باشگاه خبرنگاران جوان؛عبدالوحید احدی - در میان صدها مهاجر افغانستانی که در ایران مسیر رشد و پیشرفت را پیموده‌اند، واسع‌الدین جویا، نمونه‌ای الهام‌بخش از تلاش، پشتکار و خدمت است. او که اصالتاً اهل شهرستان اندراب در استان بغلان افغانستان است در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان می گوید: در سال ۱۳۹۲ وارد ایران شده و مسیر تحصیل پزشکی را با علاقه و انگیزه‌ای خاص آغاز کرده است.

 جویا پس از طی دوره پیش‌دانشگاهی در دانشگاه بین‌المللی امام خمینی، موفق شد وارد دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بابایی قزوین شود و با وجود دشواری‌های مسیر مهاجرت، اکنون به‌عنوان پزشک و مسئول مراکز بهداشتی در مناطقی چون شهرک و زوارک در استان قزوین، مشغول به خدمت است.

او درباره انگیزه‌اش از انتخاب رشته پزشکی می‌گوید: نجات جان انسان‌ها و کاستن از درد بیماران، بزرگ‌ترین پاداش برای من است. طبابت برایم فقط یک شغل نیست، بلکه رسالتی انسانی و الهی است.

جویا در طول سال‌های فعالیتش در قزوین، همواره با نگاه مثبت و محبت‌آمیز مردم روبه‌رو بوده است. او تأکید می‌کند که «انسان بودن» را معیار اصلی در حرفه پزشکی می‌داند و تلاش کرده این باور را در عمل نشان دهد.

در میان خاطرات کاری‌اش، ماجرای دیدار با یک پدر سالخورده در روستایی دورافتاده، برایش فراموش‌نشدنی است؛ جایی که اشک و لبخند، به زبان مشترک انسانیت بدل شد.

این پزشک جوان، تجربه طبابت در ایران را پربار و افتخارآمیز می‌داند و معتقد است که مهاجران افغان باید با امید، تلاش و دانش، آینده خود را بسازند. او می‌گوید: ما یک ملت و یک امت هستیم ؛ ایران و افغانستان پیوندهای عمیق فرهنگی، تاریخی و دینی دارند. در هر جا که هستیم، باید مفید، مؤثر و مسئول باشیم.