باشگاه خبرنگاران جوان-  آبان سال ۱۴۰۱ مردی در تماس با پلیس گزارش قتل برادرش را اعلام کرد. بلافاصله مأموران به محل جنایت که خانه‌ای در خیابان پیروزی بود رفتند. بررسی‌های اولیه نشان می‌داد که عامل جنایت پس از قتل با ضربات چاقو کارت عابربانک و پول نقد داخل خانه را سرقت کرده است. برادر مقتول به مأموران گفت: «ناصر پیمانکار ساختمانی بود و معمولاً با کارگر‌های افغانستانی کار می‌کرد. من فکر می‌کنم قتل به دست یکی از کارگر‌ها رخ داده است.»

 در ادامه تحقیقات مشخص شد یکی از کارگر‌ها به نام کریم بعد از قتل ناپدید شده است که مأموران با ردیابی او را دستگیر کردند.

کریم در جریان بازجویی‌ها اتهام قتل را پذیرفت و گفت: «ناصر پیمانکار بود. او به من تعرض کرد و من هم او را کشتم.» پس از ادعای متهم، وی به پزشکی قانونی معرفی شد، اما کارشناسان این سازمان بعد از معاینه او در گزارشی اعلام کردند: «هیچگونه نشانه‌ای مبنی بر تجاوز دیده نشده است.»

در تحقیقات بعدی مشخص شد کریم به صورت غیرقانونی وارد ایران شده است؛ بنابراین با تکمیل تحقیقات پرونده برای رسیدگی به شعبه ۱۱ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

 در دادگاه چه گذشت؟

در ابتدای این جلسه اولیای دم درخواست قصاص کردند. سپس متهم به جایگاه رفت و با پذیرش اتهام قتل گفت: «بعد از ورود غیرقانونی‌ام به ایران با ناصر آشنا شدم. او به من کار داد. شب حادثه من را به خانه‌اش دعوت کرد تا باهم درباره کار حرف بزنیم که به من مشروب داد و من خوابم برد وقتی به خودم آمدم متوجه شدم او به من تجاوز کرده است من هم عصبانی شدم و او را کشتم.»

قاضی از متهم پرسید: «اما گزارش پزشکی قانونی نشان می‌دهد که اظهارات شما کذب بوده است. بعد از قتل هم کارت عابربانک و پول نقد قربانی را سرقت کردی. با پول‌ها چه کردی؟»

کریم گفت: «حدود ۲۰ میلیون تومان پول نقد برداشتم و با پول‌های داخل کارتش هم یک گوشی موبایل خریداری کردم که بعد از دستگیری مأموران آن را از من گرفتند.» با پایان دفاعیات، قضات وارد شور شدند و بر اساس مدارک و مستندات پرونده متهم به قصاص، پرداخت دیه، حبس، رد مال، ۷۴ ضربه شلاق و طرد از خاک ایران محکوم شد.

منبع: روزنامه ایران