باشگاه خبرنگاران جوان؛ مهسا حنیفه - در میانه بحران انسانی غزه، جایی که صف‌های طولانی مردم برای دریافت غذا به صحنه‌های خونبار بدل شده، حضور نگهبانان مسلحی از یک گروه موتورسوار آمریکایی با پیشینه‌ای از نفرت علیه اسلام، پرده از یک توطئه هولناک برمی‌دارد. این گروه که با نماد‌های جنگ‌های صلیبی و شعار‌های ضد اسلامی شناخته می‌شود، امنیت مراکز توزیع کمک را در دست گرفته و فاجعه‌ای انسانی را رقم زده است.

نقاب جنگجویان صلیبی: گروه اینفیدلز و ریشه‌های نفرت

گروه موتورسواری اینفیدلز (کفار)، چیزی فراتر از یک کلوپ ساده است؛ آنها خود را صلیبیون امروزی می‌نامند، با افتخار از نماد‌هایی مانند صلیب‌های قرون وسطایی و اشاره‌های تاریخی به لشکرکشی‌های مسیحی علیه مسلمانان استفاده می‌کنند. این گروه که در شبکه‌های اجتماعی خود با هزاران دنبال‌کننده فعال است، محتوای آشکارا ضد اسلامی منتشر می‌کند؛ از تبلیغ مقالات جعلی درباره تلاش مسلمانان برای ممنوعیت کتاب‌های مقدس تا برگزاری مراسم‌هایی مانند کباب خوک در ماه رمضان که به صراحت به عنوان توهین به آیین‌های اسلامی طراحی شده‌اند.

این گروه از مرز‌های آمریکا فراتر رفته و در غزه، جایی که مردم زیر فشار محاصره و گرسنگی به دنبال لقمه‌ای نان هستند، به عنوان نگهبانان مسلح مراکز کمک‌رسانی ظاهر شده‌اند. این حضور نه یک اتفاق، بلکه بخشی از یک پروژه حساب‌شده است که کمک‌های انسانی را به ابزاری برای تحمیل یک روایت تاریخی-مذهبی تبدیل کرده، روایتی که فلسطینی‌ها را به عنوان دشمنانی ابدی تصویر می‌کند. انتخاب چنین گروهی برای نقشی حساس در غزه، ریشه در یک همگرایی ایدئولوژیک دارد که با حمایت قدرت‌های غربی، تلاش می‌کند تا فرهنگ و هویت فلسطینی را زیر فشار نظامی و روانی خرد کند. این رویکرد، در حالی که غزه در آستانه فروپاشی انسانی قرار دارد، نه‌تنها به تشدید تنش‌ها دامن می‌زند، بلکه کمک‌های بشردوستانه را به سلاحی برای تحقیر و کنترل بدل می‌سازد.

نگهبانان مرگ: استخدام‌های هدفمند و شبکه‌های پنهان

شرکت امنیتی خصوصی که مسئولیت حفاظت از مراکز توزیع کمک در غزه را بر عهده دارد، با استخدام اعضای اینفیدلز، شبکه‌ای از افراد با پیشینه‌های بحث‌برانگیز را به کار گرفته است. رهبر این عملیات، فردی با سابقه نظامی و محکومیت‌های کیفری، از جمله تخلفات انضباطی در ارتش، از طریق شبکه‌های اجتماعی کهنه‌سربازان را به غزه دعوت کرد تا به عنوان نگهبانان مسلح فعالیت کنند. این دعوت که با وعده‌های مالی جذاب همراه بود، منجر به حضور اعضای کلیدی این گروه در پست‌های ارشد شد؛ از مسئول لجستیک با سابقه تخلفات قانونی گرفته تا خزانه‌دار و بنیان‌گذار گروه که تیم‌های امنیتی را هدایت می‌کنند.

یکی از این نگهبانان، با خالکوبی‌هایی که به جنگ‌های صلیبی اشاره دارد، حتی بنری با شعار‌هایی تحریک‌آمیز در غزه به نمایش گذاشت که به تبلیغ محصولات تجاری‌اش با پیام‌های خشونت‌طلبانه مرتبط بود. این شرکت امنیتی، که از سوی دولت‌های غربی و رژیم صهیونیستی حمایت می‌شود، ادعا می‌کند که وابستگی‌های شخصی را بررسی نمی‌کند و تنها به شایستگی‌های حرفه‌ای توجه دارد؛ اما شواهد نشان می‌دهد که این استخدام‌ها نه تصادفی، بلکه بخشی از یک استراتژی برای پیشبرد اهداف سیاسی است. تحلیل این فرآیند استخدامی آشکار می‌کند که انتخاب افرادی با پیشینه اسلام‌ستیزی، با هدف ایجاد رعب و کنترل جمعیت فلسطینی صورت گرفته است. این رویکرد که کمک‌های بشردوستانه را به ابزاری برای فشار سیاسی بدل کرده، ریشه در الگو‌های استعماری دارد که از امنیت به عنوان بهانه‌ای برای نفوذ نظامی و فرهنگی استفاده می‌کنند. این شبکه، با سوءاستفاده از بحران گرسنگی در غزه، نه تنها امنیت را تضعیف کرده، بلکه به عاملی برای تشدید هرج‌ومرج و خشونت تبدیل شده است.

