باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی - درخشش‌های مرموز و ستاره‌مانند نور که در تصاویر بررسی آسمان از دهه ۱۹۵۰ ظاهر می‌شوند، به اشیاء پرنده ناشناس (یوفوها) مرتبط دانسته شده‌اند.

این درخشش‌ها که بیش از ۵۰ دقیقه طول نمی‌کشند، در یک تصویر واحد ظاهر می‌شوند و قبل از گرفتن تصویر بعدی از همان منطقه از آسمان کاملاً ناپدید می‌شوند.

توضیحات برای این پدیده غیرعادی، از سیارک‌ها گرفته تا ناهنجاری‌های ناشناخته (UAPs)، اصطلاح رسمی جدید برای اشیاء پرنده ناشناس، متفاوت بوده است.

اما یک مطالعه جدید ارتباط قوی بین این درخشش‌ها و آزمایش‌های سلاح‌های هسته‌ای انجام شده در بالای زمین را نشان داده است.

در مطالعه‌ای که در مجله Scientific Reports منتشر شد، دانشمندان تصاویر آرشیوی گرفته شده در طول بررسی آسمان رصدخانه پالومار (POSS-I) بین سال‌های ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۷، قبل از پرتاب اسپوتنیک، اولین ماهواره مصنوعی جهان، را تجزیه و تحلیل کردند.

تصاویر گرفته شده در طول این بررسی، نقاط روشن مرموزی را نشان می‌دادند که یا کاملاً ناپدید می‌شدند یا به صورت چشمک‌های زودگذر در آسمان ظاهر می‌شدند.

دانشمندان داده‌هایی را طی ۲۷۱۸ روز جمع‌آوری کردند و تاریخ این مشاهدات گذرا را با تاریخ آزمایش‌های سلاح‌های هسته‌ای روی زمین و گزارش‌های ناهنجاری‌های ناشناخته مقایسه کردند.

نتایج نشان داد که احتمال مشاهده این چشمک‌های گذرا در روز‌های بلافاصله پس از آزمایش هسته‌ای، در مقایسه با روز‌های دیگر، ۴۵ درصد بیشتر بود.

دانشمندان نوشتند: "نتایج، همبستگی‌های قوی بین آزمایش‌های هسته‌ای و پدیده‌های گذرای مشاهده شده را نشان می‌دهد. "

دانشمندان خاطرنشان کردند که ایالات متحده، اتحاد جماهیر شوروی و بریتانیای کبیر حداقل ۱۲۴ آزمایش هسته‌ای روی زمین را بین سال‌های ۱۹۵۱ و پرتاب اسپوتنیک در سال ۱۹۵۷ انجام دادند.

آنها همچنین مشاهده کردند که تعداد این چشمک‌های گذرا که توسط دوربین‌ها ثبت شده‌اند، همزمان با افزایش گزارش‌های مشاهده یوفو‌ها افزایش یافته است، به طوری که برای هر گزارش مشاهده یوفو، فعالیت گذرای کل بیش از ۸ درصد افزایش یافته است.

دانشمندان ادعا کردند که این یافته‌ها شواهد تجربی بیشتری برای اعتبار ناهنجاری‌های ناشناخته و ارتباط بالقوه آنها با فعالیت هسته‌ای ارائه می‌دهند و داده‌هایی فراتر از روایت‌های صرف شاهدان عینی را اضافه می‌کنند.

در حالی که این مطالعه علت دقیق این اشیاء گذرا یا ماهیت یوفو‌ها را مشخص نکرد، اما به وضوح آنها را به آزمایش‌های هسته‌ای مرتبط کرد و به رد برخی نظریه‌ها کمک کرد.

به عنوان مثال، همبستگی با آزمایش‌های هسته‌ای، این فرضیه را که این درخشش‌ها به دلیل دستگاه‌های تصویربرداری معیوب هستند، رد می‌کند.

این واقعیت که چشمک‌ها تقریباً یک روز پس از آزمایش‌های هسته‌ای ظاهر شدند، این احتمال را نیز رد می‌کند که آنها صرفاً بقایای بمب باشند که معمولاً پس از انفجار به سرعت در آسمان حرکت می‌کنند.

آنها نتیجه گرفتند که برخی از پدیده‌های جوی هنوز کشف نشده، ناشی از انفجار‌های هسته‌ای یا مرتبط با بارش‌های هسته‌ای، ممکن است باعث برخی از گزارش‌های ناهنجاری ناشناخته شده باشند.

منبع: ایندیپندنت