پیش‌بینی شما در مورد نامزدهای نهایی ریاست‌جمهوری چیست؟/ رئیس جمهور نظامی؛ آری یا نه؟

به گزارش خبرنگار  حوزه احزاب و تشکل‌های گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، سال ۱۳۹۹ با تمام فراز و نشیب‌هایش به پایان رسید و وارد سال جدید شدیم. کشورمان در این سال با چالش‌های مختلفی مثل سرنوشت برجام، انتخابات ۱۴۰۰، وضعیت روابط ایران و آمریکا و بسیاری مسئله دیگر روبروست.

هر یک از جریانات سیاسی کشورمان با در نظر گرفتن خط مشی و سیاست خود به این مسائل نگاه می کنند. در این بسته خبری به بررسی نظرات نمایندگان احزاب کشور ( اصولگرا؛ اصلاح طلب و مستقل) نسبت به یک موضوع خاص می پردازیم؛ نظراتی که در مواقعی بسیار نزدیک و در مواردی هم همدیگر را نقض می‌کنند. 

در ادامه پاسخ هر یک از کارشناسان را به تفکیک می‌خوانید.

باشگاه خبرنگاران جوان: پیش بینی شما در مورد نامزدهای نهایی ریاست‌جمهوری چیست و یا از کدام جریان سیاسی به میدان می‌آیند؟ آیا با رئیس جمهور نظامی موافق هستید؟

محمد عطریانفر فعال سیاسی اصلاح‌طلب و معاون سیاسی اسبق وزارت کشور: ما به دو شیوه می‌توانیم نامزدهای ریاست جمهوری را تعریف کنیم؛ اولین گروه بخشی از نامزدهای انتخاباتی هستند که به صورت خودخوانده وارد عرصه رقابت خواهند شد و خودشان خود را به عرصه رقابت دعوت کردند و از سوی برخی از دوستان خود هم تعریف و تمجید و تبلیغ می‌شوند. این اقدام از همین الان شروع شده و ما شاهد ده ها چهره انتخاباتی هستیم که خود را به این عرصه دعوت کرده‌اند؛ اما این نشانگر راه و روند طبیعی حضور نامزدهای انتخاباتی نیست، بلکه انتخابات و طرح نام نامزدهای انتخاباتی باید متکی بر یک گروه سیاسی و طرفداران یک نظریه سیاسی باشد تا آنها را برای انتخابات معرفی کنند.

امروز دو جبهه سیاسی اصولگرا و اصلاح طلب هنوز به یک جمع بندی قطعی برای معرفی نامزدهای مورد اجماع خود نرسیده‌اند؛ از همین رو نمی‌توان بر روی شخصیت‌هایی که رقابت کنندگان نهایی این میدان سیاسی و انتخاباتی هستند نام برده و نامشان را مطرح کنیم. باید اجازه داد و دید که هر یک از جریانات سیاسی چگونه می‌توانند بر روی یک چهره یا چهره‌ها به توافق برسند.

مفهوم رئیس جمهور نظامی در دنیا با آنچه از زبان شخصیت‌های سیاسی ما خارج می‌شود تفاوت اساسی دارد؛ وقتی ما از رئیس جمهور نظامی صحبت می‌کنیم، یعنی نظام سیاسی ایران با قاعده یک نظام پادگانی اداره شود و چهره‌های خشن نظامی مسئولیت را برعهده بگیرند. این نوع مشارکت مربوط به جوامعی است که در یک بی ثباتی به سر می‌برند و برای امنیت خود نگرانی‌های بسیاری دارند  و ما این مسیر را طی کرده‌ایم. ما در بحرانی ترین شرایط که در حال جنگ با رژیم بعث بوده‌ایم هیچ گاه رئیس جمهور نظامی نداشتیم که این دلالت بر توسعه و ثبات سیاسی ایران دارد.

سوال این است حال که چهل سال از استقرار نظام گذشته چطور می‌توان به یک فرد نظامی دل بست؟ بنابراین معتقدم که طرح حضور نظامیان در انتخابات یک طرح انحرافی است و جامعه ما خیلی با رئیس جمهور نظامی توافق ذهنی، عملی و اخلاقی ندارد.

