به نقل از ایستادی فایند، تصور کنید هنگام خواندن کتاب برای فرزندتان یا سفارش یک فنجان قهوه، صدایتان برای خودتان کاملاً عادی به نظر برسد، اما در همان صدا نشانه‌هایی از بیماری وجود داشته باشد که حتی پزشک در یک معاینه معمولی متوجه آن نشود.

مطالعه‌ای مقدماتی به رهبری دکتر فیلیپ جنکینز در دانشگاه علوم بهداشتی اورگن نشان داده است که ویژگی‌های آکوستیکی صدا، به‌ویژه نسبت هارمونیک به نویز (HNR)، می‌تواند تفاوت میان صدای سالم و صدای افراد دارای ضایعات حنجره‌ای را آشکار کند.

یافته‌ها که در نشریه Frontiers in Digital Health منتشر شده، آینده‌ای را ترسیم می‌کند که در آن گوشی‌های هوشمند و دستیارهای صوتی می‌توانند نقش ابزاری غربالگری برای بیماری‌های حنجره ایفا کنند.

پژوهش روی ۱۷۶ شرکت‌کننده در پنج مرکز درمانی آمریکای شمالی انجام شد. هر فرد بخشی از متن استاندارد «Rainbow Passage» را خواند تا الگوهای صوتی تحلیل شوند.

محققان چهار شاخص صدا را بررسی کردند: شفافیت صدا (HNR)، تغییرات تُن (jitter)، تغییرات بلندی صدا (shimmer)، و زیر و بمی (فرکانس پایه).

نتایج نشان داد تفاوت‌ها به‌ویژه در مردان قابل‌توجه است؛ درحالی‌که در زنان به دلیل حجم نمونه بسیار کوچک (فقط دو زن در گروه سرطان حنجره بدون بیماری دیگر) نتایج معناداری به دست نیامد.

امروزه تشخیص ضایعات طناب‌های صوتی تنها با لارنگوسکوپی – روشی تهاجمی و پرهزینه – امکان‌پذیر است. این محدودیت دسترسی به‌ویژه برای ساکنان مناطق روستایی مشکل‌ساز است. فناوری تحلیل صدا می‌تواند در

این پژوهش هنوز در مرحله ابتدایی است. تعداد شرکت‌کنندگان اندک و ترکیب جمعیتی محدود (۸۰ درصد سفیدپوست و بیش از ۶۰ درصد زن) بود. محققان تأکید می‌کنند برای رسیدن به نتیجه قطعی باید مطالعاتی بزرگ‌تر و متنوع‌تر انجام شود.

با وجود این محدودیت‌ها، پژوهش یک گام مهم به سوی آینده‌ای است که در آن صدای انسان می‌تواند همچون فشار خون یا دمای بدن، به شاخصی رایج در پایش سلامت تبدیل شود.