میل و انگیزه برای برگزاری کنسرت وجود دارد ولی امکانات فراهم نیست

علی رحیمیان در ادامه نشست گفت: اولین کارم در  دهه‌ی شصت، آهنگسازی تصنیف "ای عاشقان ای عاشقان" بود، که حسام الدین سراج آن را خواند. مجموعه "نگاه آسمانی" از سال 60 تا 72 زمان برد و توسط شرکت سروش منتشر شد. دغدغه‌ی ما این بود که اثر را در کنسرت اجرا کنیم، محمد حسین تفرشی خیلی زحمت کشیدند، جمع کردن چنین ارکستری مشکلات خود را دارد، از لحاظ بحث هزینه، جمع کردن چنین گروهی دارای هزینه‌ای بالا است.

علی رحیمیان در ادامه تصریح کرد: این آرزوی هر آهنگساز و خواننده‌ای است که چنین آثار بزرگی را ساخته و اجرا کند که شاید مهمترین مسئله مشکلات مالی باشد، هدف ما این است که بتوانیم موسیقی خود را به شکل فاخر اجرا کنیم. متاسفانه کنسرت‌های ایران در کشورهای خارجی تنها چند تار و سه تار دارند و یک گروه کامل به دلیل هزینه‌های مالی برای معرفی فرهنگ ایران نمی‌تواند به کشورهای خارجی برود.

حسام الدین سراج در ادامه نشست گفت: علی رحیمیان هنرمند بزرگ و محجوبی است. کارهای ایشان جنبه‌ی نوستالژیک دارد اما تنظیم آثار برای اجرا مدرن است و بسیار مهم است که هنرمند کارهای مدرنی را داشته باشد و آثار دارای شور و شعف باشد. این میل و انگیزه وجود دارد ولی گاهی امکانات فراهم نیست، چون تولید این آثار در این شرایط با هزینه مالی بالا بسیار سخت است.

علی رحیمیان در ادامه نشست اظهار داشت: این حمایت‌ها وجود دارد ولی از ما صورت نمی گیرد و در مقابل از کارهایی حمایت می‌شود که ارزش‌ خاصی ندارند اما از کاری چون کار ما حمایت نمی‌شود.

محمد حسین تفرشی در ادامه نشست گفت: فکر نمی‌کنم عطش اجرای هنری خالق برای اثر بیشتر از هرکس دیگری باشد. باید فرصتی فراهم شود که از مجریان پرسید چرا این گونه کارها تولید نمی‌شود و روی صحنه نمی‌رود؟

وی ادامه داد: چند وقت پیش اجرایی در برج میلاد  داشتم، فکر می‌کنم نهادی نبود که تماس بگیرد و بلیت برای برنامه نخواهد، ولی چقدر برای برنامه‌های دیگر از طرف شخصیت‌های مدیریتی و لشگری عطش وجود دارد تا به سراغ این آثار برود؟

تفرشی اظهار داشت: در بحث جام جهانی آثار ارائه شد و در جشنواره‌های مختلف هنرمندان شرکت می‌کنند. عنوان‌هایی چون ارکستر سمفونی و ملی پیشانی موسیقی این کشور است. مسئله‌ این است که باید اهمیت بیشتر به آنها داد، مسلما گروه موسیقی کنسرت پاپیولار هزینه‌ خیلی کمتر از ارکسترال‌های پرجمعیت دارد. محتوا وجود دارد،‌ اهل ذوق آن هم هست و مخاطب نیز در آن وجود دارد. امیدوارم شرایطی فراهم شود، هم برای شرکت‌های دولتی و هم خصوصی که برای اینگونه اجراها تعاملی صورت گیرد.

تفرشی عنوان کرد: امیدوارم یک روزی با حمایت و امکانات و تاسیس بودجه، فضا، شرایط تبلیغاتی بیشتر این اجراها به آسانی بر روی صحنه بروند. در جلسه‌ی شرکت اماکن زمانی که بحث پرداخت هزینه‌ها به گروه اماکن مطرح شد، این سوال به وجود آمد که چرا باید یک کنسرت کوچک همان مبلغ 4 میلیونی را بپردازد، که کنسرت پاپ پر مخاطب می‌پردازد؟

حسام الدین سراج در ادامه نشست گفت: درباره‌ی کم کار بودن، فکر می‌کنم که سن ما دارد به جایی می‌رسد که صحنه را ترک کنیم و دو کار برای آماده توزیع دارم، کار اول آلبوم "مسیحا" که شامل دو سی دی که بخشی از آن روایی است که بین آن تصانیفی پخش می‌شود. آلبوم دوم با نام "شب خوانی باران" که تنظیم ارکستر ایرانی که یک طعم جدیدی از موسیقی ایران را ارائه می‌کند.

