باشگاه خبرنگاران جوان؛ زهره شعبانی- بادگیر قمرود، همچون نگهبانی خاموش، هنوز بر فراز روستا ایستاده و نگاه هر رهگذر را به خود میکشد.
دیوارها و طاقهای عمارت قمرود، هرچند فرسوده، اما هنوز روایتگر شکوه معماری قاجاریاند؛ معماریای که با هوشمندی تمام خود را با اقلیم خشک این دشت هماهنگ کرده است.
هر آجر بادگیر قمرود یادآور قدرت و نفوذ تیولداران قاجاری و هر جریان باد از درونش، نشانی از مهارت معمارانی است که طبیعت را به خدمت آسایش انسان درآوردند.
امروز وقتی گردشگران از مسیرهای اصلی استان قم به روستای قمرود در بخش مرکزی شهرستان قم میرسند، نهتنها با یک اثر تاریخی روبهرو میشوند، بلکه تجربهای زنده از سبک زندگی و فرهنگ ایرانی در قرن نوزدهم را لمس میکنند. بادگیر و حوضخانه، با مرمت سال ۱۳۷۸، دوباره جان گرفتهاند تا نسلهای آینده نیز بتوانند در سایهشان تاریخ را نفس بکشند.







