترین بازیکن جام جهانی و یکی از 3 بازیکن برتر مسابقات شد. کره ای ها نیز همین موضوع را یاد گرفته اند، تایوان نیز به دنبال یک یا دو بازیکن برای سال بعد است و قطر در استفاده از بازیکنان خارجی در آسیا سرآمد است. اگر می خواهیم در سال های بعد حرفی برای گفتن داشته باشیم باید برای آینده کار کنیم. قهرمانی در آسیا سخت است اما در آینده نزدیک از این هم سختتر می شود. پشتوانه سازی چینی ها بالاتر از ما است. ما هم برای گرفتن تیجه درخور بسکتبال خود باید حتما روی جوانان کار کنیم."
بیشتر کارشناسان نیز خواستار بررسی دقیق عملکرد تیم ملی در چند ماه گذشته هستند تا در آینده از آن استفاده شود. اتفاقی که معمولا بعد از تورنمنت های بزرگ نمی افتد. در صورت باخت بحث توجیه و مقصریابی پر رنگ می شود و در صورت برد نیز مدتی با خوشحالی از پیروزی صحبت می شود اما خبری از بررسی دقیق و گزارش آن به مردم نیست.
انتهای پیام/
