باشگاه خبرنگاران جوان؛ رضوان پاک منش - لرستان، با پیشینه‌ای غنی از تاریخ و فرهنگ، خانه‌های قدیمی و بافت‌های سنتی ارزشمندی را در دل خود جای داده است. 

این خانه‌ها نه تنها محل زندگی نسل‌های گذشته بوده‌اند، بلکه سندی ماندگار از سبک معماری بومی، هنر‌های دستی، مصالح محلی و شیوه‌های زندگی مردمان این منطقه به شمار می‌روند.

 متأسفانه در سال‌های اخیر، شاهد روند شتابان تخریب این خانه‌ها و جایگزینی آنها با ساخت‌وساز‌های مدرن و بی‌هویت بوده‌ایم؛ پدیده‌ای که می‌توان آن را «میراث‌کشی» نامید.

تخریب خانه‌های قدیمی به بهانه‌ی تعریض خیابان و ایجاد پارکینگ!

تخریب خانه‌های قدیمی به بهانه‌ی تعریض خیابان حافظ و تبدیل آنها به پارکینگ عمومی، ظلمی آشکار در حق خرم‌آبادِ ثبت جهانی است.

بافت کهن این شهر، تنها خشت و گل نیست؛ بلکه نماد فرهنگ، هویت و تمدن چند هزار ساله‌ی نیاکان ماست.

آیندگان درباره‌ی ما قضاوت خواهند کرد: آیا ما میراث‌دار شایسته‌ای برای بازماندگان خود بوده‌ایم یا نه!

خانه‌های قدیمی لرستان معمولاً از مصالحی مانند خشت، سنگ و چوب ساخته شده‌اند و طراحی آنها با توجه به شرایط اقلیمی، نیاز‌های اجتماعی و فرهنگی مردم بومی شکل گرفته است.

 عناصر معماری مانند ایوان‌های مشبک، سقف‌های گنبدی کوچک، و حیاط مرکزی، نه تنها جنبه زیبایی‌شناختی دارند، بلکه نشان‌دهنده‌ی مهارت و خلاقیت نسلی از معماران محلی هستند که با طبیعت و فرهنگ خود همزیستی داشته‌اند.

تخریب خانه‌های قدیمی در لرستان تنها یک مسئله محلی نیست؛ بلکه بخشی از بحران جهانی در مواجهه با میراث فرهنگی است.

هر بنا، هر دیوار و هر ایوان مشبک، حامل داستان‌ها، هنر‌ها و هویت مردمی است که سال‌ها با طبیعت و فرهنگ خود همزیستی کرده‌اند. اگر امروز اقدامی جدی برای حفاظت از این میراث انجام ندهیم، فردا نه تنها خانه‌ها، بلکه حافظه جمعی و هویت فرهنگی لرستان نیز از بین خواهد رفت.