هنر نباید باعث دور شدن بانوان از کانون خانواده شود

به گزارش خبرنگار حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ رقیه فصیحی متولد 1368 در شهر تهران است. تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته نقاشی ایرانی به پایان رسانده و هم اکنون به عنوان هنرجوی ممتاز انجمن خوشنویسان ایران در عرصه خوشنویسی فعالیت دارد. وی در یک دهه حضور خود در هنر، نمایشگاه انفرادی نقاشی خط برگزار و در نمایشگاه های گروهی معتبر در تهران و شهرستانها شرکت کرده است. بسیاری از آثار این بانوی هنرمند در کتاب های جشنواره های ملی به چاپ رسیده است.

تقدیر یونسکو از رقیه فصیحی به عنوان جوان برتر ایرانی، کمک زیادی به شهرت او در هنر کرد. از دیگر موفقیت های او در خوشنویسی و نقاشی خط می توان به کسب مقام اول در جشنواره شکوفا، مقام دوم در جشنواره جوان ایرانی، جشنواره ملی آیات، مقام سوم جشنواره شمسه، نفر برتر جشنواره های بین المللی بسم الله، نمایشگاه بین المللی قرآن کریم و هنرمند برگزیده جشن جهانی نوروز اشاره کرد.

فصیحی تاکنون نقش پررنگی در جشنواره، نمایشگاه و ورکشاپ هایی که با موضوع حضرت فاطمه الزهرا (س) برگزار شده، داشته است. کسب مقام دوم در جشنواره ملی بانوان کوثر و ارائه اثر در نمایشگاه گروهی شمیم یاس که به مناسبت ولادت حضرت زهرا (س) در موزه هنرهای معاصر فلسطین برگزار شد، دلیل گفتگوی ما با این هنرمند بود. ماحصل گفتگو با رقیه فصیحی را در ادامه می‌خوانید:

* خانم فصیحی؛ از چه سالی خوشنویسی را آغاز کردید و دلیل علاقه مندی شما به این هنر چه بود؟

علاقه مندی من به خوشنویسی از مقطع ابتدایی آغاز شد. معلم هنری داشتیم که با بچه ها خوشنویسی کار می کرد. خط تحریری من در آن کلاس ها خوب شد. در سال 1386 به پیشنهاد خواهرم در کلاس های خوشنویسی ثبت نام کردم و خوشنویسی را اصولی آموختم و هم اکنون 10 سال است که در این رشته فعال هستم.

* چطور شد که با استاد خود ازدواج کردید؟ پیش بینی می کردید که یک روز قرار است با مردی هنرمند ازدواج کنید؟

نه اصلا. البته من همیشه دوست داشتم که زندگی متفاوت تری نسبت به دیگران داشته باشم. به این فکر می کردم که قرار است با یک فرد خاص ازدواج کنم. تا اینکه دو سال بعد از حضورم در کلاس های خوشنویسی آقای عظیم فلاح، یک روز ایشان در راه برگشت به منزل از من خواستگاری کرد. اول از این پیشنهاد شوکه شدم. اما بعدا به دلیل شخصیت منحصر به فردش او را انتخاب کرده و در سال 88 ازدواج کردیم.

* ازدواج با یک استاد هنر تا چه حد در پیشرفت شما موثر بود؟

خیلی زیاد. بیشتر مقام هایی که کسب کردم مربوط به دوران متاهلی است. زیرا همسرم مشوق بسیار خوبی است. کتاب ها، منابع و اطلاعاتی که از هنر دارد کمک زیادی به من می کند. با اینکه خانه داری و مراقبت از فرزند تا حدودی فعالیت هایم را تحت تاثیر قرار می دهد، اما آقای فلاح همیشه توصیه می کند که کارهایم را مدیریت کنم و به فکر پیشرفت های چشمگیر در هنر باشم.

* نظر شما درباره آثار و فعالیت های بانوان هنرمند کشور چیست؟

بانوان ایرانی در جشنواره و نمایشگاه ها نشان داده اند که استعداد فوق العاده ای در هنر دارند. اما متاسفانه یکی از مشکلات رایج در جامعه بانوان هنرمند، عدم ثبات آنهاست. معمولا بانوان در دوران مجردی فعالیت خوبی دارند. اما به محض اینکه متاهل می شوند به معنای واقعی از فضای هنر فاصله می گیرند. نمی دانم نارضایتی همسر، خانه داری، یا چه چیز دیگری این قدر آنها را تحت تاثیر قرار می دهد؟

البته تعدادی هم هستند که به دلیل ازدواج با یک هنرمند نه تنها فعالیت هایشان کم نمی شود بلکه پررنگ تر هم می شود. اما بهتر است که بانوان استعدادهای خود را جدی بگیرند و هنرمند بودن را اول از همه به خود و بعد به جامعه ثابت کنند.

* روحیه هنری شما و همسرتان به فرزندتان هم منتقل شده است؟

بله. من دوست دارم اندیشه و رفتارهای پسرم با هنر مانوس باشد. کسی که هنرمند است از آسیب های اجتماعی دور می شود. مهمتر از هنرمند بودن دوست دارم پسرم اهل کتاب باشد. خوشبختانه اینطور هم است. از 6 ماهگی برای صدرا کتاب می خواندم و اکنون که 7 ساله شده یک مجموعه غنی شامل 100 کتاب دارد.

* به نظر شما ممکن است فعالیت های هنری، یک خانم را از وظایف همسرداری و مادری او دور کند؟

به نظر من اگر یک خانم بتواند بین وظایف هنرمندی، مادر و همسر بودن خود تعادل برقرار کند، هیچ مشکلی به وجود نمی آید. اتفاقا فعالیت در اجتماع موجب افزایش اعتماد به نفس بانوان می شود و در این صورت همسر و فرزندانش هم به داشتن مادر و همسری فرهیخته افتخار خواهند کرد.

* زندگی با مرد هنرمند سخت است؟

تاحدودی سختی های خود را دارد؛ زیرا هنرمندان روحیات حساسی دارند. اما من به این دلیل که در فضای هنر حضور دارم و از وضعیت فعلی آگاه هستم، شرایط همسرم را درک می کنم و از زندگی با او لذت می برم.

* برنامه خاصی برای سال آینده در نظر دارید؟

مدتی است به فعالیت های بسیار گسترده و چشمگیر فکر می کنم. سعی می کنم سال 97 این اهداف را تا حد زیادی به نتیجه برسانم.

* حمایت هایی که مسئولان می توانند از هنر بانوان داشته باشند، چیست؟

به نظرم سعی و تلاش خود هنرمند از همه چیز مهم تر است. با اینکه مسئولان می توانند با برگزاری جشنواره های متعدد، در نظر گرفتن جوایز خوب و ... نقش مهمی در تقویت انگیزه هنرمندان برای ادامه حیات در هنر داشته باشند، اما همه اتفاق ها بستگی به اراده و همت هنرمند دارد. اگر شخصی بخواهد موفق شود، قطعا برای رسیدن به آن تلاش می کند و در این مسیر هم بالاخره کسانی که قصد حمایت از او را داشته باشند بر سر راهش قرار خواهند گرفت.

انتهای پیام/

بانوی هنرمندی که ازدواج مانع پیشرفت او نشد