غلامرضا خارکوهی با اشاره به تحولات محرم سال ۵۷، گفت: اساس انقلاب ما در محرم سال ۱۳۴۲ به رهبری امام خمینی (ره) و با حضور گسترده مردم شکل گرفت، امام راحل با سخنرانی افشاگرانه خود در روز عاشورای سال ۴۲ بنیان قدرت شاه را زیر سوال برد و چنان شور حسینی در مردم ایجاد کرد و چنان آنان را آگاه کرد که روز ۱۵ خرداد ماه مردم عزادار قم، تهران و بسیاری از شهرهای ایران به خیابانها ریختند و تا پشت دیوارهای کاخ شاه آمدند و فریاد مرگ برشاه به عنوان یزید زمان سردادند.
وی با بیان اینکه قبل از آنکه مردم کاخ شاه را بر سر او خراب کنند او با لطایف الحیل قیام عاشورایی مردم را سرکوب کرد، افزود: در محرم سال ۵۷ مردم آگاهتر از سال ۴۲ بودند و دیگر رژیم قادر به سرکوب انها نبود.
یک تاریخ نگار انقلاب اسلامی تصریح کرد: چند روز مانده به آغاز محرم ۵۷ امام خمینی (ره) رهبر ملت ایران، پیام مهم و مفصلی از تبعیدگاه خود برای مردم فرستاد و محرم را ماه پیروزی خون بر شمشیر نامید و از روحانیون و مداحان و همه خواست تا جنایات یزید زمان را افشا کنند و در شهرها و روستاهای مختلف مردم را بیدار و آگاه کرده و آنها را برای سقوط حکومت شاه آماده کنند.
خارکوهی با بیان اینکه رژیم با وجود ارتش و پلیس تا دندان مسلح و با توجه به حمایتهای غرب و شرق از او، ولی نتوانست مانع گسترش قیام مردم شود، بیان کرد: مردم یکپارچه به میدان آمده بودند و امام خمینی را حسین زمان و شاه را یزید زمان میدانستند.
وی با بیان اینکه مردم تحت تاثیر پیامها و سخنان امام خمینی (ره) محرم سال ۵۷ را عاشورای واقعی کردند، یادآور شد: در آن زمان وزیر کشور، ساواک و شهربانی ضمن ممنوعیت راه اندازی دستهها در خیابان ها، از صاحبان مجالس خواستند تعهد بدهند که مجلسشان سیاسی نشود و وعاظ و مداحان سخنان سیاسی علیه رژیم نگویند، اما هیچکس به این دستورات اعتنا نکرد و مساجد و تکایا و حسینیهها صحنه تظاهرات خیابانی شد و هیئات مذهبی با پرچمهای «یاحسین» به راه میافتادند و شعار مرگ بر شاه خائن یزید زمان سر میدادند.
یک تاریخ نگار انقلاب اسلامی متذکر شد: در حالی که در شبها و روزهای محرم سال ۵۷ تعداد زیادی از عاشقان امام حسین (ع) با گلولههای ماموران پهلوی مظلومانه شهید و مجروح شدند، اما مردم باز شعار "حسین حسین شعار ماست، شهادت افتخار ماست"سر میدادند.
خارکوهی تأکید کرد: با وجود هشدارهای ارتش شاهنشاهی، دهها میلیون ایرانی روز نهم و دهم محرم یعنی تاسوعا و عاشورای سال ۵۷ با شعارهای انقلابی و در حالی که لباسهای عزا بر تن و پرچمهای سبز یاحسین در دست داشتند، تظاهرات عظیمی در سراسر ایران براه انداختند و خواستار برکناری شاه از قدرت و بازگشت امام راحل از تبعیدگاهش به ایران شدند.
وی، تظاهرات روز تاسوعا و عاشورای سال ۵۷ را رفراندوم عمومی ملت ایران علیه رژیم پهلوی دانست و ابراز داشت: از آن روز دیگر کمر رژیم شاه شکست و او مطمئن شد که انقلاب اسلامی در آستانه پیروزی است و خود باید از قدرت کنار برود که چند روز بعد نیز با خفت فرار کرد و از صحنه تاریخ ایران محو شد.
منبع : ایسنا