در گزارش باشگاه خبرنگاران جوان بخوانید؛
به مناسبت روز دانشجو؛ دردِ دل‌های نخبه‌های دارای معلولیت/ چرا به ما اعتماد نمی‌کنند؟
یک دانشجوی نخبه دارای معلولیت می گوید: اگر ما نخبه هستیم پس چرا به ما اعتماد نمی‌کنند، لااقل اسم نخبه را از روی ما بردارند.
به گزارش خبرنگار حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، دانشجو هستند، اما کمی متفاوت از سایر دانشجویان، وجه تمایزشان در جسم‌شان است که کمی کم توان‌تر از سایر افراد به نظر می‌رسند، اما این کم توانی جسمی باعث نشده که از حرکت به سمت قله‌های موفقیت دست بکشند.
نخبه هستند، نخبه‌هایی که همه با شنیدن کارنامه موفقیت‌شان شگفت زده شدیم شاید دست نداشته باشند، یا پایی برای راه رفتن و یا حتی نگاهی برای دیدن، اما آن‌ها نخبه هستند، نخبه‌هایی خاص با جنسی متفاوت، به آن‌ها نخبه‌های دارای معلولیت می‌گویند. محفلی برپا شد تا تقدیر شود از این نخبه‌های کشور که برعکس تصور همه ما تواناتر از آنچه که ما می‌بینیم هستند.
مصطفی یکی از این نخبه‌ها بود توان راه رفتن نداشت و سال‌ها صندلی چرخدار همراه همیشگی‌اش شده بود، اما توانسته بود رتبه دو کنکور را کسب کند و حالا در دانشگاه شهید بهشتی تهران دانشجوی رشته حقوق عمومی است.
مصطفی پیشنهاداتی هم داشت. او گفت: اگر سازمان بهزیستی متولی ایجاد شغل‌های مختلف شود و افراد دارای معلولیت را در این شغل‌ها کمک گیرد هم یک شرایط کسب درآمد برای خود سازمان و هم یک اشتغال زایی برای معلولان و درآمد افزایی است.
دختری در جمع ما بود که نه تنها خودش بلکه پدر و مادرش هم نیز دارای معلولیت بودند، اما این‌ها دلیلی برای موفق نشدنش نبود حالا با کسب رتبه ۶ کنکور ارشد در دانشگاه علوم بهزیستی در رشته مدیریت توانبخشی مشغول به تحصیل است.
نیلوفر جمع ما گله‌هایی داشت از عدم استخدام افراد دارای معلولیت که بر خلاف قانون به تصویب رسیده است و یا خواستار توجه متفاوت تری نسبت به خود و افراد همانند خود بود چرا که شرایط عادی مانند دانشجویان دیگر ندارد همچنین پرداخت هزینه‌های جانبی دانشگاه مانند خرید کتاب، اجاره خوابگاه و... کمی زندگی‌اش را با مشکل مواجه کرده بود و از ریاست سازمان بهزیستی درخواست پرداخت کمک هزینه تحصیل داشت.
سازمان بهزیستی کشور که به دانشجویان دارای معلولیت که در دانشگاه‌های سراسری (دانشگاه‌های غیر انتفاعی و پیام نور) و دانشگاه آزاد درس می‌خوانند، شهریه را پرداخت می‌کند، اما به دانشجویان دارای معلولیت که در دانشگاه‌های دولتی مشغول به تحصیل هستند هزینه‌ای پرداخت نمی‌شد.
قبادی دانا رئیس سازمان بهزیستی کشور هفته گذشته در جمع دانشجویان این قول را داد که از ۱۶ آذر به مناسبت روز دانشجو به دانشجویان دارای معلولیت که در دانشگاه‌های دولتی درس می‌خوانند هم مستمری پرداخت شود.
بیشتر بخوانید: واریز مستمری دانشجویان نخبه دارای معلولیت از ۱۶ آذر ماه
پسر دیگری با کسب رتبه ۲۹۲ توانسته بود در رشته حقوق دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شود با آنکه نابینای مطلق بود، اما قبولی در دانشگاه تنها موفقیت در زندگی‌اش نبود پوریا حافظ کل قرآن، قهرمان شطرنج و مسابقه دو میدانی بود.
پوریا هم گله کرد که هیچ ارگان دولتی افراد دارای معلولیت را استخدام نمی‌کند. او می‌گفت: اگر ما نخبه هستیم پس چرا به ما اعتماد نمی‌کنند لااقل اسم نخبه را از روی ما بردارند.
پوریا گفت: درست است که در دانشگاه دولتی درس می‌خوانیم، اما هزینه‌های جانبی دانشگاه زیاد است من و افراد شبیه من برای صوتی کردن کتاب‌های درسی حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار تومان هزینه باید پرداخت کنیم که به دلیل مشکلات اقتصادی و عدم وجود برخی از کتاب‌های صوتی نمی‌توانیم بسیاری از کتاب‌ها را مطالعه کنیم.
اما در انتهای این محفل دختری به نام نسیم با معلولیت جسمی شروع کرد به صحبت کردن، صحبت‌های او همه اعضای آن جلسه را میخکوب کرد. نسیم جمع ما دانشجوی رشته علوم سیاسی در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه علامه طباطبایی است.
او ورزشکار تیم ملی اسکی روی برف و نایب رئیس بانوان ورزشگاه استان تهران است و توانسته در سال ۹۷ در مسابقات آسیایی مقام دوم را کسب کند و اکنون تا ۱۰ روز دیگر راهی مسابقات پاره المپیک است.
نسیم با این کارنامه درخشان دغدغه‌های زیادی داشت می‌گفت: ما افراد دارای معلولیت مشکلات جسمی، روحی، روانی، خانوادگی، مسکن و شغل داریم، اما قشر کمی هم هستیم انقدر کم که می‌شود برای رفع این مشکلات ما کاری کرد.
نسیم حرفی زد که شاید شنیدن آن برای همه ما عجیب و غیرقابل ممکن باشد، اما در زندگی او این واقعیت است او تنها درآمدش مستمری بود که سازمان بهزیستی هر ماه پرداخت می‌کند و این مستمری تنها ۱۵۰ هزار تومان است.
مدتی که برای مسابقات آسیایی آماده می‌شد اجازه استفاده از پیست آن هم به صورت رایگان را به او داده بودند، اما فردای روزی که مقام دوم آسیایی را کسب کرده بود اجازه ورود به پیست را نداشت و به او گفتند که مانند بقیه باید بلیط تهیه کند.
او دو مسابقه در پیش دارد ۱۰ روز دیگر به کره می‌رود، اما وسایل ورزشی مناسبی برای استفاده ندارد تنها توانسته چند وسیله کهنه دست دو را اجاره کند تا بتواند به وسیله آن تمرین‌های خود را انجام دهد.
روز دانشجو است کاش در کنار گرامیداشت این روز نگاه ویژه تری نسبت به نخبگان دارای معلولیت شود، چراکه آن‌ها بیش از همه نیازمند توجه و حمایت مسئولان هستند.
گزارش از فرناز عبدالمحمدزاده
انتهای پیام/
