
باشگاه خبرنگاران جوان ؛ سارا بابایی- روستای بیشه در ۳۰ کیلومتری جنوبشرقی شهرستان دورود قرار دارد؛ روستایی با چشماندازهای خیرهکننده از کوه، جنگل و آبشار معروف بیشه که یکی از زیباترین و بلندترین آبشارهای ایران به شمار میرود. این آبشار با ارتفاع ۴۸ متر و عرض تاج ۲۰ متر، همچون نغمهای از دل زاگرس به رودخانه سزار میریزد.
اما زیبایی این آبشار تنها دلیل شهرت روستا نیست
به گفتهی عطا حسنپور، مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی لرستان توسعه گردشگری در این منطقه توانسته چرخ اقتصاد روستا را بچرخاند.
او میگوید:توسعه گردشگری در روستای بیشه سبب درآمدزایی و اشتغال شده، بهطوری که به عنوان روستای بدون بیکار در کشور مطرح است.
وقتی ریل به رود میرسد
یکی از جلوههای منحصربهفرد بیشه، عبور خط آهن سراسری ایران از میان روستاست؛ مسیری که اکنون بهعنوان بخشی از میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
حسنپور در اینباره میگوید:خط آهن سراسری که از روستای بیشه عبور میکند، به عنوان بیستوپنجمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی به عنوان اثر زنجیرهای ثبت شده است.
او با اشاره به ارزشهای زیستمحیطی این مسیر ادامه میدهد:در مسیر راهآهن در بخش پاپی، سه گونه اندمیک شامل سمندر لرستانی، ماهی کور و گربه وحشی کاراکال زیست میکنند که از گونههای کمیاب و ارزشمند کشور هستند.
مسیر جهانی شدن
برنامههایی نیز برای ثبت جهانی این روستا در دست اجراست. به گفتهی حسنپور، پنج معیار کلیدی در این مسیر مد نظر قرار دارد:پایداری اجتماعی، پایداری زیستمحیطی، زنجیره توسعه گردشگری، حکمرانی و اولویتبندی گردشگری، و سلامت و ایمنی از معیارهای اصلی برای ثبت جهانی روستای بیشه هستند.
او تأکید میکند:اهالی روستا با حضور گردشگران از درآمدی پایدار برخوردار شدهاند و گردشگری توانسته به شکلی ملموس، رفاه و امید را در این منطقه افزایش دهد.
روستای بیشه امروز تنها مقصدی برای تماشای آبشار نیست؛ بلکه نمونهای زنده از توسعه پایدار و گردشگری جامعهمحور در ایران است. صدای ریزش آبشار در کنار صدای عبور قطار، سمفونی امیدی است که از دل طبیعت برمیخیزد و در زندگی مردم بیشه طنین میاندازد.