علی رحیمیان در ادامه نشست گفت: ارکستر یک ساختار خاص دارد. در کنسرت حسام الدین سراج بخشی از کار "شب عاشقان بیدل" را به همراه گروه کر اجرا می‌کنیم؛ به جز این تغییرات خاصی را برای اجرا در نظر نداریم.

اجرای زنده مسلما زیبایی خاص خود را دارد و قصد داریم در کنسرت یک قطعه موسیقی بی کلام را اجرا کنیم که ماجرای این قطعه باز می‌گردد به زمانی که استاد ملک زنده بودند،‌ در آن زمان ملودی‌ را به من دادند که دو نوازی بود و گفتند که امکان آن است که روی یک ویولن و در ارکستر تنظیم کنیم که از این اتفاق استقبال کردم، این اثر را در استدیوی صدا و سیما ضبط کردیم که پس از ضبط و تنظیم این قطعه، دقیقا سه ماه بعد ایشان فوت کرد و این قطعه تنها کار استاد ملک در ارکستر بزرگ است که ایشان سولیست این کار بودند که نام این اثر را به یاد استاد ملک "چکاوک" گذاشتیم.

حسام الدین سراج در ادامه گفت: در یک قطعه آواز "ماهور" را اجرا می‌کنیم که نوازنده‌ی نی و تار مرا همراهی می‌کنند و جا دارد از دو نوازنده که حال در کنار ما نیستند، یاد کنم، "آندره" و "شهریار فریوسفی" که در این اجرا نیستند و این اجرا را به این دو عزیز از دست رفته تقدیم می‌کنم.

علی رحیمیان در ادامه نشست گفت: بنده آهنگ سازی هستم که می‌توانم ماهی یک قطعه بسازم، اما هیچوقت این کار را نمی‌کنم چون برای هنر خودم ارزش قائلم.

وی درباره‌ی بحث نوازندگان گفت: ما یک سری نوازنده داریم که فارغ التحصل شده‌اند؛ این مملکت حتما باید یک ارکستر سمفونیک، ملی و مجلسی داشته باشد. این جوان‌هایی که در موسیقی فارغ التحصیل شده‌اند، باید در این جریان وارد شوند و خود را ثابت کنند.

مملکت ما باید موسیقی جهانی داشته باشد و از این شکل و مضمون خارج شود. اوایل انقلاب موسیقی حماسی و جنگی ساختم و همیشه نگاهم این گونه بود. نمی‌دانم بر اساس چه سیاستی نگاه و  توجه به این موسیقی کمرنگ شده است.

محمد حسین تفرشی در ادامه نشست گفت:‌ ما خیلی نماینده بخش مالی موسیقی نیستیم، بیشتر آسیب دیده این بخش هستیم. طبیعی است که یک سری از ژانرهای موسیقی به دلیل مقبولیت گیشه توجه بیشتری دارد، نگاه‌های خیلی مختلفی به لحاظ نشر ژانر‌ها در کشور ما وجود دارد.

ارکسترال در شهرستان‌ها پتانسیل اجرا ندارد و یک خواهش از همکاران خود دارم که به چنین اجراهایی با توجه به دردسرها و هزینه‌ها بیشتر توجه کنند و برای آن برنامه ریزی شود تا این گونه‌ موسیقی پابرجا بماند.

حسام الدین سراج در انتهای نشست خاطرنشان کرد: نسل جدید به لحاظ مخاطبی که دارد، همیشه سعی می‌کند کارهای را پر شور تر اجرا کند ولی نسل قدیمی تر آواز را بیشتر دوست دارد، به دلیل اینکه آواز نقش بسیار مهمی در موسیقی ایرانی دارد. تفاوت بین نسل جدید و قدیم وجود دارد، نسل جدید کمتر به سراغ آواز می رود و بیشتر به بحث کارهای تنظیم و تصنیف شده  روی می آورد.

انتهای پیام/