چگونه نشاط را وارد برنامه روزانه دانشگاهی کنیم؟
نشاط دانشجویی حاصل ایمان، نظم و سلامت جسم است؛ نه از هیجان‌های زودگذر بلکه از سبک زندگی هدفمند و معنوی که انسان را برای مجاهدت علمی آماده می‌کند.
باشگاه خبرنگاران جوان ـ نشاط دانشجویی به منزله سوخت برای حرکت دانشجویان است، نشاطی که نه از منابع کاذب و لحظه‌ای، بلکه از ایمان، سلامت جسم و برنامه‌ریزی دقیق ناشی می‌شود.
در برهه‌ای که جهاد علمی برای غلبه بر چالش‌ها و دستیابی به قله‌های دانش بیش از پیش تأکید می‌شود، نقش دانشجوی متعهد، پرانگیزه و بانشاط اهمیتی مضاعف می‌یابد. نشاط دانشجویی صرفاً یک حالت روانی نیست، بلکه یک ضرورت راهبردی برای تحقق آرمان‌های نظام است، در این مطلب به بررسی راهکارهای عملی و مبتنی بر آموزه‌های دینی برای افزایش قوت روحی و جسمی دانشجویان برای مجاهدت در مسیر دانش می‌پردازیم.
اهمیت نشاط در نگاه رهبر معظم انقلابهمانطور که رهبر حکیم انقلاب بارها تأکید فرموده‌اند، جوان ایرانی و دانشجو باید با تهذیب نفس، علم‌آموزی را با حرکت در مسیر خودسازی عجین سازد، نشاط در این مسیر، سوخت این حرکت عظیم است؛ نشاطی که نه از منابع کاذب و لحظه‌ای، بلکه از ایمان، سلامت جسم و برنامه‌ریزی دقیق ناشی می‌شود.راهکارهای کلیدی برای حفظ و افزایش نشاط دانشجویینشاط پایدار در بستر سبک زندگی اسلامی-ایرانی، دارای سه رکن اصلی است: رکن معنویت و تهذیب (باطن پرنشاط)قوت و انرژی حقیقی دانشجوی مسلمان از منبع لایزال الهی تغذیه می‌شود، این رکن، ستون فقرات پویایی در مسیر علم‌آموزی است که از طریق نماز اول وقت و توکل، انس با قرآن و نهج‌البلاغه و ساده زیستی و دوری از تجملات ناشی می‌شود.رکن سلامت جسمانی (بدن فعال)جسم سالم، مرکب روح است و حفظ آن یک وظیفه الهی محسوب می‌شود، انرژی جسمانی لازم برای ساعات طولانی مطالعه از این مسیر حاصل می‌شود که تغذیه طبیعی یعنی پرهیز از فست‌فودها و نوشیدنی‌های صنعتی و اتکا به غذاهای سنتی و سالم ایرانی، ضامن سلامتی دستگاه گوارش و سیستم عصبی است.
به عقیده کارشناسان فرد جوان باید از محرک‌های کاذب و پرخطر نظیر نوشابه‌های انرژی‌زا که آسیب جدی به سلامت قلب و اعصاب وارد می‌کنند، قویاً پرهیز کند.خواب کافی و تنظیم‌شده نیز نه تنها خستگی را دفع می‌کند، بلکه به حافظه کمک می‌کند تا مطالب آموخته‌شده را تثبیت کند.همچنین دانشجویی که ساعاتی از روز خود را به تحرک (مانند پیاده‌روی، کوهنوردی یا ورزش‌های بومی) اختصاص می‌دهد، جریان خون مغزی را بهبود بخشیده و سطح نشاط فکری و جسمی خود را به طور طبیعی افزایش می‌دهد.رکن مدیریت علمی و محیطی (ذهن متمرکز)دانشجو باید مجاهدت علمی خود را با عقلانیت و برنامه‌ریزی هدایت کند تا از پراکندگی و فرسایش انرژی جلوگیری شود:تنظیم یک برنامه هفتگی دقیق، که در آن زمان‌های مطالعه، استراحت، فعالیت معنوی و ورزشی مشخص شده باشد، از احساس آشفتگی جلوگیری کرده و به دانشجو احساس کنترل می‌دهد.همچنین با تمرکز بر مهم‌ترین وظایف علمی و دوری از تعلل (که ریشه در سستی روانی دارد)، دانشجو بهره‌وری خود را بالا برده و از احساس گناه ناشی از عقب‌ماندگی درسی رهایی می‌یابد.
مشارکت فعال در حلقه‌های فکری، هم‌اندیشی‌های علمی و جلسات پرسش و پاسخ (به دور از حواشی سیاسی مضر) نیز روحیه جستجوگری و نشاط علمی را در محیط دانشگاه تقویت می‌کند.دانشجوی ایرانی، وارث فرهنگی غنی و پیشتاز یک نهضت عظیم علمی است و نشاط در این مسیر، نه یک انتخاب تفننی، بلکه یک وظیفه انقلابی است که با اتکا به معنویت، حفظ سلامت جسمانی و مدیریت دقیق زمان، دانشجویان عزیز می‌توانند با قوّتی مضاعف، قله‌های علم و معرفت را فتح کنند و موتور محرک حرکت کشور به سمت تشکیل تمدن نوین اسلامی باشند.
منبع: فارس
