کارت‌های الکترونیک مشکل جدید ما ایرانی ها!

به گزارش خبرنگار دنیای ارتباطات گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ به طور کلی ایرانی‌ها از کارت‌های الکترونیک خاطره خوشی ندارند و از آنجایی که ورود این کارت‌ها اولین بار با آمدن کارت سوخت و همزمان با گران شدن و سهمیه بندی بنزین اجرایی شد در ناخوداگاه هر ایرانی دیدی منفی به کارت‌های الکترونیکی وجود دارد.

در این سال‌ها اما پس از همه گیر شدن کارت الکترونیک سوخت و استفاده گسترده از آن توسط مردم بسیاری از دیگر ارگان‌ها و سازمان‌های دولتی و غیردولتی هم شهامت آن را پیدا کردند که کارت‌های الکترونیکی ویژه خود را طراحی و به بازار عرضه کنند.

تعدد این کارت‌های الکترونیکی اما در سال‌های اخیر مشکلات فراوانی از جمله گم شدن آنها و مجبور شدن به این که همیشه هر شهروند ایرانی چنیدن کارت الکترونیک همراهشان باشد را به وجود آورده است.

استفاده گسترده از کارت‌های الکترونیک در ایران در حالی صورت می‌گیرد که بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان به سمت استفاده از اطلاعات بیومتریک مثل اثر انگشت و مردمک چشم برای تعیین هویت و ارایه خدمات به شهروندان خود می‌روند.

تعداد زیاد کارتهای الکترونیکی

تعداد کارت‌های الکترونیکی که هر ایرانی به آن‌ها نیاز پیدا می‌کند در این سال‌ها خیلی زیاد شده است. هر ایرانی حداقل یک کارت سوخت الکترونیک، یک کارت ملی الکترونیک، یک گواهی‌نامه الکترونیکی و حالا اگر خدمت رفته باشد یک کارت پایان خدمت الکترونیک هم باید داشته باشد.

فروش جا کارتی‌هایی که این کارت‌ها را نگهداری می‌کنند در متروی تهران هم به شغلی پر درآمد برای بسیاری از دست‌فروشان تبدیل شده به گونه‌ای که مردم برای اینکه این کارت‌های الکترونیک را گم نکنند مجبور هستند که این محافظ‌های کارت‌های الکترونیک را خریداری کرده و در جیب خود بگذارند تا بتوانند کارت‌های الکترونیکی خود را از جایی به جای دیگر ببرند.

کارت‌های الکترونیک زیادی در این سال‌ها در ایران باب شده‌اند که برای اشاره می‌توان به کارت الکترونیک امداد خودرو، کارت الکترونیک اتوبوس، کارت الکترونیک بازنشستگی، کارت الکترونیک تخفیف فروشگاه‌های مختلف، کارت جاده‌ای، کارت الکترونیک عشایر، کارت الکترونیک گازوییل، کارت الکترونیک هلال احمر، کارت الکترونیک مترو، کارت الکترونیک کامیون و البته بسیاری انواع دیگر از این کارت‌های الکترونیک اشاره کرد.

اما نکته‌ای که درمورد این کارت‌های الکترونیک باید به آن توجه داشت این است که این کارت‌ها با وجود آن که الکترونیک هستند اما در بسیاری از مراجع قانونی پذیرفتنی نیستند و شما برای تایید صحت اطلاعات درون آن کارت‌ها مجبور می‌شوید که علاوه بر این کارت‌های الکترونیک شناسنامه و کارت ملی را هم ارایه دهید. برای مثال برای گرفتن طرح ترافیک تهران باید علاوه بر کارت ملی الکترونیک باید شناسنامه خودتان هم به مسوولان امر نشان دهید.

آیا داشتن این همه کارت الکترونیک ضروری است؟

اما با وجود این که کارت‌های الکترونیک زیادی وجود دارند به نظر می‌رسد با توجه به پیشرفت‌هایی که امروزه حاصل شده عملا استفاده از کارت‌های الکترونیک چندان ضروری نیست. وقتی که در بسیاری از بانک‌های خصوصی و دولتی کشور امکان تایید هویت از طریق دستگاه خوانش الکترونیک اثر انگشت به راحتی وجود دارد، وقتی که در هر شرکتی در هنگام ورود و خروج از طریق اثر انگشت کارمندان ورود و خروج آنها ثبت می‌شودُ چرا و به چه دلیل نمی‌توان کارت‌هایی مثل کارت ملی الکترونیک، کارت پایان خدمت الکترونیک و بسیاری کارت‌های دیگر را با اطلاعات بیومتریک افراد تلفیق کرد؟ به این گونه که وقتی شما به بانک مراجعه می‌کنید به جای ارایه کارت ملی الکترونیک کافی باشد که اثر انگشت خود را فشار دهید و مسوول بانک با دیدن اثر انگشت شما با فهرستی از اطلاعات شما از جمله اطلاعات شناسنامه‌ای مثل شناسنامه شما، پایان خدمت شما، پاسپورت شما، وبسیاری از اطلاعات دیگرتان مواجه شود.

