عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی:
قرنطینه سبب تحمیل هزینه‌های مختلف می‌شود
فاضلی گفت: قرنطینه سبب تحمیل هزینه‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بر کشورها می‌شود.
به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، محمد فاضلی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اظهار کرد: با شیوع و همه‌گیری بیماری کرونا در کشورمان، مسئولان حوزه سلامت ایران موضوع قرنطینه کردن شهرها را بی‌فایده اعلام کرده‌اند.
او ادامه داد: قرنطینه کردن و تعطیلی ادارات و مراکز ورزشی و به طور کلی اجتماعات در هنگام شیوع یک همه‌گیری، نقش موثری در کنترل بیماری کرونا در کشورهای مختلف از جمله ایران دارد. مطالعات و تحقیقات نشان می‌دهد تعطیلی ادارات و اجتماعات به همراه غربالگری، نظارت و مراقبت، به عنوان یکی از مهمترین مداخلات غیر دارویی در کشور محسوب می‌شود.
او ادامه داد: در انجام مداخلات غیردارویی، بین قرنطینه و ایزوله کردن تفاوت‌هایی وجود دارد و به طور کلی واژه قرنطینه به معنای این است که در یک محدوده زمانی، افرادی که مبتلا به بیماری هستند، در مکانی دور از سایرین نگه داشته شوند تا بیماری به نقاط دیگر گسترش پیدا نکند.
فاضلی بیان کرد: برخی مطالعات نشان می‌دهد که قرنطینه نتایج خوبی داشته اما در گزارش‌های دیگری آمده است که بر اساس آنها قرنطینه باعث تحمیل هزینه‌های اقتصادی بر کشورها می‌شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ادامه داد: مطالعات روی بیماری‌هایی مثل ساس، نشان می‌دهد که قرنطینه کردن، مسائل مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی به همراه می‌آورد و میزان موفقیت آن غیرقابل پیش‌بینی است.
فاصله ادامه داد: قرنطینه کردن شهرهای آلوده به بیماری کرونا و انجام مداخلات غیردارویی برای اولین بار در کشور چین اعمال شده است.
بیشتر بخوانید: آخرین آمار کرونا در ایران؛ تعداد مبتلایان به ویروس کرونا به ۱۹۶۴۴ نفر افزایش یافت
فاضلی بیان کرد: در کشورهای اروپایی مانند ایتالیا جریمه 206 یورویی و تا سه ماه حبس برای افرادی که بی‌جهت از قرنطینه خارج شوند، در نظر گرفته شده است. تمام اجتماعات کافه‌ها، رستوران‌ها و مراکز ورزشی به جز داروخانه‌ها و فروشگاه‌های مواد غذایی تعطیل شده است.
او اضافه کرد: افرادی که قصد سفر به نقطه دیگر از کشور را دارند، باید یک فرم استاندارد را پر و دلایل تردد خود را به طور دقیق مشخص کنند.
فاضلی یاد آوری کرد: قرنطینه کردن شهرها در هنگام همه‌گیری یک بیماری، به ملاحظات مذهبی و فرهنگی بستگی دارد و میزان موفقیت آن در اجرای این طرح، نیز وابسته به مسائل فرهنگی و اجتماعی است.
انتهای پیام/
