«برنامه ویژه مدرسه»محصول سند تحول نیست/ برنامه درسی که به دست معلم نرسد، بی‌جان است

به گزارش خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، محمود مهرمحمدی استاد دانشگاه در برنامه بوم که در باشگاه فرهنگیان تهران برگزار شد، اظهار کرد: برنامه ویژه مدرسه حرکت تحولی است اما یک اقدام ایده آل نیست و پوششی برای  هویت حداقلی است.

وی ادامه داد: مدرسه در سایه سیاست مدرسه محوری با هویت حداقلی پیش نمی‌رود و البته این اقدام حداقلی است، هویت حداکثری زمانی است که با مفهوم انعطاف و تقاضای ورود به عرصه تصمیم گیری وارد شویم.

مهرمحمدی بیان کرد: برنامه درسی در سطح ستاد می‌نویسیم و تا زمانی که به دست معلم نرسد بی‌جان است؛  تا قبل از این مرحله نباید برنامه درسی را تمام شده بدانیم.

این استاد دانشگاه بیان کرد: حقیقت ایجاد انعطاف را جایی می‌بینیم که برای معلم به مرتبه‌ای برسیم که معلمان با چنین فرصتی مواجه شوند و این فرصت الان در چارچوب برنامه ویژه تا حدی است البته برای آنکه شان معلمی احیا شود کامل نیست و بقیه برنامه درسی همان مسائل قبلی و بسته دیکته شده از بالاست.

مهرمحمدی بیان کرد: معلم‌های ما باید فرصت پیدا کنند تا در  سایه تصمیمات هوشمندانه اقدام کنند و نمی‌دانم این فرصت در چارچوب مدرسه اجرا می‌شود یا خیر.

برنامه درسی بسته دیکته شده از بالا به معلم است

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه برنامه درسی بسته دیکته شده از بالا به معلم است، تصریح کرد: در برنامه ویژه مدرسه تا حدی انعطاف به معلم داده شده است اما کامل نیست و باید حقیقت انعطاف را دریابیم و تمام معلم‌ها فرصت مداخله داشته باشند.

وی تصریح کرد: بوم به عنوان یک اتفاق خوب محسوب می‌شود اما محصول سند تحول نیست و صرفا محصول برنامه درسی ملی محسوب می‌شود که البته این اتفاق بدی نیست اما باید در صدد برطرف شدن این دوگانگی باشیم هر چند در سازمان پژوهش تلاش‌هایی برای این موضوع داشتیم.

مهرمحمدی با اشاره به اینکه اگر برنامه ویژه مدرسه (بوم) را  از زاویه دید الگوی نظری سند تحول ببینیم هویت حداکثری به آن داده می‌شود گفت: یک اشکال در برنامه بوم این است که نگاه سیستماتیک به آن نداریم.

این استاد دانشگاه ادامه داد: در سال ۷۹ وزارت علوم تصمیم گرفت تمرکز در برنامه درسی دانشگاه‌ها را با نگاهی انتقادی بررسی کند و بر این اساس بخشنامه‌ای به دانشگاه‌ها ارسال شد تا برنامه درسی در اختیار دانشگاه‌ها باشد اما با تغییر  دولت در سال ۸۴ بساط تمرکز زدایی جمع شد و توضیح و توجیه این بود که در دانشگاه‌ها  اتفاقی نیفتاده است.

وی تصریح کرد: علت این بود که وزارت علوم، سیاست تمرکز زدایی را به نیکویی پشتیبانی نکرد و ظرفیت لازم را نداشت.

مهر محمدی تصریح کرد: استادن ما باید وارد مقوله برنامه ریزی درسی می‌شدند اما این ظرفیت وجود نداشت و در نهایت ارزیابی سال ۸۴ مطلوب نبود، اکنون از سیاست‌گذاران آموزش و پرورش خواهش دارم تا از این نوع تجارب استفاده کنند تا برنامه بوم دچار انحراف نشود؛ البته راهنمای معلم و دوره توانمندسازی برای این طرح در نظر گرفته شده است.

انتهای پیام /