این روش حتی اگر لازم باشد که کارت الکترونیکی هم صادر شود می تواند بسیار تعیین کننده باشد به این صورت که شما تمام اطلاعات کارت‌های الکترونیک را در یک کارت مثل کارت ملی الکترونیک جای دهید نه اینکه برای کارت پایان خدمت یک کارت جداگانه و برای کارت‌های دیگر هم کارت‌های جداگانه تعریف کنیم. مسوولان امر به راحتی می‌توانند تمام اطلاعات موجود در کارت‌های الکترونیک را در یک کارت تلفیق کرده و سپس به شهروندان ایرانی تحویل دهند.

جالب است بدانید که در حال حاضر در کشور آلمان بسیاری از ارگان‌ها رو به استفاده از اطلاعات بیومتریک افراد برای شناسایی آن‌ها به جای کارت الکترونیک آورده‌اند.

اما چه باید کرد؟

با تمام نقدهایی که وارد شد طبیعی است که یک راه پیش روی مسوولان وجود دارد. یکی این که تمام کارت‌های الکترونیک موجود در ایران را در یک کارت مثل کارت ملی الکترونیک تلفیق کنند و به این ترتیب شما بتوانید از دفترچه بیمه الکترونیک تا سایر اطلاعات کارت‌های الکترونیک را در همان کارت ملی‌تان ذخیره کنید و به جای داشتن چندین کارت مجزا از همان کارت الکترونیک ملی برای مقاصد مختلف استفاده کنید.

با توجه به ایرادات زیادی که از همین کارت‌های الکترونیکی گرفته شده نکات و نقطه ضعف‌هایی هم از این کارت‌ها البته کشف شده و گفته می‌شود چون اطلاعات در این کارت‌های الکترونیک( ای ای پرویوی) ذخیره می‌شوند، می‌شود به صورت تصادفی یا حتی به صورت عمدی با استفاده از انرژی الکتریکی یا مغناطیسی آن‌ها را دست کاری کرد و اطلاعات آن‌ها را به سرقت برد. در نتیجه حساسیت تراشه‌هایی که در آن‌ها وجود دارد آن‌ها را به اهدافی آسان برای دزدی تبدیل کرده است و به همین دلیل بسیاری از سارقان الکترونیکی به همین طریق اقدام به سرقت اطلاعات و پول‌های مردم که در این کارت‌های الکترونیکی قرار دارند می‌کنند.

البته این مشکل مختص ایران نیست و در سراسر جهان وجود دارد اما در کشورهای مختلف تمهیداتی مثل استفاده از اطلاعات بیومتریک افراد اندیشیده شده است که به نظر می‌رسد وقت آن رسیده در کشور ما هم به کار گرفته شود.

طبیعی است که حتی اگر مسوولان ما علاقه زیادی به استفاده از کارت الکترونیک دارند باید با اقدامی جامع و با هماهنگی با یکدیگر تمام کارت‌های الکترونیک را در یک سیستم کلی و یکپارچه به مردم ارایه دهند تا دردسر تعدد کارت‌های الکترونیک، گم شدن آن‌ها و دردسرهای دیگر مثل پایین بودن امنیت در برخی از سیستم‌های کارت‌های الکترونیک به وجود نیاید. ضمن آن که فراموش نکنیم اگر قرار باشد هر ارگانی برای خودش کارت الکترونیکی صادر کند دستگاه‌های جداگانه‌ای هم باید برای خواندن هر یک از این کارت‌های الکترونیک متفاوت ساخته و در سراسر کشور توزیع شود.

برای مثال سازمان نظام وظیفه باید دستگاه‌های خوانش کارت‌های الکترونیک پایان خدمت را در سراسر کشور بین ارگان‌های مربوط به خود پراکنده کند و راهنمایی و رانندگی هم برای خواندن کارت گواهی‌نامه الکترونیک باید سیستم‌های مجهز خود را که می‌توانند کارت الکترونیک گواهی‌نامه را بخوانند در سراسر کشور پراکنده کنند.

به این ترتیب مبالغ هنگفتی برای ساخت وسایلی که قابلیت خواندن کارت‌های الکترونیک مختلف را دارند باید ساخته شود و هزینه‌های هنگفتی هدر می‌رود در حالی که در صورت تجمیع آن‌ها در یک کارت به راحتی می‌توان از صرف هزینه‌های اضافی صرف نظر کرد و با یک دستگاه کارت خوان تمام کارت‌ها و اطلاعات فرد را خواند.

گزارش از نادر نینوایی

انتهای پیام/