باشگاه خبرنگاران جوان - ۱۸ اسفند آخرین مهلت دستگاه‌ها برای اتصال به درگاه ملی مجوز‌ها و صدور الکترونیکی مجوز لازم برای کسب و کارهاست. قانون رفع موانع و تسهیل فضای کسب و کار ۱۳ سال پیش تصویب شده، اما تولیدکنندگان و کارآفرینان زیادی در این سال‌ها از سختی فرآیند دریافت مجوز خود گلایه‌مند بوده و بعضا سال‌ها در انتظار صدور مجوز خود بوده اند. در این گزارش، گفت و گویی با یکی از کارآفرینانی را می خوانید که سنگ اندازی های دستگاه ها به نوعی مانع کارش شده اند.

امیرعباس دانشمند از کهگیلویه و بویراحمد درخواست کننده مجوز دامداری صنعتی گفت: برای اخذ مجوز دامداری صنعتی هزار راسی به نظام مهندسی جهاد کشاورزی درخواست دادم و در سامانه ثبت کردم. گفتند نیاز است که استعلام‌هایی را از اداره برق، آب و فاضلاب، مسکن و شهرسازی، منابع آب و ... بگیرید.

یک مکان مناسب با ویژگی‌هایی که الزام کرده بودند انتخاب کردم. هر کدام از ارگان‌ها به آنجا مراجعه و اظهارنظر می‌کردند که هربار مراجعه کارشناس مربوطه هزینه‌هایی را برای من داشت و بسیار زمان بر بود. سپس به سازمان محیط زیست استان ارجاع داده شدم و پاسخ آن‌ها این بود که این مکان باید ۲۰۰ متر از جاده فاصله داشته باشد. در صورتی که چهارطرف این مکان جاده بود. در نهایت خودشان اعتراف کردند که اظهار نظر ما سطحی است و این مورد از سوی خودشان رد شد و اعلام کردند که تمام فاصله‌ها رعایت شده است.

یک چاه قبلا در این زمین حفر و مجوز بهره برداری گرفته بود. اما از این جهت که مشکل ریزش داشت، قابل برداشت و استفاده نبود. به ما گفتند، چون در این زمین چاه وجود دارد، باید از سازمان مربوطه مجوز برداشت از چاه آب را نیز بگیرید. به سازمان منابع آب مراجعه کردم، گفتند شما ابتدا باید پروانه را تمدید کنید تا پاسخ استعلام را بدهیم. برای تمدید پروانه نیز لازم است که یک کنتور اندازی گیری آب سر راه آن بگذارید. چاهی که غیرفعال است، چه نیازی به کنتور دارد! حدود ۸ ماه هم در منابع آب معطل شدم، فقط برای اینکه بگویند اجازه استفاده از این چاه را دارم یا خیر.

باید تائید بدهید برای دام های خود علوفه تامین می کنید!

یک سال و نیم گذشت و استعلام‌ها را گرفتم تا در نهایت به اینجا رسید که جهاد کشاورزی رای نهایی را بدهد و تمام استعلام‌ها را به نظام مهندسی جهاد کشاورزی اراده کردم. زمان بارگزاری استعلام‌ها در سامانه جهاد کشاورزی رسید که متوجه شدم یک سری از فرآیند‌هایی که طی کرده ام، از اساس باطل بوده و نیازی به آن‌ها نبوده است. اعلام کردند که به یک گزارش توجیهی لازم است که آن را تهیه کرده بودم، اما اصرار داشتند که دوباره آمده شود که برای آن ۸ میلیون تومان هزینه کردم.

سپس گفتند باید زمین تامین علوفه داشته باشید. بعد از یک ماه متوجه شدم که این الزام آور نبوده است و خودشان اعلام کردند که به آن نیازی نیست و اگر تائید بدهید که برای دام‌های خود علوفه تامین می‌کنید، کافی است!

به نظام دامپزشکی ارجاع دادند و گفتند باید حضوری از مکان دیدن کنیم و هزینه ۶۰۰ هزار تومانی کارشناسی را مجددا پرداخت کردم. سپس گفتند که تمام مدارک تکمیل است و فقط یکی باقی مانده است؛ آبی که استفاده می‌کنید باید آزمایش شود. مگر آب شرب روستایی نیاز به آزمایش دارد؟ گفتند بله. نتیجه آزمایش‌ها را گرفتم و مشخص شد که آب سالم است، اما هنوز مجوز به نتیجه نرسیده است. بعد از این مرحله نیز باید به جهاد کشاورزی بروم و این استعلام‌ها را مجددا طی کنم و ....

بعد از دو سال و نیم هنوز به نتیجه مشخصی نرسیده ام.

اگر تمام موارد مورد نیاز را در سامانه‌ای بارگزاری کنند که مردم با آن سامانه سر و کار داشته باشند، بهتر از برخورد با کارمندان است. چنین سامانه‌هایی کارایی بیشتری خواهند داشت.

انتهای پیام/