به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان،محمد کوشافر عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی نابودی اکوسیستم را از جمله پیامد‌های خشکی این رود فلات مرکزی ایران برشمرد و گفت: گرچه همواره در گفتار از احیا زاینده رود صحبت می‌شود، اما آنچه در واقعیت اتفاق می‌افتد رها سازی آب بر اساس ذخایر سد برای مصارف مختلف و تامین نیاز کاربران است.

این عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی اظهار داشت: امسال برخلاف انتظار، با بارندگی‌های کم نظیر و بیش از نرمال در سرشاخه‌های زاینده رود، آبگیری سد کامل نشد، گاوخونی تشنه ماند و رودخانه زاینده رود باز و بسته شد.

او بیان کرد: سوال اینجاست آیا برای جریان دایمی زاینده رود و احیای تالاب بین المللی گاوخونی از این به بعد باید منتظر بارندگی دو برابر نرمال در هر سال آبی باشیم؟

کوشافر ادامه داد: برای برخورداری از زاینده رودی دایمی و پایداری سرزمین، باید آن طرف موضوع را هم ببینیم که چه عواملی باعث شده تا در این سال پر بارش که انتظار جریان دایمی یا کاملتر زاینده رود می‌رفت، در برخی ماه‌های سال آبی، رودخانه خشک بماند.

او تصریح کرد: احیا زاینده رود و تالاب بین المللی گاوخونی با این ساز وکار، دور از دسترس است بنابراین باید فکر اساسی در این زمینه بشود.

برخی از کارشناسان می‌گویند در روزگاران نه چندان دور حیات در زاینده رود جریان داشت و در سال‌های اخیر به خاطر خشکی آن بسیاری از آبزیان آن از بین رفته اند.

بر اساس برنامه ریزی‌های انجام شده خروجی سد زاینده‌رود از بامداد روز پنجشنبه سیزدهم تیرماه به مدت ۲۰ روز برای کشت بهاره کشاورزان شرق و غرب اصفهان افزایش یافت.

دریچه‌های سد زاینده‌رود که از بامداد هشتم بهمن پارسال برای استفاده از کشاورزان برای کشت پاییزه این دوره بازگشایی و آب در بستر این رودخانه در کلان‌شهر اصفهان جاری شد، ۲۸ بهمن کاهش یافت تا بخش وسیعی از این رود به ویژه در منطقه کلان‌شهر اصفهان همچون ماه‌ها پیش آن با خشکی روبرو شود و قرار شد برای نوبت دوم آبیاری کشت کشاورزان در فروردین امسال دوباره زاینده‌رود بازگشایی شود.

منبع:ایرنا

انتهای پیام/م

توضیحات عضو هیات علمی دانشگاه  اصفهان  در خصوص زاینده رود