از صف‌های غذا تا میدان‌های مرگ: فاجعه‌ای برنامه‌ریزی‌شده

مراکز توزیع کمک در غزه که با هدف جایگزینی شبکه‌های گسترده سازمان ملل راه‌اندازی شده‌اند، به جای نجات جان‌ها، به تله‌هایی مرگبار بدل شده‌اند. گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که صد‌ها کودک، زن و مرد در حوالی این مراکز، یا در اثر تیراندازی‌های مستقیم یا در میان هرج‌ومرج ناشی از حضور نگهبانان مسلح، جان خود را از دست داده‌اند. ویدیو‌های منتشرشده که صحنه‌های دلخراشی از شلیک به سوی مردمی گرسنه را نشان می‌دهند، گواهی بر این فاجعه است.

نگهبانانی با نماد‌های صلیبی و شعار‌های ضد اسلامی، نه‌تنها امنیت را تأمین نکرده‌اند، بلکه با تعصبات آشکارشان، به تشدید تنش‌ها دامن زده‌اند. گزارش‌ها از دزدی کمک‌ها و ناکارآمدی این مراکز خبر می‌دهند، در حالی که رژیم صهیونیستی، با ادعای بررسی این حوادث، از پاسخگویی شانه خالی می‌کند.

مراکز توزیع کمک به فلسطینی‌ها که به «تله مرگ» معروف شده‌اند، تنها در ۴ نقطه ایجاد شده، در صورتی که پیش از این کمک‌های سازمان ملل در بیش از ۴۰۰ نقطه به دست ساکنان غزه می‌رسید. این مراکز، بخشی از یک استراتژی گسترده‌تر برای ایجاد وحشت و جابه‌جایی اجباری هستند. محاصره طولانی‌مدت غزه که گرسنگی را به سلاحی علیه مردم تبدیل کرده، با حضور نگهبانان ایدئولوژیک، به یک چرخه شوم از خشونت و قتل‌عام بدل شده است. این الگو که یادآور تاکتیک‌های استعماری برای کنترل جمعیت‌های بومی است، نه‌تنها کمک‌رسانی را بی‌اثر کرده، بلکه به تضعیف روحیه مردم و تشدید آوارگی کمک کرده است.

خروش جهانی علیه توطئه: از فریاد حقوق بشر تا سکوت توجیه‌گران

جهان در برابر این فاجعه به پا خاسته است. سیاستمداران آمریکایی، از جمله چهره‌های برجسته کنگره، این استخدام‌ها را "غیرقابل قبول" خوانده و خواستار تحقیقات فوری شده‌اند. سازمان‌های حقوق بشری این عملیات را محکوم کرده و خواستار تعطیلی مراکز توزیع کمک شده‌اند، با این استدلال که نقض اصول بشردوستانه، مانند بی‌طرفی و استقلال، به بهره‌برداری سیاسی از بحران منجر شده است. گزارش‌های رسانه‌ای، از اروپا تا خاورمیانه، نگرانی از تشدید تنش‌ها را برجسته کرده‌اند، در حالی که سازمان‌های بین‌المللی از دزدی کمک‌ها و ناکارآمدی این مراکز خبر می‌دهند.

شرکت امنیتی و بنیاد کمک‌رسانی، با ادعا‌های توخالی درباره نظارت و عدم تبعیض، سعی در توجیه این رسوایی دارند، اما شواهد، از اسناد لو رفته تا اظهارات پیمانکاران سابق، این ادعا‌ها را بی‌اعتبار می‌کند. تحلیل این واکنش‌ها نشان می‌دهد که این ماجرا، فراتر از یک خطای عملیاتی، بخشی از یک پروژه استعماری نوین است که با سوءاستفاده از بحران انسانی، به دنبال تحکیم سلطه سیاسی و نظامی است. این انتقادها، اگرچه فشار را بر این عملیات افزایش داده، اما بدون اقدام عملی، تنها به ژستی سیاسی بدل می‌شوند. این وضعیت، یادآور شکست‌های تاریخی در بحران‌های بشردوستانه است، جایی که کمک‌ها به جای نجات، به ابزاری برای سرکوب تبدیل شدند.

آینده‌ای در سایه مرگ: غزه در آستانه فاجعه‌ای بزرگ‌تر

با ادامه بحران قحطی در غزه و تشدید حملات رژیم صهیونیستی، آینده این عملیات تاریک‌تر از همیشه به نظر می‌رسد. اگر فشار‌های جهانی برای تعطیلی این مراکز بی‌نتیجه بماند، غزه ممکن است به صحنه‌ای از فجایع گسترده‌تر بدل شود، جایی که شهادت غیرنظامیان به امری روزمره تبدیل خواهد شد. این مدل که مزدوران ایدئولوژیک را به جای امدادگران بی‌طرف قرار می‌دهد، می‌تواند به الگویی برای دیگر مناطق درگیری بدل شود، و کمک‌های بشردوستانه را به ابزاری برای کنترل سیاسی تبدیل کند. این وضعیت، نه‌تنها اعتبار جهانی قدرت‌های حامی این عملیات را خدشه‌دار می‌کند، بلکه با تحریک احساسات ضد استعماری، می‌تواند به تقویت مقاومت فلسطینی منجر شود و چرخه‌ای بی‌پایان از خشونت را رقم بزند.

برای رهایی از این فاجعه، نیاز به اقدام قاطع جامعه جهانی، از جمله تحریم این شرکت‌ها و بازگشت به مدل‌های بی‌طرفانه کمک‌رسانی، ضروری است. در غیر این صورت، غزه به نمادی از شکست اخلاقی بشریت بدل خواهد شد، جایی که صلیب‌های مدرن، زیر نقاب کمک، مرگ و ویرانی را به ارمغان می‌آورند.