
به گزارش خبرنگار
اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛
9 شبانه روز تلاش
بی وقفه در میان
آوارها و
گدازههای آتش ساختمان
پلاسکو در جستجوی
دلاور مردانی که برای کمک به
هموطنان خود، دل به آتش زده بودند، آنجا جوانی را دیدم که
میگفت رفیقش را در میان آتش
جا گذاشته است،
میگفت رفیقش پیش از حادثه
برنامههای مراسم ازدواجش را
میریخت، گریه
میکرد و
میگفت آن روز حتی
نوبت کاریاش هم نبوده او حرف از قهرمانی
میزد که برای کمک
لحظهای تأمل نکرد فراتر از قانون و
آموزشهایی که دیده بود قدم برداشت.
خبرنگاری که لحظاتی قبل از فرونشست پلاسکو در ساختمان بود میگوید یکی از آتش نشانان او را به بیرون ساختمان پرت میکند و خود در جستجوی سایر افراد به درون ساختمان باز میگردد، چند فریم تصویر از شهید نشان میدهد میگوید او برای نجات جان مردم جان اش را از دست داد.
روزهای نخست پس از حادثه مادری به محل عملیات آوار برداری آمد گریه میکرد میگفت دو پسر داشته است، یکی از آنها آتش نشانی در پلاسکو بوده است گریه می کند می گوید او را تا نبیند از آنجا نمی رود، چند روز بعد روزهای پایانی عملیات آوار برداری همسری بالای پیکر شوهرش که قهرمان این مرزوبوم است شیون میکشید آنها عزیزانی را از دست داده اند که حالا عزیز ملت شده اند.
پلاسکو هرگز فراموش نمیشود، این روزها پویشی در فضای مجازی راه افتاده است، #همه_میاییم. کاربران مینویسند فردا (۱۱ بهمن ۹۵) همه در مراسم تشییع و گرامی داشت قهرمانان آتشنشان حاضر میشویم.
شماهم اگر فردا در مراسم گرامی داشت شهیدان آتشنشان حاضر میشوید، برای ما در بخش نظرات همین خبر بنویسید چه پیامی را با حضورتان قرار است برسانید؟
انتهای پیام/
جسدی که سالها دنیا خرجش رو میده تا رشد کنه وبزرگ بشه حالا دوباره باید خرج دنیا بشه وبه دنیا برگرده
خوشا به حال کسانی که در حالی پا به قبر ودنیای اخرت می ذارن که همین یه بدهی رو هم به دنیا ندارن
خوشا به حال صاحبان جسدای سوخته
ای کاش در تقویم سال آینده 30 دی ماه را به نام روز آتشنشانان قرار بدهیم
همانطور که ازنامشان پیداست آتش رانشانه گرفتن برای اینکه خاموشش کنند واین کارآنان مصداق کاره پروانه ایست که به گرد وجود شمع اینقدر میگردد که بال وپرش میسوزد ولی چون عاشق است متوجه این سوختن نمیشود واین شهدای عزیز اینقدر گرد وجود هموطنان خود گشتند که بطور واقعی متوجه سوختن خود نشدند چون عاشق بودند ومردم برایشان مهم بودند ونه تنها به مردم خدمت کردند بلکه جان خودراایثارکردند آنان جسمشان سوخت ولی روحشان دربهترین درجه ومرتبه قراردارد
بیاییم به آن مسائلی که ازنظرآنان مهم بودعمل کنیم
۱.ایمنی ساختمانهایمان رابالا ببریم
۲.درهرمکانی که قرارداریم اعم از منزل،محل کار، مدارس ،بیمارستانهاو.......امکانات اطفای حریق وکپسول آتشنشانی داشته باشیم وروش استفاده از آن راهم بلدباشیم
۳ باشنیدن صدای آژیر ماشین آتشنشانی وآمبولانس راه رابازکنیم چون برای این عزیزان ثانیه ها مهم است
وازخودآنان که بگذریم خانواده های این عزیزان هم سهم عظیمی دراین خدمت به مردم دارند که باید حقشان اداشود وفقط شعارنباشد بلکه عملی شود اینطورنباشد که الان جوگیر شویم وبعدازمدتی فراموش کنیم که آنان که رفتن خانوده هایی دارند ومثل ما فرزند دارند ومسکن آنان وهزینه های تحصیلی وآینده آنان را مدنظر داشته باشیم وبه این فکرکنیم که ماذره ای ازوجود پدرشان .همسرشان،فرزندشان نمیشویم پس حداقل سهم ناچیزی ازحق آنان رااداء کنیم شایدمرحمی بردل سوخته آنان باشیم
بترسید از ایران و ایرانی که اینگونه به جنگ آتش میرود
روحشان شاد
درود بر شما .
ممنونیم، قول می دیم مثل شما شجاع دل باشیم و هرگز ،هرگز به کشور و مردم پشت نکنیم حتی آگه از آسمان آتش بیاره.