حسن بیادی دبیرکل جبهه آبادگران ایران اسلامی و فعال سیاسی اصولگرا: عدم شفافیت حضور بعضی از گزینه‌ها در هر دوجناح باعث پیچیده شدن تحلیل‌های سیاسی شده و پیش بینی را سخت نموده است. از یک طرف احتمال حضور روسای دو قوه قضائیه و مقننه در انتخابات جبهه اصولگرایان را بلاتکلیف و تصمیم گیری زودهنگام را برای آنان سخت کرده و این در حالیست که نامزدهای دیگر همچون محسن رضایی، سعید جلیلی، سردار رستم قاسمی، سردار سعید محمد سفر‌های استانی خودرا همچون روسای قوه قضائیه و مقننه آغاز نموده‌اند و مردم هم این نوع سفر‌ها را مشکوک و رقابت زودهنگام و تبلیغاتی می‌پندارند.

 به نظر بنده و بسیاری از کارشناسان سیاسی و اقتصادی در بخش نظامی ظرفیت‌های بالقوه عظیمی برای اداره کشور رشد کرده‌اند که شخصیت و جایگاه بسیاری از آنان کمتر از سرداران ملی مانند ستارخان و باقر خان نیست؛ مثلا مجسمه افرادی مثل محسن رضایی و دیگر یارانش مانند سردار حسین دهقان، شهید صیادشیرازی و شهید سلیمانی بعضی دیگر را از این بزرگواران را در جهان اسلام و در ایران نصب نموده تا سرمشق دیگر آزادی‌خواهان قرار بگیرند، اما متاسفانه در این چندسال اخیر به انحاء گوناگون و الفاظ تحقیر آمیز باهمراهی خبرسازان بیگانه علیه این جان‌نثاران اقداماتی نامعقول صورت پذیرفته است که باید با هوشیاری تمام با این جوسازی نابرابر برخورد شود، بنده اعتقاد دارم حضور این سرداران رشید انقلاب و اسلام چنانچه منع قانونی نداشته باشد بر بالا بردن سطح کیفی انتخابات کمک بسزایی خواهد نمود و فکر کنم با اعتمادی که قاطبه مردم به این قشر فداکار دارند؛ حتما اینکه سطح مشارکت بالا برود زیاد است.

حسین مرعشی فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو شورای مرکزی حزب کاگزاران سازندگی: فکر می کنم رقابت اصلی بر سر چگونگی تعامل با جهان صنعتی و سیاست خارجی باشد که موضوع اصلی اختلاف نظر بین جریان های سیاسی را تشکیل می دهد. به هیچ وجه با رئیس جمهور نظامی موافق نیستم؛ زیرا نظامی ها مملکت داری را نمی دانند و نظامی گری یک رشته خاصی است که آموزش و اولویت های خاصی دارد در حالی که اداره کشور نیاز به جامع نگری بیشتری دارد.

مهدی چمران نایب رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب و فعال سیاسی اصولگرا: قاعدتا کسانی موفق خواهند شد که برنامه درستی برای اقتصاد و شکستن تحریم و اعتماد عمومی داشته و عدالت محوری را پیشه خود سازند؛ بنابراین رقابت اصلی بر سر این موضوع است و کسانی که در این زمیه موفق باشند پیروز خواهند بود.

من اصلا با موضوع نظامی بودن یا نبودن کاری ندارم. زیرا یک فرد نظامی صرفا در حالتی می تواند رئیس جمهور شود که از کارش فاصله بگیرد و من به نظرم کارایی یا ناکارامدی مهم‌ترین موضوع است حال در هر کسوتی که باشند.

مجید متقی‌فر سخنگوی جبهه پایداری و فعال سیاسی اصولگرا: الان رقابت اصلی بر سر گفتمان هاست و مردم دیگر از شعارهای تکراری و غیر قابل تحقق بیزار هستند و از شعارهای حزبی و عوام فریبی و اقوا گری بیزارند و به سمت واقع بینی می روند.

مردم می‌خواهند ببیند که کدام نامزد شعارهای واقع بینانه مطح خواهد کرد و به سمتی خواهد رفت که مردم باور کنند که توان و اراده حل مشکلات را دارد؛ مردم فقط به دنبال کسی هستند که این دو خصیصه را در کنار هم داشته باشد.

انتهای پیام/