بهانه‌هاي واهي نويسندگان براي صراحت نداشتن در بيان مسائل اجتماعي

باشگاه خبرنگاران- نويسندگانمان براي بيان مسائل اجتماعي به سراغ مسائل عاشقانه رفته و از صراحت كلام خود كاسـ‌هاند به بهانه‌هايي واهي مسائل عاشقانه را بيان مي كند.
مسائل عاشقانة‌اي كه به بيان آن مي‌پردازند تكراري و كپي از نويسندگان ديگر بوده و مطالعات اندك آنان سبب شده در نوشته‌هايشان ابداع و نوآوري نداشته باشد.
هر چند محيط و عوامل محيطي بر آن تاثير گذاشته اما سهم عمده بر عهده نويسندگان است نويسنده به عنوان چشم بنياي جامعه خويش بايد مانند آينه‌اي به بيان مسائل جامعه خويش بپردازد.
اين دوري از بيان صريح مسائل اجتماعي ناشي از ترس واهي يا بيگانگي با مسائل اجتماعي است نويسندگانمام به صراحت لهجه داشته و در لفافه سخن گفتن در فضاي بسته فرهنگي رخ مي دهد.
نبايد به عنوان يك مد و همه گيري به آن نگريسته شود هر نوع نوشتاري در نويسندگان گذشته متاثر از فضاي سياسي و اجتماعي بوده اين نوع نوشتن گونه‌ي همه‌گيري تبديل شده است.
نويسندگان از خلاقيت دست برداشته و بعضا به بازآفريني هم نپرداخته مطالعه آثار نويسندگان ماهر كشورمان در خلاقيت نويسندگان موثر است. /ص
يادداشت از: محدثه محمدپور