باشگاه خبرنگاران جوان؛ زهرا بالاور - عرفان خداپرست، دبیر بیست و دومین اجلاس پیرغلامان و مداحان حسینی که این دوره در مشهد مقدس برگزار شد، با اشاره به چالش‌های متعدد هماهنگی در این شهر و برپایی برنامه‌ها در حرم رضوی گفت: در مشهد کار کردن خیلی سخت بود. علی‌رغم اینکه مجموعه استانداری و استان درگیر بودند و همه سازمان‌ها و تشکل‌ها، تقریباً هفت یا هشت مجموعه از جمله بسیج مداحان،  بنیاددعبل، سازمان تبلیغات اسلامی، سازمان صداوسیما، استانداری، آستان قدس رضوی، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و شهرداری مشهد پای کار بودند، هم‌افزایی با این نهاد‌ها سختی‌های خودش را داشت، اما همه پای کار آمدند و اجلاس در تاریخ اعلام‌شده برگزار شد.

وی در ادامه افزود: هدف‌گذاری ما چند برنامه جدی بود که خدا را شکر محقق شد. فارغ از افتتاحیه و اختتامیه، رویداد‌های جنبی برای مخاطبان جذاب‌تر بود. مثلاً روضه‌های خانگی که حدود ۳۰ نقطه اعزام داشتیم؛ هم خانم‌ها و هم آقایان. نقاط خوبی هم انتخاب شده بود که با کمک دوستان مشهد اعزام‌ها به‌صورت دسته‌جمعی انجام گرفت. اعزام تیم به زندان مشهد هم در قالب روضه‌ها بسیار تاثیرگذار بود که با استقبال روبه رو شد.

وی  درباره دیگر بخش‌های جانبی گفت:  رویداد بعدی، نشست بانوان بود که با شکل خوب و استقبال عالی برگزار شد و در آن مباحث، شبهات و اتفاقات حوزه بانوان و روضه‌های خانگی بررسی شد. محفل شعر نیز امسال بسیار خوب بود؛ همان‌طور که دیدید، بیش از ۲۰ شاعر آیینی تراز اول در اجلاس حضور داشتند که در نوع خود بی‌نظیر است. در سال‌های قبل می‌آمدند، اما نه با این شور و اشتیاق. حتی مداحانی که در مراسم‌های افتتاحیه و اختتامیه بودند هم فضای خاصی ایجاد کردند.

خداپرست ادامه داد: مراسم داخل حرم را در مدرسه  برای عموم مردم برگزار کردیم؛ از ساعت ۱۰ تا ۱۲. منبری‌های خوبی آمدند و مداحان هم به‌خوبی اجرا داشتند و مردم مشهد را درگیر فضای اجلاس کردند. ما هدف‌گذاری‌هایی داشتیم که تقریباً به یک پروتکل و چارچوب مشخص رسید و همه برنامه‌ها در زمان خودش اتفاق افتاد. روضه‌ها و بزم‌خوانی‌ها نیز به‌عنوان رویداد‌های جنبی اجلاس به هدف‌گذاری نزدیک بود.

وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: واقعیت این است که دبیرخانه اجلاس در طول سال دائمی بوده است؛ کمیته بانوان، رسانه، اندیشه‌ورز و بین‌الملل فعال بودند، اما اینکه به شکل یک دبیرخانه رسمی با ساختمان و فضای مشخص باشد باید درباره آن فکر کنیم. در بخش بین‌الملل هم چند نکته اثرگذار بود؛ از جمله جنگ دوازده‌روزه و شرایط منطقه مثل عراق، لبنان و سوریه. ما در دل اجلاس انتخابات عراق را داشتیم و دو سه مهمان عراقی هم به دلیل مناسبات نتوانستند حضور یابند. اما با حضور آقای نیشابوری به‌نظر می‌رسد اتفاقات بهتری در سال‌های بعد رقم بخورد.

وی از راه‌اندازی کمیته علمی خبر داد و گفت: سال بعد جدی‌تر و با برنامه بهتر عمل خواهیم کرد؛ ولو در قالب یک کارگاه یا رویداد جانبی، اما تلاش می‌کنیم اساتید و دانشمندان حوزه ستایشگری و سخنوری را داشته باشیم.

خداپرست درباره چالش‌های مالی نیز اظهار کرد: واقعیتش هزینه دعوت‌ها گزاف است. منابع مالی محدود، اما سعی کردیم مدیریت کنیم. در دوره هفدهم در یزد حدود هزار مهمان دعوت کردیم؛ یزد زیرساخت مناسب داشت و هزینه‌ها مقرون‌به‌صرفه‌تر بود. نگاه من همیشه بر کاهش کمیت و افزایش کیفیت بوده؛ در سال‌های قبل از هر استان ۲۰ تا ۳۰ نفر نفر می‌آمدند، اما ما این عدد را به ۱۰ نفر رساندیم؛ هفت آقا و سه خانم. این عدد بالایی نیست و می‌توان حتی کمترش کرد، اما کیفیت مهم‌تر است. البته برخی مداحان شاخص و افراد تأثیرگذار را نمی‌توان دعوت نکرد؛ فلسفه بودنشان مهم است و به غنای اجلاس کمک می‌کند.

وی درباره میزبان سال آینده نیز گفت: سال بعد ارومیه میزبان است. مدیران ارومیه چند نفرشان آمدند و فضا و برنامه‌ها را در مشهد دیدند. این تجربه‌نگاری برایشان ارزشمند بود. اجلاس عظیم است و باید برای سال‌های بعد پیش‌بینی‌های لازم انجام شود. اعزام چهارصد نفر به روضه‌های خانگی طبیعی است که با مشکلات مواجه شود. من نظم را تأیید می‌کنم، اما پیش‌بینی‌هایی باید برای اسکان، فضا، تیم‌های اجرایی  بهتر انجام شود.

خداپرست در پایان گفت: از همه عزیزانی که پای کار بودند در مشهد و دستگاه‌هایی که همراهی کردند تقدیر و تشکر می‌کنم.