اصرار به استفاده از ترکیب قدیمی،
والیبال ایران بی رمق، بی‌انگیزه و پراشتباه/ ترس و بی‌اعتمادی کار دست «ایگور» داد!
اصرار بیش از حد سرمربی تیم ملی والیبال به استفاده از بازیکنان اصلی موجب شد شکست دیگری در کارنامه تیم ملی ایران ثبت شود.
به گزارش خبرنگار توپ و تور گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، تیم ملی والیبال ایران با نمایشی ضعیف و بی انرژی مقابل تیم ملی لهستان و قبول شکست 3 بر صفر مقابل این تیم شانس صعود به فینال لیگ جهانی را از دست داد تا در پنجمین حضورش در این مسابقات نتواند پایان خوشی را برای خود رقم بزند.
در بازی گذشته و زمانی که مردان والیبال ایران مقابل تیم ملی امریکا نمایشی پراشتباه را داشتند و به راحتی با حساب 3 بر صفر مغلوب شدند، هنوز امیدهایی وجود داشت تا شاید در دیدار با لهستان نمایشی پرانگیزه‌تر و قدرتمندانه‌تر داشته باشیم و با شکست دادن این تیم شانس صعود به فینال لیگ جهانی 2017 را تا روز آخر حفظ کنیم.
انتظار شکست دادن لهستان توسط بازیکنان ایران انتظار بیهوده‌ای نبود. همین دو هفته پیش بود که شاگردان دجورجی در ایتالیا مقابل ایران تن به شکست داده بودند و شاید همان نتیجه موجب شده بود توقع داشته باشیم نمایش بهتری از شاگردان کولاکوویچ ببینیم.
این انتظار اما در همان ست نخست بازی رنگ باخت. همان‌جایی که شاهد تیمی کم‌رمق ، خسته و بی انگیزه بودیم. تیمی که در تمامی فاکتورها از سرویس گرفته تا دفاع روی تور ، از دریافت اول و واکنش روی توپ‌های برگشتی و حتی در حملات نمایشی ضعیف و خارج از حد انتظار ظاهر شد.
در آن طرف میدان اما لهستانی‌ها با انگیزه بالا و با بهره‌مندی از تشویق هواداران خود، نمایشی با انگیزه و منسجم را مقابل ایران ارائه دادند. برنامه‌های تدوین شده دجورجی در زمین به خوبی توسط بازیکنان لهستان پیاده می شد و تعدد خطای بازیکنان ایران شرایط را بهتر و بیشتر برای کسب نتیجه از سوی لهستانی‌ها فراهم میکرد.
ایگور کولاکوویچ اما بر خلاف تصورات همه در شرایط بحرانی تصمیمات درست نمی‌گرفت و به جای انگیزه دادن به بازیکنان در وقتهای استراحت تنها به گفتن چند نکته کوتاه بسنده میکرد. وقتهای استراحتی که کمتر موجب تغییر در روند کار ملی‌پوشان ایران شده بود.
اصرار کولاکوویچ به استفاده از همان ترکیب قدیمی بازیکنان و میدان ندادن به جوانان تا اواخر ست دوم ادامه داشت. مشخص نبود وقتی ترکیب همیشگی نتیجه بخش نیست چرا همچنان اصرار بر این است که همان بازیکنان در زمین باشند. آن هم در شرایطی که می‌شد از بازیکنان جوان‌تر زودتر استفاده کرد.
سامان فائزی که در اواخر ست سوم به بازی آمد؛ آماده و کارآمد نشان داد. او به تنهایی سه امتیاز متوالی برای ایران گرفت تا این سوال پیش بیاید که ایگور چرا زودتر به این بازیکن میدان نداد؟ در مجموع سه ستی که تیم ایران به لهستان واگذار کرد، در ست سوم نمایش بهتری داشتیم. درست در همان ستی که بازیکنان جوان نظیر فرهاد سال افزون، رضا قرا و سامان فائزی در ترکیب اصلی به میدان رفتند. فرهاد نظری افشار هم در این ست به میدان رفته بود و توانست بهتر از دریافت‌کننده‌های دو ست اول و دوم عمل کند.
با این تفاسیر ایران نتوانست آنطور که باید و شاید در ست سوم هم به بازی مسلط شود، هرچند در این ست نسبت به ست‌های اول و دوم شانس و فرصت بیشتری برای پیروزی داشت.
تیم ملی والیبال ایران هر چند در هفته دوم با تکیه بر هواداران پرشور خود دو پیروزی خانگی بدست آورد اما در ایتالیا و حالا در لهستان نشان داد که خبری از آن تیم دو سه سال قبل نیست.
بازیکنان بزرگ ایران نظیر سعید معروف و سید محمد موسوی با روزهای اوج خود بسیار فاصله دارند و اصرار بیش از حد سرمربی جدید به استفاده از این بازیکنان موجب می‌شود نه تنها نتیجه دلخواه کسب نشود بلکه بستر لازم برای جوان‌ترها فراهم نشود.
ایگور کولاکوویچ و دستیارانش باید تکلیفشان را با خودشان مشخص کنند. انگار آن‌ها می‌ترسند که از ابتدا به جوان‌تر ها میدان دهند و این روند پوست‌اندازی تیم ملی والیبال ایران و تزریق قطره‌چکانی بازیکنان با انگیزه‌تر و جوان‌تر به تیم ملی را با وقفه مواجه می‌کند.
تیم ملی والیبال ایران حالا شانس صعود به فینال لیگ جهانی 2017 را از دست داده است و شاید دیگر کمتر تیمی در جهان به ایران به چشم حریفی قدرتمند نگاه کند. این ایران آن تیمی که ملت ایران و علاقه‌مندان به والیبال انتظارش را دارند نیست. تیمی که چه از نظر جسمی و فنی و چه از نظر ذهنی و روانی نیاز به آسیب شناسی و ترمیم دارد.
انتهای پیام/
