مسجد با صفاي "حنانه" كه يادآور مظلوميت حضرت سيد الشهداء ميباشد در بين راه نجف و كوفه، سمت شمال آن، واقع است.به هنگام حمل سرهاي مبارك شهيدان كربلا به كوفه، سر مقدس ابا عبدالله را بر زمين اين مسجد گذاشتند. گفته اند در اين هنگام صدايي شبيه به ناله بچه شتري (حنانه) كه مادرش را گم كرده باشد بلند شد. از اين رو بعدها در آن مكان مسجدي ساختند كه آن را حنانه ناميدند.مسجد حنانه ضريح كوچكي دارد و در نزديكي مسجد فوق، مقبره "الثويه" واقع است كه بسياري از ياران و صحابه امام علي (عليه السلام) در آن جا دفن شده اند.امام صادق (عليه السلام) در اين محل فرود آمده و نماز خواندهاند. هنگامي كه علّت را پرسيدند، فرمودند: وقتي سرهاي شهيدان كربلا را به كوفه ميآوردند تا به حضور عبيد الله بن زياد ببرند، سر مقدّس حضرت سيد الشهدا (عليه السلام) را در اين محل بر زمين نهاده اند.
زائران ايراني همچون شبهاي گذشته، شب دوازدهم محرم الحرام را هم در قالب كاروان " امام الرضا (ع)" دسته عزاداري از حرم حضرت عباس (ع) به راه انداختند و با حضور در حرم مطهر امام حسين (ع)، شب شهادت حضرت امام سجاد (ع) را گرامي داشتند.
حضرت امام علی بن الحسین بن علی بن ابیطالب ( علیه السلام )، در 12 محرم ( یا به روایتی 25 محرم ) سال 95 هجری قمری و در سن 57 سالگی طی دسیسه ولید بن عبدالملک، مسموم و به شهادت رسید.
آنان از زن و مرد فریادشان به ناله و شیون بلند شد. وقتى که مصمم شدند آن بدنهاى پاک را دفن کنند، چون نه سر در بدن داشتند و نه لباسى بر تن، هیچ یک را نمى شناختند.
خطیب موقت نماز جمعه تهران گفت: ایران براساس اعتبار مدنی، فرهنگی، اخلاقی و دینی فضا گفتگو و مذاکره، عقلانیت و اتمام حجت را در دنیا دنبال میکند که این هم برای ما استراتژی و هم تاکتیک است.
در اثر تبلیغات عبیدالله بن زیاد علیه امام حسین(علیهالسلام) و خارجی معرفی كردن آن حضرت، مردم كوفه از این پیروزی خوشحال میشوند و جهت دیدن اسرا به كوچهها و محلهها روانه میشوند و با دیدن اسرا شادی میكنند.
محبت عنصری بینظیر است و وقتی در میان اعضای یک خانواده جریان مییابد، زیباییاش دو چندان میشود؛ درس مهرورزی را میتوان به روشهای مختلف آموخت؛ اما برای ما شیعیان مظهری از محبت وجود دارد.
قتلگاه امام حسین(ع) معروف به گودال قتلگاه قسمت پایانی سمت چپ رواق جنوب غربی، به وسیله دری به سالن باریکی مرتبط است که در آن یک اتاق 9 متری قرار دارد. این مکان اندکی گود است و دیوارهای آن آیینه کاری و نقاشی شده است. در همین مکان شریف، فرزند زهرا (س) و نوه رسول خدا(ص) شهید شده است. از این جا دری است که به جای گودتری راه دارد که گویند آن جا محلی است که حضرت سید الشهداء(ع) از اسب بر زمین افتاد.اکنون چهار طرف گودال قتلگاه با پنجرههای فولادی محصور شده و زائران از پشت آن به این مکان شریف نظاره میکنند و در غم شهادت فرزند فاطمه(س) به دست دشمن ظالم و کینهتوز اشک میریزند.
همسر وي كه در میان خیمه هابود،به قتلگاه رفت ودر كنار پیكر بي روح وقطعه قطعة شوهرش نشستودرحاليكه خون از سر و صورت وي پاك مي كرد،چنین گفت :بهشت برتو گوارا باد!واز خدایي كه بهشت راارزاني تو كردمي خواهم مرا هم با تو همراه كند.
حضرت عباس(ع) در حکم دلاورمردی است که در مسیر رفع تشنگی زنان و کودکان از جان خود گذشت و حتی تشنگی خود را نادیده گرفت به همین دلیل عزاداران در تاسوعای حسینی با برپایی دستههای عزاداری به یاد فداکاری وی بر سر و سینه میزنند.