نقش مهم کمیت و کیفیت آب در آبزی پروری

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران زنجان؛ به نقل از روابط عمومی ؛کمیت به مقدار آب در دسترس به ازای هرلیتر در ثانیه و کیفیت آب به محدوده دمایی وضعیت اکسیژنی ، PH خاصیت اسیدی یا قلیائی آب ، شوری ، سختی ، دی اکسید کربن ، میزان ترکیبات نیتروژنی و فسفاته و مواد معدنی و املاح موجود در آب اطلاق می شود.

کمیت و کیفیت آب در مناطق مختلف متفاوت بوده و بوسیله فاکتورهای محیطی از قبیل کیفیت خاک و هوا تاثیر می پذیرد .

مدیر شیلات و آبزیان استان  در این باره گفت : آبهای زیر زمینی چاه ، چشمه و قنات نسبت به سایر منابع آبی دریاها ، دریاچه ها و رودخانه هابدلیل اینکه از آلودگی محیطی و انگلی کمتری برخوردارند و دامنه دمایی ثابت تری دارنددر آبزی پروری مورد پسندتر می باشند .

بورانی افزود : می توان کیفیت و کمیت آب را با هم عوض کرد یعنی در مناطقی که کیفیت آب چندان مناسب نیست می بایست میزان آب بیشتری را برای مزارع در نظر گرفت و یا در مکانهایی که کیفیت آب از حد استاندارد مناسب تر می باشد می بایست مقدار آب کمتری را نسبت به سایر مزارع ؛ برای آبزی پروری اختصاص داد.

وی ادامه داد: به طور معمول برای پرورش ماهیان سردآبی درروشهای سنتی بدون پمپ هواده و پمپ برگشت آب و ... به ازای هر تن تولید 10-5 لیتر در ثانیه آب تازه و در سیستم های نیمه متراکم با بکارگیری انواع تجهیزات هواده و برگشت آب و رهاسازی ماهی در زمانهای مختلف به ازای هر لیتر در ثانیه آب تازه ورودی یک تن تولید و در سیستم های کاملاً مکانیزه ( سیستم های مداربسته ) به ازای هر لیتر در ثانیه آب تازه ورودی 50 تن تولید در نظر گرفته می شود .

مدیر شیلات و آبزیان استان گفت : ولی در پرورش ماهیان گرمابی علاوه بر اینکه سازه ها معمولاً خاکی بوده لذا به ازای هر هکتار استخر پس از آبگیری اولیه معمولاً 2 لیتر در ثانیه در طول دوره پرورش جهت جبران تبخیر و نفوذ آب تازه در نظر گرفته می شود .

بورانی اضافه کرد: بنابراین آبزیان عموماً به کیفیت پائین آب حساس هستند که با مهارت و تجربه بالای آبزی پرور در مدیریت کیفیت آب می توان بر آن غلبه کرد .

وی ادامه داد : از آنجائیکه آب در دسترس نوع گونه قابل پرورش را مشخص می کند و ماهی برای زندگی ، تغذیه ، رشد و دیگر نیازهای بدن به آب وابسته می باشد بنابراین مزارع آبزی پروری برای موفقیت می بایست برنامه های اصول کیفی و مدیریت آب را رعایت کنند

این مسئول افزود: در سالهای اخیر جهت صرفه جوئی در مصرف آبهای زیر زمینی عمده متقاضیان آبزی پروری به مجاورت رودخانه های قزل اوزن و زنجانرود هدایت شده اند تا آب ورودی ( سطحی یا زیر قشری ) به مزرعه پس از تامین نیازهای زیستی ماهیان و بعد از جداسازی فضولات مجدداً به همان منابع آبی هدایت شوند و هیچگونه کاهشی در دبی آب این منابع اتفاق نیافتد

بورانی خاطر نشان کرد: خوشبختانه در حال حاضر بیش از 90% مزارع تولید ماهیان قزل آلای استان با استفاده از این منابع فعالیت می نمایند و علیرغم کم آبی تابستان امسال با عنایت به برنامه ریزیهای انجام شده در خصوص بکارگیری انواع تجهیزات ؛ رهاسازی و برداشت ماهی بصورت متناوب و قرارگیری آنها در کنار رودخانه های موصوف تاکنون آبزی پروران استان طبق برنامه به تولید انواع آبزیان در مزارع مشغول می باشند.